Ranking NBA Rookie of the Year: Stephon Castle, Kel'el Ware zmniejszają dystans do pierwszego miejsca

Sezon regularny NBA zbliża się do ostatniej prostej. Przy większej liczbie oczu skupionych na postseason i później, uwaga poświęcona debiutantom może zejść na dalszy plan. Ale to jest moment, w którym zaczynamy widzieć jedne z najlepszych występów debiutantów, ponieważ termin wymiany minął, a niektórzy zawodnicy mają większe szanse na pokazanie swojej wartości.

Weźmy na przykład Matasa Buzelisa z Chicago, który miał imponujący miesiąc w barwach Bulls po tym, jak drużyna wysłałaZacha LaVine'a tuż przed końcem terminu, skutecznie otwierając sobie miejsce w składzie wyjściowym dla 11. wyboru w zeszłorocznym drafcie.

W siedmiu meczach, w których Buzelis wystąpił, notował średnio prawie 13 punktów, 3,4 zbiórek i 2,1 asyst, co jest obiecującym rozwojem dla drużyny Bulls, która jest coraz bliżej całkowitej przebudowy. Buzelis to tylko jeden z wielu przykładów debiutantów, którzy wciąż nam coś pokazują tak późno w sezonie. Jego występy sprawiają, że zastanawiasz się, jak dobry by był, gdyby Bulls wcześniej priorytetowo traktowali czas gry dla niego. Ale to temat na inną rozmowę.

Pozostało zaledwie sześć tygodni sezonu regularnego, więc przyjrzyjmy się, na jakim etapie jest wyścig o tytuł Debiutanta Roku.

5. Zaccharie Risacher , Atlanta Hawks

W ciągu ostatniego miesiąca Risacher naprawdę zrobił skok. Nie chodzi tylko o to, że zdobywa więcej punktów, ale o to, że jest w tym o wiele bardziej wydajny. Miesięczne podziały Risachera pokazują ogromną poprawę jego wydajności na całej linii, obiecujący rozwój w jego debiutanckim sezonie.

Niedawny występ Risachera, w którym zdobył 19 punktów, zaliczył sześć zbiórek i trzy asysty, pokazał, jak daleko zaszedł ten numer 1. Jest bardziej zdecydowany w swoich decyzjach i bardziej agresywny w próbach zdobywania punktów. Risacher korzysta z ataku, który rozprowadza piłkę, ponieważ Hawks zajmują drugie miejsce w lidze pod względem asyst na mecz, a po niedawnej kontuzji kończącej sezon Jalena Johnsona , Risacher ma jeszcze więcej kontaktów z piłką i okazji do zdobywania punktów.

To nie jest wynik, jakiego wielu oczekuje od najlepszego wyboru, ale Risacher pokazał stały postęp. Idealnie pasuje do obrony, dołączając do rosnącej armii długich, wszechstronnych skrzydłowych, których Hawks już mają w Johnsonie i Dysonie Danielsie . A teraz atak Risachera powoli zaczyna nadrabiać zaległości, gdy sezon dobiega końca.

4. Zach Edey , Memphis Grizzlies

Edey, który ma tak duży wpływ jako debiutant, jest imponujący, częściowo ze względu na wszystkich krytyków, których miał przed draftem NBA . Jego wzrost z pewnością ułatwia sprawę, ponieważ mierzący 7 stóp i 4 cale środkowy jest automatycznym czynnikiem odstraszającym dla każdej drużyny próbującej zdobyć punkty przy obręczy. Ale nadal potrzebujesz podstaw, aby być skutecznym obrońcą obręczy, a Edey je pokazał.

Jego rola jest dość prosta: bronić pola, ustawiać zasłony i wykorzystywać swój wzrost, aby kończyć przy obręczy. Edey jest świetny we wszystkich trzech rzeczach i wykazuje poprawę w pracy nóg, aby odzyskać się po blokach i przesunąć się, aby uderzyć.

Będzie ciekawie zobaczyć, jak Edey dostosuje się do bycia celem ataków w play-offach, ponieważ nie wykazał się wielką zdolnością do obrony w przestrzeni. Najważniejsze będzie, aby nie był obciążeniem w tym aspekcie, aby mógł pozostać na parkiecie w kluczowych momentach.

