Komisarze zajmują się ugodą Izby Reprezentantów przeciwko NCAA: spotkanie z Donaldem Trumpem i przyszłość egzekwowania prawa wśród najważniejszych wniosków

W swoich pierwszych obszernych komentarzach od czasu zatwierdzenia ugody przez sędzię Claudię Wilken w sprawie Izby Reprezentantów przeciwko NCAA w zeszłym tygodniu, komisarze pięciu wymienionych pozwanych – ACC, Big 12, Big Ten, Pac-12 i SEC – wyrazili nadzieję, że stworzony dzięki temu nowy świat podziału przychodów przyniesie stabilizację w okresie ogromnych wstrząsów w sporcie akademickim.

„Nie ma wątpliwości, że żaden z nas, nasza piątka, jest w o wiele lepszym miejscu niż 48 godzin temu i na pewno przez ostatnie kilka lat” – powiedział komisarz ACC Jim Phillips.

Nawet w nadziei i wierze, którą wszyscy podzielali w kwestii znaczenia ugody Izby dla sportowców akademickich, pojawiło się potwierdzenie, że wciąż jest wiele do zrobienia. Nadal jest wiele ważnych pytań dotyczących sportu akademickiego, w tym legalność podziału dochodów i NIL z tytułu IX i perspektywy egzekwowania.

Pięć gorących ujęć z przełomowej ugody Izby Reprezentantów z NCAA: Nadchodzi boom parytetowy, ponieważ duże psy mogą zacząć głodować

Poniżej przedstawiamy najważniejsze wnioski z wypowiedzi komisarzy na temat przeszłości, teraźniejszości i przyszłości sportu akademickiego, który szykuje się do podjęcia monumentalnego kroku naprzód począwszy od 1 lipca, kiedy to uniwersytety będą mogły zacząć bezpośrednio płacić swoim sportowcom.

Jednym z ciekawszych aspektów ugody Izby Reprezentantów jest żądanie od konferencji Power Four, aby ich członkowie podpisali umowy o stowarzyszeniu, które częściowo zapobiegną pozwaniu College Sports Commission (CSC) za egzekwowanie przepisów związanych z ustawą NIL.

Jak wcześniej informowała stacja CBS Sports , kary za odmowę są surowe i wahają się od grzywien i zawieszenia do nawet wydalenia.

Na ostatnich wiosennych spotkaniach na szczeblu konferencji był to popularny temat, ponieważ komisarze Power Four upewniają się, że wszyscy ich wyborcy są na pokładzie. Komisarz Big 12 Brett Yormark powiedział w poniedziałek, że umowy afiliacyjne są nadal „w trakcie realizacji”, ale nie spodziewa się, że będą jakiekolwiek problemy z ich przyjęciem, gdy już będą.

„Żadnego oporu” – powiedział Yormark o swoim członkostwie. „W praktyce kodyfikuje ono zasady rozstrzygania sporów, do których się zobowiązali. Chcę, aby zostało to tutaj zrealizowane w krótkim czasie i wiem, że będzie to bardzo konieczne dla wszystkich konferencji, aby to również zostało zrealizowane”.

Wszyscy wymienieni pozwani w ugodzie Izby Reprezentantów – ACC, Big 12, Big Ten, Pac-12 i SEC – pozostawiają poszczególnym szkołom decyzję o tym, jak wydać tę kwotę 20,5 miliona dolarów.

Wiele szkół będzie stosować znaną formułę: około 75% na piłkę nożną, 15% na koszykówkę męską, 5% na koszykówkę kobiecą i 5% na inne sporty. Nie ma jednak wymogu wydawania pieniędzy w ten sposób, a różne szkoły mogą priorytetowo traktować niektóre sporty nad innymi.

Nie oznacza to, że nie omawiano limitów dla konkretnych dyscyplin sportowych. Na wiosennych spotkaniach SEC pod koniec maja odbyła się ożywiona dyskusja na temat tworzenia limitów dla sportów dochodowych ze względu na równowagę konkurencyjną, która ostatecznie nie została sformalizowana. To był kolejny przykład, że pomimo podobieństwa wielu szkół SEC, konferencja nie działa jako monolit.

„W lutym przyjrzeliśmy się dokładniej jako liga i zawiesiliśmy to” — powiedział Sankey — „więc nie mamy dyrektywy na poziomie konferencji dotyczącej alokacji procentowej według sportu”.

Niektórzy liderzy SEC i Big Ten są sfrustrowani faktem, że Big East i inne konferencje są w stanie wydać znacznie więcej na koszykówkę, ale do tej pory to każda szkoła musi sama zdecydować, co ma największy sens. Nie zdziw się jednak, jeśli nadal będzie to przedmiotem dyskusji na szczeblu konferencji i krajowym, nawet jeśli wielu dyrektorów ds. sportu, z którymi rozmawiało CBS Sports, wyraziło pewne wątpliwości, czy limity dla konkretnych dyscyplin sportowych mogłyby zostać wyegzekwowane.

