Przygotowania do draftu Fantasy Baseball 2025: Busts 2.0 dla Scotta White'a dodaje do mieszanki Rokiego Sasakiego i Pete'a Crow-Armstronga

Jestem szczególnie wybredny, jeśli chodzi o kiepskie wybory, nie chcę zwracać uwagi na proste nieefektywności draftu, ale raczej na prawdziwe przypadki dna, które mogą roznieść moje nadzieje i marzenia na 2025 r. w drobny mak. Jeśli draft jest polem minowym, to podejrzewam, że te 18 graczy to miejsce, w którym zakopane są miny.

• Śpiochy 2.0: Scott | Chris | Frank
• Breakouts 2.0: Scott | Chris | Frank
• Busty 2.0: Scott | Chris | Frank

Tak, mamy już 18, z sześcioma dodatkami do mojej początkowej listy 12. Jeśli nie byłeś jeszcze nastawiony na Fantasy Baseball pod koniec stycznia, to przegapiłeś część moich najlepszych prac. Na szczęście będziesz miał okazję ponownie odwiedzić 12 pozostałych nieco dalej. Zacznijmy jednak od sześciu nowych.

NOWOŚCI Roki Sasaki, SP, Dodgers

Jedno mogę powiedzieć na pewno o Sasakim: ma świetnego splittera, cud bez spinu, który niektórzy oceniający uważają za najlepszy na świecie. Ale co jeszcze? Dwa lata temu jego fastball był bronią, osiągając średnią prędkość 98,8 mil na godzinę. W zeszłym roku spadł do 96,8 mil na godzinę — nadal bardzo szybko, ale ze względu na jego nieoptymalny kształt, te kilka mil na godzinę wystarczyło, aby obniżyć częstotliwość chybień piłki z poziomu Chrisa Sale'a do poziomu Chrisa Flexena .

Być może od jego pierwszego startu wiosennego będzie jasne, że fastball Sasakiego znów jest bronią, odzyskawszy prędkość z 2023 roku. Być może będzie kontynuował rozwój dzięki postępom, jakie poczynił ze swoim sliderem w 2024 roku. Albo może splitter sam w sobie jest wystarczająco dobry, aby go unieść. Każdy z tych scenariuszy jest możliwy, ale nawet jeśli jeden się ziści, to jest to tylko pierwsza przeszkoda. Moim zmartwieniem w przypadku Sasakiego jest mniej wydajność niż możliwości.

Niektórzy świętowali, gdy podpisał kontrakt z Dodgers, a to optymalny cel z punktu widzenia rozwoju. Ale z punktu widzenia roku 2025, byłby lepszy niemal wszędzie indziej. Dlaczego? Każdy inny zespół musiałby na nim polegać , aby dostać się do play-offów, zwiększając jego obciążenie pracą do granic możliwości. Dodgers są jednak w play-offach niezależnie od tego, czy Sasaki rzuci dla nich jeden rzut. Oczywiście rzuci dla nich kilka rzutów, ale ich głównym celem z Sasakim w tym roku jest zachowanie. Chcą, aby był nienaruszony, gdy będzie to miało największe znaczenie.

Ich cel jest jasny, biorąc pod uwagę sposób, w jaki złożyli swój skład. Wśród tych wykluczonych z początkowej piątki Dodgersów, która zapewniła wszystkim dobre zdrowie, są Bobby Miller , Tony Gonsolin , Dustin May , Landon Knack , Michael Grove , Justin Wrobleski , a nawet Clayton Kershaw . Ta nadwyżka będzie tagować w różnych momentach sezonu, utrzymując początkową piątkę wypoczętą i świeżą. Biorąc pod uwagę etap rozwoju Sasakiego (nigdy nie rzucił więcej niż 129 1/3 inningów w sezonie) i historię kontuzji (w zeszłym roku cierpiał na zmęczenie barku), można się spodziewać, że będzie wśród tych tagujących najczęściej.

Jhoan Duran , RP, Bliźniaki

Możesz odrzucić 3,64 ERA i 1,16 WHIP Jhoana Durana w zeszłym roku jako losową wariancję lub produkt przypadku. W końcu nadal miał średnią 100,5 mil na godzinę na swoim fastballu i nadal miał 14,5 procent wskaźnika swinging-strike. Ale były to wyniki niższe od jego 101,8 mil na godzinę fastballu i 16,2 procent wskaźnika swinging-strike w roku poprzednim, co obrazuje rzeczywistą erozję umiejętności. Nadal jest jednak wystarczająco dużo, aby mógł wykonać zadanie jako closer, prawda? Jasne, jeśli jesteśmy pewni, że jest najlepszym relieverem w swoim bullpenie. Ale biorąc pod uwagę sposób, w jaki Griffin Jax wybił się w zeszłym roku - osiągając 2,03 ERA, 0,87 WHIP, 12,0 K/9 i 18,4 procent wskaźnika swinging-strike (tj. lepsze liczby niż te, które Duran kiedykolwiek skompilował) - nie jestem tego pewien.