3.Kel'el Ware , Miami Heat

Nikt nie rozwinął się bardziej w ostatnim miesiącu niż Kel'el Ware. Występował w każdym z ostatnich 15 meczów Heat , w tym okresie trafiał prawie 50% rzutów z pola. Plan gry Heat polegał zasadniczo na podaniu piłki blisko obręczy i czekaniu, aż Ware ją rzuci.

Atletyzm Ware'a to mile widziany dodatek do drużyny Heat, w której od dłuższego czasu nie było nikogo o jego talencie. Ma 7 stóp wzrostu, ale porusza się z szybkością skrzydłowego. Jest tylko nowicjuszem, ale ma tak wysokie IQ, że wie, kiedy ciąć, jak poruszać się bez piłki i ma świetne ręce, aby łapać podania od takich graczy jakTyler Herro .

Jest oczywistym zagrożeniem w postaci lobów i potrafi rozciągnąć boisko do linii 3-punktowej, co idealnie nadaje się do wykonywania cięć backdoor i wsadów lobów. W obronie najlepszą bronią Ware'a jest obrońca obręczy. Ma już świetne wyczucie czasu w blokach i nie fauluje zbyt wiele, co jest ważną cechą u młodego zawodnika. Ware ma przyzwoitą prędkość stóp, aby bronić w przestrzeni, i dobrze odzyskuje piłkę po szybszych obrońcach, którzy prześlizgują się obok niego, aby nadal oddawać rzuty. Ware naprawdę rozkwitł w ciągu ostatniego półtora miesiąca i wygląda na to, że będzie fundamentalnym elementem drużyny Heat wchodzącej w erę po Jimmym Butlerze.

2. Zamek Stephon , San Antonio Spurs

Castle robi postępy prawdopodobnie szybciej, niż Spurs sobie wyobrażali. Ciekawe będzie zobaczyć, jak wpasuje się w długoterminowe plany zespołu po wymianieDe'Aarona Foxa , ale przejdziemy przez ten most, kiedy tam dotrzemy. Do tego czasu to, co robił Castle, zdecydowanie umieściło go w wyścigu o tytuł Debiutanta Roku.

Castle jest nieustępliwy w atakowaniu obręczy i robi to z taką agresją, że często zostaje nagrodzony rzutem wolnym. Jest skuteczny, ma sprytne prowadzenie piłki i potrafi grać z piłką w rękach lub bez niej. Mając 6 stóp i 6 cali, Castle ma optymalny rozmiar dla rozgrywającego NBA, gra z pewnością siebie kogoś ponad swój wiek, a zanim Victor Wembanyama został odsunięty od gry do końca sezonu z powodu zakrzepu krwi, rozwijał ważną chemię z tym wielkim mężczyzną.

A to tylko po stronie ofensywnej piłki. Mamy już niezliczone przykłady Castle'a -- MVP Rising Stars Challenge -- jako destrukcyjnego obrońcy, zdolnego do strzeżenia wielu pozycji ze względu na swój rozmiar i będącego już utrapieniem dla niektórych najlepszych graczy w lidze.

Castle rzadko daje się sprowokować do popełnienia fauli, na które podatni są debiutanci, porusza nogami, wie, kiedy wywrzeć presję na piłce i potrafi tak wiele zepsuć w obronie drużyny przeciwnej, że ułatwia San Antonio przechodzenie do ofensywy.

Już teraz widzimy, jak Castle z łatwością radzi sobie z obroną pick-and-roll. Będzie ścigany tylko dlatego, że jest nowicjuszem, ale gromadzi wystarczająco dużo klipów, co może zmusić drużyny do przemyślenia tej strategii.

Bradley Beal prawdopodobnie myślał, że Castle sfauluje go w tym ataku po zmianie pozycji podczas zasłony, zamiast tego debiutant po prostu przywiązuje piłkę i wymusza jej stratę.

W meczu z Celtics plan na tę akcję zakładał stworzenie Kristapsowi Porzingisowi okazji do nierównego podania, podczas gdy Castle go atakował, ale były wychowanek UConn ustawił się pod idealnym kątem, uniemożliwiając Porzingisowi przejęcie piłki, co wymusiło kolejną stratę.