Krótko po piątkowej wieczornej wiadomości, że sędzia Wilken zatwierdził ugodę, College Sports Commission ogłosiła swojego nowego dyrektora generalnego — Bryana Seeleya, dyrektora Major League Baseball, który specjalizował się w dochodzeniach . Seeley, wiceprezes wykonawczy ds. prawnych i operacyjnych MLB , badał skandal kradzieży znaków z udziałem Houston Astros i Boston Red Sox, wśród innych osiągnięć w ciągu ponad dekady pracy w MLB.

Komisarz Big Ten, Tony Petitti, który pracował równolegle z Seeleyem, ale nie współpracował z nim ściśle, pełniąc funkcję dyrektora operacyjnego MLB, zachwycał się osobą, która ma trudne zadanie egzekwowania przepisów dotyczących nieuregulowanego sektora NIL obowiązującego od czterech lat.

„Był wyraźnie szanowanym, rozważnym dyrektorem” — powiedział Petitti. „Kiedy wchodziliśmy w interakcje, można było to dostrzec w cierpliwości do podejmowania dobrych decyzji, do zbierania informacji. Jego doświadczenie jest naprawdę wyjątkowe. Posiadanie doświadczenia ligowego było dużą częścią tego, przynajmniej z perspektywy Big Ten, posiadanie kogoś, kto pracował w lidze. Powodem, dla którego tak mocno to odczuwam, jest część tego, co robimy, czyli zarządzanie wieloma wyborcami, a w roli Briana masz do czynienia z 30 klubami w bardzo konkurencyjnych obszarach, w których on bierze udział w podejmowaniu decyzji. To bardzo podobne do tego, co będzie musiał robić w tej roli”.

Yormark z Big 12 powiedział: „Wśród komisarzy panowała jednomyślność, że był on właściwą osobą we właściwym czasie do pełnienia tej roli”.

Sankey potwierdził doniesienia Yahoo Sports, że w niedzielę grał w golfa z prezydentem Donaldem Trumpem w Trump National Golf Club Bedminster w New Jersey. Dyrektor sportowy Notre Dame Pete Bevacqua również był obecny.

Komisarz SEC nie podał szczegółów dotyczących swojej rozmowy z Trumpem, ale powiedział: „Pomocne było dla mnie i Pete'a wysłuchanie jego myśli i perspektywy oraz podzielenie się niektórymi z naszych”. Powiedział, że „zawsze doceniał” zainteresowanie prezydenta sportem akademickim, co obejmowało udział w wielu wydarzeniach, w tym Alabama-Georgia i Army-Navy w zeszłym roku.

Interesujący jest moment wyjścia na golfa, zwłaszcza po wstrzymaniu w zeszłym miesiącu proponowanej komisji prezydenckiej ds. sportu akademickiego, w której spodziewano się, że zasiądą były trener Alabamy Nick Saban i Cody Campbell , przewodniczący rady nadzorczej Texas Tech . Jak wcześniej informowało CBS Sports, SEC i Big Ten miały poważne obawy co do celów Campbella dla komisji i zdystansowały się od niej.

Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) być może nie poparła powołania komisji prezydenckiej, ale Sankey i inni liderzy sportu akademickiego wierzą, że Trump może być potężnym sojusznikiem w dążeniu do rozwiązań na szczeblu federalnym.

W związku z czasem Sankeya z Trumpem, komisarze Power Four powtórzyli, że potrzebują pomocy Kongresu w skodyfikowaniu ugody Izby Reprezentantów i złagodzeniu problemów, których sport uniwersytecki nie może rozwiązać samodzielnie. Najważniejszym z nich jest obecne podejście patchworkowe, które pozwala każdemu stanowi uchwalać prawa, które mogą dać mu przewagę nad innymi. Pod wieloma względami był to wyścig na dno, od pozwolenia sportowcom na niepłacenie podatków dochodowych od dochodów NIL po prawa, które omijają zasady NCAA i konferencji.

„Nie będziemy mieć Final Fours i College Football Playoff i College World Series z 50 różnymi standardami” – powiedział Sankey. „To jest punkt wyjścia”.

Od samego początku istniał sceptycyzm, że Kongres kiedykolwiek zjednoczy się wokół uchwalenia federalnego ustawodawstwa, które zapewni sportom uniwersyteckim ochronę antymonopolową, której rozpaczliwie pragnie. I pomimo milionów dolarów wydanych na lobbing na Kapitolu, ten sceptycyzm okazał się jak dotąd proroczy.

Ale Petitti powiedział, że jego zdaniem ugoda Izby jest dowodem na to, że sport uniwersytecki jest chętny — i zdolny — do zmiany, i że znalazło to oddźwięk wśród liderów Kongresu. Może mieć rację, ponieważ The Washington Post poinformował w poniedziałek, że istnieje projekt ustawy, który wydaje się dawać im to, czego chcą, w tym pierwszeństwo praw stanowych i zakaz klasyfikowania sportowców jako pracowników.