Co więcej, menadżer Twins Rocco Baldelli nie trzyma się typowych ról bullpenu, co jest częścią (nie wszystkim, ale częścią) powodu, dla którego Duran miał tylko 23 save'y w zeszłym roku, a Jax 10. Czy ten rozkład mógłby się wyrównać w tym roku lub nawet odwrócić, jeśli Jax znów okaże się skuteczniejszy z tej dwójki? To nie jest najbardziej prawdopodobny scenariusz, ale jest prawdopodobny. Spośród tych, którzy zostaną wybrani po Duran, Ryan Walker i Robert Suarez wydają się być mocnymi zakładami na więcej save'ów, przy czym Walker prawdopodobnie również zapewni lepsze wskaźniki.

Pete Crow-Armstrong , OF, Cubs

W drugiej połowie ubiegłego roku był okres, kiedy myślałem, że może niedoceniłem potencjału ofensywnego Crow-Armstronga, zastanawiając się, czy może jednak stać się opcją fantasy, którą trzeba zacząć. Ten okres miał miejsce w sierpniu, kiedy osiągnął .314 z czterema home runami, sześcioma kradzieżami i .933 OPS, zmniejszając swój zazwyczaj nieporęczny wskaźnik strikeoutów do błyszczących 14,3 procent. Ale potem nadszedł wrzesień, kiedy strikeoutował 30 razy, a spacerował tylko cztery, i cóż, to wystarczyło, żeby mnie otrzeźwić.

Po prostu nie ma wystarczająco dużo narzędzi, aby tu pracować. Jasne, jego szybkość jest fenomenalna, a jego obrona środkowego pola nadaje się do najlepszych momentów. Z pewnością zaskarbi sobie sympatię fanów swoją energią i entuzjazmem. Ale jakość jego kontaktu jest słaba, jego średnia prędkość wyjścia mieści się w 46 percentylu, a jego wskaźnik mocnych uderzeń w 30 percentylu, a jego dyscyplina przy płycie graniczy z żałosną. Nie mam na myśli tylko jego wskaźników strikeoutów i spacerów, które nie są świetne, ale jego wskaźnik kontaktów strefowych wynoszący 79,3 procent plasował się w dolnych 7 procentach pałkarzy z 400 występami na płycie, a jego wskaźnik pościgów wynoszący 43,5 procent plasował się w górnych 3 procentach. Innymi słowy, był jednym z najbardziej oszukanych zarówno pod względem strike'ów, jak i piłek.

Te problemy były widoczne również podczas jego kariery w niższej lidze, więc prawdopodobnie nie jest to tylko kwestia dostosowania się do wyższego poziomu rywalizacji. Przynajmniej możemy się spodziewać, że te wady pozostaną z Crow-Armstrongiem w nadchodzącym sezonie. Obawiam się o niego, że będzie po prostu szybszym Harrisonem Baderem , co miałoby jakąś wartość w Fantasy, ale widzę, że Joshua Lowe i Lane Thomas będą mieli 20 wyborów później, nie wspominając o Cedricu Mullinsie, który będzie miał 60 wyborów później, i zastanawiam się... dlaczego nie oni?

Logan O'Hoppe , C, Anioły

Zasadniczo Travis d'Arnaud jest niszczycielem marzeń, a teraz przychodzi po O'Hoppe'a. To nie jego wina. Jest po prostu za dobry, żeby służyć jako prawdziwy rezerwowy. Dlaczego nie podpisał kontraktu z drużyną, która potrzebowała łapacza, zwłaszcza że aspiracje Angels do play-offów są w najlepszym razie fantazyjne, przekracza moje pojęcie, ale tego nie zrobił. Więc teraz jest skazany na to, żeby tak samo mocno wbić się w pałki O'Hoppe'a, jak wbił się w pałki Seana Murphy'ego w Braves przez ostatnie kilka lat.