Pod koniec meczu Celtics, Jayson Tatum użył zasłony, aby spróbować uwolnić się od Castle'a, a gdy to nie zadziałało, próbował wyrzucić go na wyspę. Różnorodne ruchy dryblingowe Tatuma nie mogły oszukać Castle'a, który poruszał nogami, pozostał przed Tatumem i miał doskonałe zamknięcie, aby wymusić airball sześciokrotnego All-Stara.

To są rzeczy, które po prostu nie są typowe dla nowicjusza. Castle robi tak wiele w obronie, aby pomóc Spurs utrzymać wyrównane mecze, a w ataku jest tak pewny siebie i agresywny, że podejmuje mądre decyzje. W ciągu ostatniego miesiąca spisuje się bardzo dobrze, notując średnio ponad 15 punktów, cztery zbiórki i 3,1 asysty, a ta produkcja prawdopodobnie wzrośnie, gdy Wembanyama nie będzie grał. Depcze Wellsowi po piętach, aby zasiąść za kierownicą w ROY.

1. Jaylen Wells ,Memphis Grizzlies

Wells był konsekwentny przez cały sezon, podczas gdy inni debiutanci w jego klasie zaczynają się rozgrzewać, gdy rok dobiega końca. W ostatnim miesiącu zrobił krok wstecz, ale patrząc na cały jego debiutancki sezon, był skuteczny w ataku i niesamowity w obronie dla drużyny, która obecnie zajmuje 2. miejsce w Konferencji Zachodniej.

Prawie co noc Wells ma za zadanie zmierzyć się z najtrudniejszym defensywnym pojedynkiem i za każdym razem radzi sobie lepiej. W decydującym zwycięstwie z Suns w tym tygodniu Wells nawigował po zasłonach, aby nadal wpływać na rzuty, przechwytując takich graczy jak Devin Booker 90 stóp od kosza i przy jednej okazji zapewniając wystarczający opór jako obrońca pod koszem, aby powstrzymać kosz Beala i utrzymać prowadzenie w rękach Memphis.

Jego wzrost sprawia, że ​​jest koszmarem dla niższych obrońców, takich jak Beal w tej akcji:

Wells ma tę szaloną energię w obronie, która wychodzi na dobre. Zawsze wygląda, jakby przetwarzał rzeczy szybciej niż ktokolwiek inny, a czasami może to wyglądać chaotycznie, dopóki nie wykona właściwego zagrania obronnego. Jest agresywny w swoich zamknięciach, zawsze używa ramion i dłoni, aby wpłynąć na grę, ma świetną pracę nóg i szybki wybuch, aby łatwo się odrodzić.

Wielu graczy po prostu by się poddało w tej grze, pozwalając Bookerowi na szeroko otwartą 3-kę z rogu, ale Wells, po próbie wysłania pomocy Durantowi, który pędził w stronę obręczy, szybko zdaje sobie sprawę, że KD zamierzał wykopać piłkę do Bookera w rogu. Wells reaguje idealnie i nie pozwala Bookerowi na łatwy strzał.

Wells to absolutny koszmar w defensywie, a w ataku, mimo że nie ma głównej roli, to świetnie radzi sobie z tym, co powinien robić. Wells trafia trójki z dużą częstotliwością, ale może też być trzecim kreatorem w wyjściowym składzie za Ja Morantem i Desmondem Bane'em . Nadal musi nad tym popracować, ale Wells przynajmniej pokazał, że potrafi położyć piłkę na boisku i stwarzać sobie okazje do zdobycia punktów. Jednak obecnie bycie najemnikiem za trzy punkty w zupełności wystarcza Grizzlies.

Na półtora miesiąca przed końcem Wells nadal jest na prowadzeniu w kategorii Debiutanta Roku. Inni gracze mogli już nadrobić zaległości, a ostatnie uprzedzenia mogą sugerować, że inni powinni zająć pierwsze miejsce, ale Wells robi to wszystko od pierwszego dnia. Jego liczby nie krzyczą typowym zwycięzcą Debiutanta Roku, ale jego wpływ na obie strony piłki wykracza poza surowe liczby.