Spanje en Engeland spelen een finale, een rivaliteit en een regeerperiode

Een finale is altijd een hoogtepunt. Van een reis en een droom die uitkomt. Van een klus en een doel. Van veel meer dan een zomermaand, van een heel project. Het is zeker een dag die een race waard is. Maar als de tegenstander die je moet verslaan je oude bekende en grootste rivaal is, is de finale een luchtgevecht en krijgt dramatische trekken, en wordt het een spel om tronen, een machtsstrijd om macht.

Elke held heeft een tegenstander nodig, en Spanje, de regerend wereldkampioen, treft in Bazel zijn aartsrivaal Engeland, de regerend Europees kampioen en titelverdediger. Beide teams spelen vanmiddag dus om meer dan alleen een continentale titel. Ze strijden om de eerste plaats. De winnaar van de finale in St. Jakob Park zal de maatstaf worden en hun heerschappij vestigen boven de aspiraties van de verliezers. Van een mogelijke Engelse dubbel naar de triple crown waar Spanje naar streeft.

Alles in behandeling Aitana, Alexia, Mariona, Russo, Kelly of Williamson... de Ballon d'Or passeert ook Bazel

Beide teams bevinden zich midden in wat zij beschouwen als een winstreeks, in hun meest glorieuze periode. En ze hebben het gevoel dat ze genoeg argumenten hebben om die te verlengen, maar eerst zullen ze hun meest terugkerende doorn in het oog moeten overwinnen.

Dat is wat Spanje voor de Engelsen werd op 20 augustus 2023 in Sydney. Olga Carmona's doelpunt was een keerpunt voor het Spaanse nationale team en plaatste hen in de top, een positie die ze nooit meer hebben verlaten. 707 dagen later krijgt Engeland een nieuwe kans na opnieuw te zijn verslagen in de groepsfase van de Nations League, met een comebackzege in Cornellà (2-1) . "We hebben hen laten lijden, en zij hebben ons laten lijden", gaf de Spaanse aanvoerder Irene Paredes toe.

"Alle vragen die je me stelt, gaan over voetbal. Dat zegt genoeg over wat we bereiken." Montse Tomé Spanje Coach

Maar de rivaliteit was een jaar eerder ontstaan, bijna onbewust. Het was Euro 2022, op Engelse bodem, toen Stanways treffer in de verlenging Spanje uitschakelde, ondanks de voorsprong in Brighton , en de Lionesses op weg zette naar hun grootste succes tot nu toe.

De finale en de titel, een collectieve prestatie, zouden ook een garantie vormen voor een nieuwe Ballon d'Or voor Aitana, de doelpuntenmaker in de halve finale , of Alexia Putellas, de aanvoerder van het team in de eerste ronde . Het zou zelfs Mariona, die in haar eerste jaar bij Arsenal de Champions League won, in de race brengen. In de Engelse competitie zouden Kelly, aanvoerder Williamson, of zelfs Russo, ondanks het feit dat ze geen enkel doelpunt in het toernooi hadden gescoord, alle Gunners en collega's van Mariona genoeg argumenten hebben om te betwisten.

Ik accepteer de rol van favoriet nog steeds niet. Vanaf dag één zei ik dat Engeland de favoriet was, omdat zij de kampioen waren. Irene Paredes Aanvoerder van Spanje

Voor Montse Tomé zou de titel een enorme boost betekenen voor haar voortdurende leiderschap van het nationale team, aangezien haar contract volgende maand afloopt. Voor Sarina Wiegman, winnares van de laatste twee edities, de eerste met Nederland en de tweede met Engeland, zou het haar daarentegen een bijna onaantastbare goeroe van het vrouwenvoetbal maken.

"We verwachten een zeer spannende wedstrijd. We hebben dit jaar al twee keer tegen elkaar gespeeld, we weten wat het betekent en we gaan nek-aan-nek spelen", voorspelt Tomé, die waarschuwt voor de veerkracht en mentaliteit van het Engelse team: "Ze zijn een zeer competitief team. Het lijkt erop dat ze niet helemaal in vorm zijn, en uiteindelijk winnen ze."

We hebben van hen geleerd in de wedstrijden die we hebben gespeeld, maar dit scenario is anders." Sarina Wiegman, bondscoach van Engeland

"We hebben van hen geleerd in de wedstrijden die we hebben gespeeld. De setting is anders en ik hoop dat we onze sterke punten kunnen benutten", aldus Wiegman, die wil profiteren van de extra rustdag die ze hebben gehad. Bovendien was de laatste nederlaag van The Reds tegen Engeland op Wembley in februari. Sindsdien hebben ze tien overwinningen op rij behaald, waarvan de laatste vijf in Zwitserland, waar ze briljant spelen: vijf overwinningen, zeventien doelpunten en clean sheets in de kwartfinales en halve finales.

Het blijkt dat Spanje, na alle hype na hun WK-overwinning, ook buiten het veld speelt. "We verdienen het voor alles. We zijn een team en spelers die op veel plaatsen hard hebben gewerkt en zich hebben ingezet, en nu hebben we het doel bereikt om er een voetbalwedstrijd van te maken. Het feit dat alle vragen die je me stelt over voetbal gaan, zegt veel over wat we bereiken. Als je bij de elite hoort, verdien je het niet altijd, maar we hebben alles gedaan wat nodig was," zei Tomé tegen zijn spelers, de leiders in de strijd om de titel.

Spaanse vrouwen zijn de beste in wat ze doen, maar wij zijn klaar voor de uitdaging.” Leah Williamson, aanvoerder van Engeland

Tomé kijkt haar aan en is blij met wat ze ziet. In minder dan twee jaar aan het roer heeft de coach een Spaans team opgebouwd dat alles bereikt wat ze wilde. Ze heeft een sterk gevoel voor het project en dat geeft haar gemoedsrust in de aanloop naar de finale van vanmiddag. "Nu zien we het team dat we willen en waar we al zo lang aan werken. We hebben de speelsters die vertegenwoordigen wat we willen," zegt ze. Maar met dat vertrouwen is ze niet van plan om haar speelsters onnodig onder druk te zetten. Integendeel. "Ik denk niet aan de druk. Gedurende het kampioenschap hebben we geschiedenis geschreven met onze eerste keer in de halve finale, onze eerste overwinning op Duitsland, of onze eerste finale. Dus laten we ervan genieten," spoorde de in Oviedo geboren speelster aan. Engeland-Spanje is nu al een nieuwe klassieker, voor clubs en nationale teams. Nu is een regeerperiode ook geldig.