Jak mogę być tego pewien? Po pierwsze, O'Hoppe nie wykorzystał dokładnie dnia jako starter pierwszego roku w zeszłym roku, kończąc z niższym OPS (.712) niż d'Arnaud (.739) podczas gdy miał średnią .196 z OPS .578 po przerwie na All-Star. Tymczasem d'Arnaud przychodzi jako sprawdzony lider i zwycięzca, cechy, które menedżer Ron Washington zna z pierwszej ręki z czasu spędzonego razem z Braves. Rozumie, co d'Arnaud wnosi do zespołu i na pewno to wykorzysta. Nadal spodziewałbym się, że O'Hoppe będzie zaczynał przez większość czasu, ale jeśli jest w podziale 60/40 w przeciwieństwie do podziału 75/25, który miał w zeszłym roku, podważa to znaczną część jego atrakcyjności w Fantasy i sprawia, że ​​mało prawdopodobne jest, aby dorównał dziewiątemu wybranemu łapaczowi. Cholera, wyprzedza JT Realmuto , z jakiegoś szalonego powodu.

Alexis Diaz , RP, Reds

Diaz wydaje się być dość pewny siebie jako closer, prawda? Gdyby coś poszło nie tak z nim, nie jest jasne, gdzie indziej Reds by się zwrócili, czego nie można powiedzieć o Trevorze Megillu z Brewers, Davidzie Bednarze z Pirates , Jordanie Romano z Phillies , Pete Fairbanksie z Rays, Carlosie Estevezie zRoyals , Ryanie Presslym z Cubs, czy Kenleyu Jansenie z Angles. Ale umieszczam Diaza za tą siódemką, ponieważ podejrzewam, że będzie jednym z pierwszych closerów, którzy stracą pracę w 2025 roku.

Być może nie jesteśmy jeszcze w stanie zidentyfikować jego następcy, ale po prostu nie jest wystarczająco dobry, aby utrzymać tę rolę, jeśli Reds mają dotrzeć tam, gdzie chcą w tym roku. Diaz nie tylko wydał pięć spacerów na dziewięć inningów w zeszłym roku, ale także miał średnio mniej niż jedno strikeout na inning, co dało mu 4,57 FIP i 5,06 xFIP. Jego pozycja jako closera opiera się na dobrej pierwszej połowie, jaką miał w 2023 roku, kiedy to osiągnął 2,03 ERA, 1,03 WHIP i 13,7 K/9, ale od tego czasu mamy znacznie większą próbkę — w sumie 90 występów — podczas których miał 4,20 ERA, 1,39 WHIP i 8,6 K/9. To nie wystarczy z nowym menedżerem Terrym Franconą.

Brandon Pfaadt , SP, Diamondbacks

Ktoś musi mi to wyjaśnić, szum wokół Pfaadta. Możesz powiedzieć, że jego ERA 4,71 jest mylące, ale nawet jeśli zamienisz to na jego ERA 3,78 lub FIP 3,61, to jest on zasadniczo Jose Berriosem , który średnio zdobywa 16 przechwytów później. Czy to więc coś pozytywnego? Naprawdę tego nie widzę. 11,4-procentowy wskaźnik uderzeń wahadłowych Pfaadta jest tak średni, jak to tylko możliwe, a on ma tendencję do oddawania mocnych kontaktów, jego średnia prędkość wyjścia plasuje się dopiero na 32. percentylu. Ma dobrą kontrolę i mądrze zrobił, że w zeszłym roku spuścił swoją szybką piłkę, ale brak dobrej jakości szybkiej piłki ogólnie nie wskazuje na wysoki sufit, szczególnie gdy nie ma jakiejś światowej klasy oferty drugorzędnej (jego sweeper jest raczej dobry niż świetny).

A potem jest faktyczna przyczyna ERA 4.71 -- tzn. sposób, w jaki Pfaadt załamał się w ciągu ostatnich 12 startów z ERA 6.60. Patrzę na ERA Ryne'a Nelsona 3.10 w tym samym okresie i wszystkie miliony, które Diamondbacks wciąż są winni Jordanowi Montgomery'emu , i zastanawiam się, czy Pfaadt jest tak pewny swojej pozycji w rotacji, jak jego ADP chce, żebyś wierzył.

To, co widzę w Pfaadt, to miotacz, któremu brakuje pewności Berriosa lub Cristophera Sancheza , którzy obaj idą później, i potencjału Spencera Arrighettiego lub MacKenzie Gore'a , którzy również obaj idą później. Szczerze mówiąc, mógłbym wymyślić tuzin miotaczy, którzy będą go gonić, a ja wolałbym mieć ich zamiast niego.

