Karts, duisternis en juichen voor Leclerc: alle geheimen van Sinner

"Slaap is belangrijk voor me. Ik slaap meestal negen uur per nacht, met wat licht, niet in totale duisternis. En ik slaap ook voor wedstrijden; als je me de baan ziet opkomen, ben ik meestal al zo'n veertig minuten wakker. Dat is mooi meegenomen; andere tennissers kunnen niet slapen voor belangrijke wedstrijden, een probleem dat ik niet heb. En als ik kan, word ik ook graag laat wakker."

Jannik Sinner sprak gisteren openhartig met tennissers in de Nike-winkel in het centrum van Turijn . Hij sprak over zijn passies, offers, emoties en zijn leven op en naast de tennisbaan. Een openhartig en direct gesprek met de jonge spelers. Hij werd vergezeld door zijn coaches Simone Vagnozzi en Darren Cahill. De nummer één van de wereld hield een luchtige en charmante vraag-en-antwoordsessie gedurende de middag, onder leiding van Lisa Offside en Federico Russo.

Jannik gebruikt meestal het woord 'wij' als het over resultaten gaat, of het nu om overwinningen of nederlagen gaat. Het is dan ook logisch om te beginnen met het team. Een solide, hecht team. Hij beschrijft het zo: "Darren en Simone zijn twee coaches met veel passie. We zijn verenigd door de wil om te winnen, om hard en goed te werken. We delen vaak onze vrije tijd, zoals toen we hier in Turijn gingen golfen. We hebben plezier, we hebben een goede band. Zo vergeet je dat ze je coaches zijn."

Gelach en grappen. Jannik, zoals we weten, is een wonderkind. En hij betovert ze nog steeds door te vertellen over zijn team en de manier waarop ze buiten het veld met elkaar omgaan, zodat ze elkaar niet voor de voeten lopen: " Onze band wordt sterker als we op toernooien zijn. We huren vaak liever een huis, een manier om de reizen samen te beleven. Dat vind ik echt fijn; we zijn een team."

Soms speelt de druk echter vervelende spelletjes, zoals een paar weken geleden in Parijs tijdens Sinners halve finale tegen Shelton: in de tweede set wordt Jannik boos op zijn team omdat ze hem niet steunen. Een ongekend incident, maar met een verklaring: "Spanningen horen erbij, dat is normaal. Ik ben tenslotte pas 24 jaar en soms heb ik moeite om te luisteren. Dan besef ik dat ik een fout heb gemaakt en bied ik mijn excuses aan. Ik maak veel fouten. Ze zijn heel belangrijk voor me, zelfs als het goed gaat, omdat ze me helpen gefocust te blijven. En laten we zeggen dat ze me, wanneer nodig, echt wakker kunnen schudden."

Jan, een betoverd publiek, heeft er geen moeite mee zijn verhaal te delen. Hij geeft toe dat hij een kant van zichzelf heeft die moeilijk voor te stellen is, gezien hoe gewend we zijn hem koel te zien tijdens wedstrijden: "Ik ben lastig, nerveus, ik heb hun steun nodig. Wat maakt me boos? Verliezen en mensen ontmoeten die niet eerlijk zijn."

Woorden zijn als muziek voor wie luistert, en het is een groepsmelodie. De schijnwerper richt zich nu op een geamuseerde Vagnozzi: er wordt gesproken over bijgeloof, en ook Jannik ontkomt daar niet aan. "Onlangs," onthult de coach, "stuurde ik hem na een grote overwinning elke dag hetzelfde bericht dat ik hem drie weken lang voor de wedstrijd had gestuurd." Had je dat ooit geraden? Bijgeloof, het wachtwoord (of een van de wachtwoorden) om toegang te krijgen tot die computer die Sinner op het veld heet en deze aan te zetten.

Ja, op de baan. Want daarbuiten is het een ander verhaal: karten, autorijden, skiën en, zoals hij zei, slapen. Feestjes? De weinige die ze hebben, kunnen wachten op de uitslag van de finale: "Na mijn overwinning in Parijs ben ik meteen naar Turijn gegaan, een bijzondere plek." En nu hebben we het over wat er gebeurd zou zijn als (hij geen tennisser was geworden): "Ik had graag in een Formule 1-auto gereden, ik ben er nog steeds gepassioneerd over. Voor wie moet ik juichen? Leclerc." Maar de tennisgoden pakten hem snel op, en wij genieten ervan. Ze vragen hem wanneer hij besefte dat hij echt sterk was geworden, hij denkt erover na en somt dan twee beslissende momenten op: "Het eerste keerpunt was in 2023 toen ik Medvedev in Peking versloeg, die mij zes keer op rij had verslagen, en daarna het succes op de Australian Open. Het eerste in 2024." Jannik in zijn puurste vorm, voor een middag die de kinderen niet snel zullen vergeten. Vanmorgen twee uur trainen met Carlitos Alcaraz: de show kan beginnen.