Spanje-Engeland, een rivaliteit en een heerschappij

Een finale is altijd een hoogtepunt. Van een reis en een droom die uitkomt. Van een klus en een doel. Van veel meer dan een zomermaand, van een heel project. Het is zeker een dag die een race waard is. Maar als de tegenstander die je moet verslaan je oude bekende en grootste rivaal is, is de finale een luchtgevecht en krijgt dramatische trekken, en wordt het een spel om tronen, een machtsstrijd om macht.

Elke held heeft een tegenstander nodig, en Spanje, de regerend wereldkampioen, neemt het in Bazel op tegen zijn aartsrivaal Engeland, de regerend Europees kampioen en titelverdediger. Beide teams spelen vanmiddag dus om meer dan alleen een continentale titel. Ze spelen om de eerste plaats. De winnaar van de finale in St. Jakob Park zal de maatstaf worden en zijn heerschappij vestigen boven de aspiraties van de verliezers. Van een mogelijke Engelse dubbel naar de drievoudige kroon waar Spanje naar streeft.

We hebben van hen geleerd in de wedstrijden die we hebben gespeeld, maar dit scenario is anders."

Beide teams bevinden zich midden in wat zij beschouwen als een winstreeks, in hun meest glorieuze periode. En ze hebben het gevoel dat ze genoeg argumenten hebben om die te verlengen, maar eerst zullen ze hun meest terugkerende doorn in het oog moeten overwinnen.

Dat is wat Spanje voor Engeland werd op 20 augustus 2023 in Sydney. Olga Carmona's doelpunt was een keerpunt voor het Spaanse nationale team en plaatste hen bij de elite, een positie die ze nooit meer hebben verlaten. 707 dagen later krijgt Engeland een nieuwe kans na opnieuw te zijn verslagen in de groepsfase van de Nations League, met een comebackzege in Cornellà (2-1). "We hebben hen laten lijden, en zij hebben ons laten lijden", gaf de Spaanse aanvoerder Irene Paredes toe.

“Spaanse vrouwen zijn de beste in wat ze doen, maar wij zijn voorbereid.”

Maar de rivaliteit was een jaar eerder ontstaan, bijna onbewust. Het was Euro 2022, op Engelse bodem, toen Stanways treffer in de verlenging Spanje uitschakelde, ondanks de voorsprong in Brighton. Daarmee zette Lyon de ploeg op koers voor hun grootste succes tot nu toe.

De finale en de titel, een collectieve prestatie, zouden ook een garantie vormen voor een nieuwe Ballon d'Or voor Aitana, de doelpuntenmaker in de halve finale, of Alexia Putellas, de aanvoerder van het team in de eerste ronde. Het zou zelfs Mariona, die in haar eerste jaar bij Arsenal de Champions League won, in de race brengen. In het Engelse kampioenschap zouden Kelly, aanvoerder Williamson, of zelfs Russo, ondanks het feit dat ze geen enkel doelpunt in het toernooi hadden gemaakt, alle Gunners en collega's van Mariona genoeg argumenten hebben om te betwisten.

"Alle vragen die je me stelt gaan over voetbal; dat zegt genoeg over wat we bereiken."

Voor Montse Tomé zou de titel een enorme boost betekenen voor haar voortdurende leiderschap van het nationale team, aangezien haar contract volgende maand afloopt. Voor Sarina Wiegman, winnares van de laatste twee edities, de eerste met Nederland en de tweede met Engeland, zou het haar daarentegen een bijna onaantastbare goeroe van het vrouwenvoetbal maken.

"We verwachten een zeer spannende wedstrijd. We hebben dit jaar al twee keer tegen elkaar gespeeld, we weten wat het betekent en we gaan nek-aan-nek spelen", voorspelt Tomé, die waarschuwt voor de veerkracht en mentaliteit van het Engelse team: "Ze zijn een zeer competitief team. Het lijkt erop dat ze niet helemaal in vorm zijn, en uiteindelijk winnen ze."

"Ik accepteer de rol van favoriet nog steeds niet; vanaf dag één heb ik gezegd dat Engeland de favoriet was."

"We hebben van hen geleerd in de wedstrijden die we hebben gespeeld. De setting is anders en ik hoop dat we onze sterke punten kunnen benutten", aldus Wiegman, die wil profiteren van de extra rustdag die ze hebben gehad. Bovendien was de laatste nederlaag van The Reds tegen Engeland op Wembley in februari. Sindsdien hebben ze tien overwinningen op rij behaald, waarvan de laatste vijf in Zwitserland, waar ze briljant spelen: vijf overwinningen, zeventien doelpunten en clean sheets in de kwartfinales en halve finales.

Toevallig speelt Spanje, na alle hype na hun WK-overwinning, ook buiten het veld. "We verdienen het voor alles. We zijn een team en spelers die op veel plaatsen hard hebben gewerkt en zich hebben ingezet, en nu hebben we het doel bereikt om er een voetbalwedstrijd van te maken. Het feit dat alle vragen die je me stelt over voetbal gaan, zegt veel over wat we bereiken. Als je bij de elite hoort, verdien je het niet altijd, maar we hebben er alles aan gedaan", zei Tomé tegen zijn spelers, de koplopers in de strijd om de titel .

Lees ook

Tomé kijkt naar het team en is tevreden met wat ze ziet. In minder dan twee jaar aan het roer heeft de coach een Spanje opgebouwd dat alles bereikt wat ze wilde. Ze heeft een sterk gevoel voor het project en dat geeft haar gemoedsrust in de aanloop naar de finale van vanmiddag. "Nu zien we het team dat we willen en waar we al zo lang aan werken. We hebben de spelers die vertegenwoordigen wat we willen," zegt ze.

Maar met dat vertrouwen is ze niet van plan haar speelsters onnodig onder druk te zetten. Integendeel. "Ik denk niet aan de druk. Gedurende het kampioenschap hebben we geschiedenis geschreven met onze eerste halve finale, de eerste keer dat we Duitsland versloegen en de eerste keer dat we de finale bereikten. Dus laten we ervan genieten," spoorde de in Oviedo geboren speelster aan. Engeland-Spanje is nu een nieuwe klassieker, voor clubs en nationale teams. Nu is het ook een regeerperiode waard.