UTRZYMUJĄCY Chris Sale , SP, Braves

Współczynnik FANTASTYCZNEGO PROS: 36,5

Nie sprawia mi przyjemności umieszczanie Sale'a tutaj, po tym jak tak często zaliczałem go do moich Śpiochów i widziałem, jak to się spektakularnie opłaciło w zeszłym roku, zdobywając Potrójną Koronę i nagrodę Cy Young. Ale łatwiej jest podtrzymywać na duchu 35-latka podatnego na kontuzje, gdy oczekiwania są najniższe. Najwyraźniej już nie tam, gdzie są.

Chociaż wieloletni as udowodnił moją długoletnią teorię, że jest równie utalentowany, jak w czasach swojej świetności, nie da się zaprzeczyć jego historii zdrowotnej. I choć możemy cieszyć się, że w końcu po raz pierwszy od pięciu sezonów jest zdrowy, to nie jest to do końca prawdą. Ostatni raz wystąpił 19 września, nie mogąc wystąpić w końcówce sezonu i fazie posezonowej z powodu kontuzji pleców. Wydaje się, że ci z nas, którzy w niego zainwestowali, uniknęli czegoś złowrogiego, a próba ponownego tego — za znacznie większą cenę — byłaby zaproszeniem boskiej kary. Tak więc, chociaż moje argumenty sprzed 2024 r. dotyczące jego ciągłej skuteczności i nieoczekiwanego charakteru jego kontuzji nadal mają zastosowanie, potrzebowałbym przynajmniej jednej rundy zniżki od jego obecnego ADP, aby znów na nie postawić.

Jacob deGrom , SP, Rangers

Współczynnik FANTASTYCZNEGO PROS: 53,3

Poza głupotą. Co my tu robimy? Pomimo wszystkich moich obaw co do historii kontuzji Chrisa Sale'a, on przynajmniej właśnie udowodnił nam, że jest w stanie wytrzymać wystarczająco długo, aby nadal funkcjonować jako as Fantasy. Jacob deGrom nie zrobił tego od, hm... 2019 roku? I chociaż wspomniałem już, że kontuzje Sale'a były w większości przypadkowe, nie dotyczy to deGroma, który może być plakatowym dzieckiem miotaczy, których rzeczywista budowa ciała nie jest w stanie sprostać maksymalnemu wysiłkowi w grze, jakiego wymaga dzisiejsza gra.

Smutne jest to, że deGrom był asem, nawet zanim dał z siebie wszystko, wygrywając parę Cy Youngów. Ale jego średnia prędkość fastballa wzrosła o kilka mil na godzinę w 2020 roku, a od tamtej pory nie rzucił nawet 100 inningów w sezonie, a każda kontuzja dotyczyła jego łokcia lub barku. Rozumiem, że jego produkcja na inning była boska i załóżmy, że nadal będzie taka, gdy 36-latek wróci po operacji Tommy'ego Johna. Nawet wtedy ADP tutaj jest tak nierealne, że można to uznać za psychozę.

Przypuszczam, że można by argumentować, że zmniejszona prędkość, którą widzieliśmy u niego podczas jego krótkiego powrotu w zeszłym roku, jest dobrym znakiem, biorąc pod uwagę, że wzrost prędkości przyspieszył jego problemy z kontuzją, ale czy jest to poważny wątek do rozważenia w rundzie 5? Wahałbym się w rundzie 10.

Willy Adames , SS, Giganci

FantasyPros ADP: 67,5

Nie zaprzeczam, jak dobry był Adames w 2024 r., plasując się w pierwszej piętnastce graczy zarówno w 5x5, jak i zdobywaniu punktów. Zastanawiam się, co sprawiło, że był tak dobry, skoro miał ugruntowaną historię bycia o rząd wielkości gorszym od tego.

Jasne, czasami zdarzają się przełomy w połowie kariery, ale zwykle towarzyszą im jakieś zmiany umiejętności. Jednak szybkie spojrzenie na jego stronę Statcast nie ujawnia żadnej takiej zmiany. Jego średnia prędkość wyjścia wynosiła zaledwie 40 percentyl. To, a także jego wskaźniki strikeoutów i spacerów były idealnie zgodne z normami kariery. To samo dotyczy jego .243 xBA i .461 x SLG. Nie był mierzalnie lepszy w podnoszeniu lub ciągnięciu piłki. Po prostu wiele rzeczy poszło mu dobrze, jak się wydaje, co zaowocowało jego najwyższą średnią odbicia od 2021 r. i najwyższymi wynikami w karierze w większości innych aspektów.

Jedyną możliwą zmianą umiejętności jest kradzież baz, co nie znaczy, że stał się szybszy, ale mógł nauczyć się rok później niż większość ligi, jak wykorzystywać nowe zasady mające na celu zwiększenie liczby skradzionych baz. Nawet jeśli założymy, że tak będzie dalej, co jest wielkim „jeśli” dla gościa, który nigdy wcześniej nie miał nawet dwucyfrowej liczby skradzionych baz, wszystko inne wskazuje na to, że powróci do faceta z 25 homerunami i średnią uderzeń .235, którego znaliśmy przed 2024 rokiem. I taki właśnie był w Milwaukee, jednym z lepszych miejsc do odbijania. Jego przeprowadzka do najgorszego parku ligi pod względem liczby homerunów z pewnością obniża jego linię bazową.

Brenton Doyle , OF, Góry Skaliste

Współczynnik FANTASTYCZNEGO PROS: 74,5

Nie chcę przesadzać. Doyle może być wszystkim, czym się wydawał w 2024 roku, a jeśli tak się stanie, korzyści będą znaczne. Jednak większość jego sukcesu w zeszłym sezonie zawdzięcza gorącemu lipcowi, w którym osiągnął średnią .333 z 11 homerunami i 1.194 OPS. Przez trzy z sześciu miesięcy w zeszłym sezonie osiągnął średnią .223 lub gorszą z dwoma home runami lub mniej. Osiągnął również średnią .211 z .636 OPS na wyjeździe, co nie jest niczym niezwykłym dla zawodnika Rockies, ale daje mu niewielki margines błędu na własnym boisku, gdzie będzie musiał być niczym w rodzaju mistrza świata.

A potem jest fakt, że minął zaledwie rok od debiutanckiego sezonu, w którym wykreślał 35 procent czasu, nie do utrzymania liczba, która bardziej pasuje do jego osiągnięć w niższych ligach niż 25,4 procent, które widzieliśmy w zeszłym sezonie. Można przypisać poprawę jego deklarowanym staraniom, aby być krótszym do piłki, jasne, ale ogromne zyski w liczbie wykreśleń nie zawsze przenoszą się z jednego roku na drugi.

Sednem sprawy jest to, że jego droga do sukcesu w Fantasy to chodzenie po linie, a każdy mały błąd może go zaskoczyć. Nie mogę jednoznacznie powiedzieć, w jaki sposób mu się nie uda, ale jest wystarczająco dużo sposobów, abym wolał grać bezpiecznie z Bryanem Reynoldsem lub Seiya Suzuki , chyba że po prostu byłbym na skraju kradzieży.

Mark Vientos , 3B, Mets

Współczynnik FANTASTYCZNEGO PROS: 85,3

Wielkie postseason Vientosa, w którym zdobył pięć homerunów w 13 meczach, prawdopodobnie ugruntowały jego pozycję gwiazdy przełomu w umysłach większości graczy Fantasy Baseball. Jednak w żadnym momencie jego rozwoju nikt nie wątpił w jego potencjał mocy, a potężni gracze czasami zdobywają home runy w seriach. Traktowanie tej 13-meczowej próbki jako bardziej znaczącej niż jakiejkolwiek innej byłoby błędem, szczególnie gdy moc wyjściowa ukrywała również 33-procentowy wskaźnik strikeoutów.

I to jest źródło moich obaw o Vientosa. To, co zapewniło mu miejsce w składzie Mets na początku zeszłego sezonu, to jego pozorna poprawa jako gracza kontaktowego. Ale jego 22-procentowy wskaźnik strikeoutów do 30 czerwca ustąpił miejsca 33-procentowemu wskaźnikowi strikeoutów przez resztę drogi, wliczając play-offy, a to jest wysoki wynik do pokonania dla każdego gracza. Udało mu się osiągnąć .256 w tym czasie, ale z .333 BABIP, co nie pasuje do wolnonogiego thumpera, którego zamach nie jest tak bardzo nastawiony na uderzenia liniowe. Podczas gdy jakość kontaktu Vientosa jest wysoka, ogólnie potrzeba prawdziwego odstającego od normy prędkości wyjścia, takiego jak Oneil Cruz lub Elly De La Cruz , aby pokonać 30-procentowy wskaźnik strikeoutów z jakąkolwiek regularnością, a obawiam się, że Vientos może skończyć jak Patrick Wisdom lub najgorsza wersja Eugenio Suareza, jeśli tak będzie dalej. Jego słabe umiejętności na bazie i podejrzana praca w rękawicach sprawiają, że ma on mniejszy margines błędu, szczególnie w obliczu takich alternatyw jak Brett Baty i Ronny Mauricio .

Spencer Steer , 1B/OF, Reds

FantasyPros ADP: 92,8

Moja sprawa przeciwko Steerowi jest zasadniczo taka sama jak rok temu, tylko teraz z pewnymi częściowymi dowodami na poparcie. Jego drugi sezon można uznać za udany dla Fantasy, ponieważ zdobył home runy i ukradł bazy, ale jego średnia uderzeń spadła o prawie 50 punktów w porównaniu z sezonem debiutanckim, a jego OPS o prawie 100 punktów. I to przy dość doskonałych pierwszych dwóch tygodniach. Od 14 kwietnia osiągnął .211 z .675 OPS, a po przerwie All-Star osiągnął .198 z .634 OPS.

Jego problem sprowadza się do braku uderzenia, jego średnia prędkość wyjścia jest na 26. percentylu, a maksymalna na 35., ale uważa się za potężnego pałkarza z podwyższonym wskaźnikiem fly-ball (około 80. percentyla), który daje zbyt wiele outów przy kontakcie. Jego zbawieniem jest to, że połowę swoich meczów rozgrywa na najbardziej sprzyjającym home run stadionie, zamieniając niektóre potencjalne outy w home runy, ale to może mu pomóc tylko do pewnego stopnia.

Biorąc pod uwagę, że The Reds mają nadwyżkę ciekawych opcji zarówno w polu wewnętrznym, jak i zewnętrznym (pamiętajmy, że Noelvi Marte , Christian Encarnacion-Strand i Jeimer Candelario zagrali znacznie poniżej oczekiwań w zeszłym roku, Matt McLain cały czas był kontuzjowany, a teraz do składu dołączył również Gavin Lux ), wyobrażam sobie scenariusz, w którym Steer zostanie odsunięty od gry, szczególnie jeśli zacznie grać tak, jak w drugiej połowie.

Brice Turang , 2B,Browary

FantasyPros ADP: 116,8

Turang ukradł 50 baz w zeszłym roku, a w umysłach niektórych wieloletnich graczy Rotisserie wystarczyło to, aby uczynić go królem Fantasy. Ale dzięki nowym zasadom wprowadzonym w 2023 r. skradzione bazy nie są już tak rzadkie, jak przez większość naszego życia w Fantasy. Aż 50 graczy ukradło 20 lub więcej baz w zeszłym sezonie, ponad dwa razy więcej niż w 2022 r., a większość z tych graczy, cóż, potrafi naprawdę trafić.

Czy Turang może? Oczywiste jest, że nikt nie liczy na jego mocną produkcję, co nie jest małym ciosem dla niego. Przez jakiś czas w zeszłym roku wyglądało na to, że może być całkiem dobrym źródłem średniej uderzeń, trochę jak kolejny typ Nico Hoernera . Ale podstawowe liczby tego nie potwierdzały (jego wskaźnik strikeoutów, choć szanowany, nie jest na poziomie Hoernera) i skończył z wynikiem .214 z .551 OPS od 1 lipca, co stanowi mniej więcej połowę sezonu. Ta linia jest również zgodna ze średnią uderzeń .218 i .585 OPS, które osiągnął jako debiutant w 2023 roku, zanim ktokolwiek uznał go za jakikolwiek atut Fantasy.

Więc najprawdopodobniej mówimy o bazach skradzionych z tego 12. rundy draftu, który jest wybierany przed Alexem Bregmanem , Bo Bichette i Alecem Bohmem , żeby wymienić kilku. Może kilka lat temu, kiedy ktoś z umiejętnością kradzieży baz Turanga mógłby cię poprowadzić w tej kategorii, zapłacenie premii miałoby sens, ale kradzieże są teraz zbyt powszechne, żebyś tak ostro za nie sprzedawał.

Luis Gil , SP, Yankees

FantasyPros ADP: 170,8

Nie jest to szczególnie trudne do udowodnienia, ponieważ myślę, że już widzieliśmy, jak wygląda zepsuty Gil. Ale ponieważ wygrał AL Rookie of the Year i ponieważ większość ocen jest dokonywana na podstawie statystyk z całego sezonu, łatwo przeoczyć, jak zła była druga połowa Gila.

Oto jak źle było: W ciągu ostatnich 15 startów — co w rzeczywistości stanowi ponad połowę sezonu — miał 5,15 ERA I 1,44 WHIP. Miał tylko trzy dobre starty w tym czasie, częściowo dlatego, że tylko trzy razy wytrzymał minimum sześć inningów wymaganych do dobrego startu. Był nieefektywny, wracając do tych samych problemów z kontrolą, które dręczyły go przed operacją Tommy'ego Johna, i stał się jeszcze bardziej podatny na home runy, ponieważ jego wskaźnik fly-ball zbliżył się do 50 procent podczas gry w jednym z bardziej przyjaznych home runom miejsc w lidze.

A mogło być o wiele gorzej, sądząc po szacunkach ERA. Jego 4,36 xFIP, 4,14 FIP i 3,83 xERA znacznie przekraczają jego rzeczywistą wartość 3,50. Jakkolwiek źle by nie było, nadal przekroczył oczekiwania w tym roku, a istnieje szansa, że ​​załamana wersja z 5,15 ERA w ciągu ostatnich 15 startów jest bliższa jego prawdziwej formie, biorąc pod uwagę jego problemy z rzucaniem strike'ów i utrzymywaniem piłki na boisku. Jeśli to jest wersja Gila, która pojawi się na początku 2025 roku, nie wiem, jak długo utrzyma swoje miejsce w rotacji.

Ryan Pepiot , SP, Rays

ADP fantasy: 178,5

Mógłbym zacząć od tego, że trudno było określić, kto stoi za sukcesem Pepiota. Jego wskaźniki spacerów były różne, a on sam nie ma kalibru break ball, który normalnie jest wymagany do odniesienia sukcesu w nowoczesnej grze. Więc już teraz trudno powiedzieć, co dostaniemy od praworęcznego gracza w nowym sezonie, ale to drugorzędna kwestia, która sama w sobie nie zmusiłaby mnie do nazwania go niewypałem. Prawdziwym problemem jest to, gdzie Rays mają grać swoje mecze domowe, skoro Tropicana Field zostało spustoszone przez huragan Milton.

To byłoby George M. Steinbrenner Field, obiekt treningowy Yankees w Tampie o takich samych wymiarach jak duży obiekt w Nowym Jorku. Mówię o tym z najsłynniejszym krótkim gankiem w baseballu, co czyni go rajem dla leworęcznych pałkarzy w sposób, w jaki Tropicana Field z pewnością nie jest. Warunki środowiskowe na kopii Tampy będą jeszcze bardziej sprzyjające home runom, a wilgotne powietrze na Florydzie będzie katalizatorem dla wilgotnych piłek baseballowych.

To będzie platforma startowa, a przy wszystkich osobliwościach Pepiota, jedną stałą jest to, że serwuje piłki w powietrzu, jego 45,6 procent w zeszłym roku plasowało go na 10. miejscu wśród miotaczy z co najmniej 130 inningami. O ile nie nastąpi poważna zmiana umiejętności, nie widzę, jak utrzyma ERA poniżej 4,00, a całkowite wymazanie jest z pewnością na stole.

Ceddanne Rafaela , łącznik/of, Red Sox

Współczynnik ADP FantasyPros: 179,3

Rafaela jest typem zawodniczki, której wady można lepiej zrozumieć, patrząc z perspektywy punktów zdobywanych w bezpośrednich pojedynkach, co mogłoby się wydawać nieistotne, jeśli gra się w lidze z kategoriami 5x5, ale jeśli doprowadzi to do załamania, to będzie ono totalne.

Problemem jest całkowity brak dyscypliny przy płycie. Gracze w Head-to-Head wiedzą o tym z powodu niewielkiej liczby spacerów (15 vs. 151 strikeoutów), które zasadniczo dyskwalifikowały Rafaelę jako użyteczną opcję, ale gracze 5x5 nie mają powodu, aby przyglądać się tej statystyce, poza ciekawością. Widzą tylko liczbę home runów i skradzionych baz i zastanawiają się, czy mógłby je zwiększyć do 20 i 25 w tym roku. Nie, jeśli jest łatwym celem przy płycie, a to właśnie może zrobić z niego jego słaba dyscyplina przy płycie.

Nie chodzi tylko o brak spacerów. Chodzi o 79,6-procentowy wskaźnik kontaktów strefowych, który zajął 122. miejsce wśród 129 kwalifikujących się pałkarzy, według FanGraphs. Chodzi o 49,5-procentowy wskaźnik pościgów, który zajął 1. miejsce wśród tej samej grupy 129, przy czym tylko dziewięciu miało wynik powyżej 40 procent. Oznacza to, że Rafaela jest jedną z najgorszych osób zarówno w chybianiu piłek wewnątrz strefy, jak i w odbijaniu piłek poza strefą, co jest przepisem na wszystkie najgorsze wyniki w odbijaniu.

Nawet jeśli uda mu się przekroczyć te najgorsze wyniki, jak w 2024 r., nie będzie zbyt często na bazie, co czyni go łatwą ofiarą dla takich wschodzących gwiazd jak Roman Anthony i Kristian Campbell. Tymczasem Trevor Story i Vaughn Grissom są już zdrowi, a David Hamilton wciąż się kręci. Nie zakładaj, że defensywna wszechstronność Rafaeli wystarczy, by go uratować.

Kerry Carpenter , OF, Tygrysy

FantasyPros ADP: 189,3

Teoretycznie lubię Carpentera. Jego 162-meczowe tempo home runów w zeszłym roku wynosiło 33. Jego .932 OPS dałoby mu siódme miejsce wśród kwalifikujących się. Był skutecznym sluggerem w niższych ligach i wydaje się, że rozwija tę umiejętność z każdym mijającym rokiem w głównych ligach, co prawdopodobnie przygotowuje go do najlepszych wyników w karierze w wieku 27 lat.

Całkiem niezłe, co? Niestety, te teoretyczne obserwacje mogą oślepiać ludzi na rzeczywistość, że gra on tylko przeciwko praworęcznym . I mam na myśli tylko w najściślejszym sensie, ponieważ miał 32 występy przeciwko leworęcznym w zeszłym roku. W tych występach miał średnią .107 i jest zawodowym hitterem .202 z .588 OPS przeciwko leworęcznym, co, jako 27-letni cornerman, zasadniczo skazuje go na rolę plutonowego na zawsze.

Czy jednak tak jest? Carpenter otwarcie mówił o chęci gry każdego dnia w tym roku i zamierza udowodnić tej wiosny, że jest w stanie uderzać leworęcznych, według Detroit Free Press . Wystarczy powiedzieć, że menedżer AJ Hinch wydaje się sceptyczny .

„Mamy otwarte umysły co do tego, jak najlepiej wykorzystać nasz skład, ale obstaję przy tym, że moim zadaniem jest wykorzystanie składu w najlepszy możliwy sposób” — powiedział Hinch. „Kiedy wykonuję te ruchy, być może nieudolnie przekonywałem was, że chodzi o gościa wchodzącego z ławki rezerwowych i myślę, że tak będzie nadal”.

Trochę ochłonąłem z myślą, że Carpenter jest niewypałem odkąd ukazała się wersja 1.0, ale nadal myślę, że najbardziej prawdopodobnym scenariuszem jest to, że gra oszczędnie przeciwko leworęcznym miotaczom. Joc Pederson miał podobny udział w czasie gry i OPS (.908) w zeszłym roku i ma 150 wyborów później, co jest odpowiednie dla gracza, którego biegi i RBI z pewnością będą ograniczone przez jego ograniczone obciążenie pracą.

Taj Bradley , SP, Rays

FantasyPros ADP: 201,5

Pamiętacie, jak Rays mają spędzić ten sezon na George M. Steinbrenner Field w Tampie, miniaturowej wersji Yankee Stadium w upalnej wilgoci Centralnej Florydy? Cóż, Ryan Pepiot nie jest jedynym z ich miotaczy, który wkrótce dowie się, jak bardzo krótki jest ten krótki ganek w klimacie bardziej sprzyjającym przenoszeniu piłki. Bradley może być najbardziej zagrożonym miotaczem, biorąc pod uwagę, że jego 1,4 HR/9 plasowało go na 12. miejscu wśród 96 miotaczy z co najmniej 130 inningami w zeszłym sezonie.

Miał dominującą serię dziewięciu startów w środku sezonu, podczas której jego splitter grał perfekcyjnie, ale gdy nie spadał do granic możliwości, oddawał wyjątkowo mocny kontakt. W rzeczywistości jego średnia prędkość wyjścia była na drugim percentylu w tym roku. Rok wcześniej była na piątym percentylu, więc nie mówimy o jakiejś statystycznej dziwności.

Jak to się dla niego sprawdzi na Swampbrenner Field? Moim zdaniem „niezbyt dobrze”, a jeśli spędzi część sezonu 2025 w niższych ligach, nie będzie to najbardziej oszałamiający rozwój. Rozumiem, że dążenie do wzrostu, który doprowadził do 0,82 ERA, 0,89 WHIP i 10,6 K/9 podczas tej niesamowitej serii dziewięciu startów w środku sezonu, jest uzasadnione. Po prostu nie jestem pewien, czy tegoroczne dziwne okoliczności są dobrym momentem, aby to kontynuować.