Ibeth Zamora hangt haar handschoenen aan de wilgen om zich te wijden aan het moederschap.

▲ Ze beginnen ons te respecteren als inheemse mensen, en ik hoop dat ik mijn steentje heb bijgedragen, zegt de bokser uit de staat Mexico. Foto: @ibethrocazamora

▲ Ze beginnen ons te respecteren als inheemse mensen, en ik hoop dat ik mijn steentje heb bijgedragen, zegt de bokser uit de staat Mexico. Foto: @ibethrocazamora

Erendira Palma Hernández

Krant La Jornada, dinsdag 23 september 2025, p. een12

Vanuit haar roots als Otomi-vrouw was Ibeth Roca Zamora zich al bewust van de obstakels en discriminatie die ze zou tegenkomen. Met een pittige stijl en altijd verdedigd voor haar recht op eerlijke beloning en behandeling, vestigde de Mexicaanse boksster zich de afgelopen tien jaar als een van de beste Mexicaanse boksers. Ze versloeg de Amerikaanse Ava Knight en werd de eerste Mexicaanse boksster die een titel won in drie divisies. Vandaag, op 36-jarige leeftijd, gaat ze met pensioen om haar droom van moederschap na te jagen, een stap die ze moest uitstellen vanwege haar atletische successen.

"Als vrouwen kunnen we op alle vlakken floreren, maar in mijn geval zou mijn lichaam het niet aankunnen als ik kinderen krijg, in tegenstelling tot een man die zijn carrière zonder problemen kan voortzetten nadat hij vader is geworden", merkte Zamora op in een interview met La Jornada .

Esmeralda Moreno, Yessica Kika Chávez en zelfs Ana María Torres behoren tot de meerderheid van de vrouwelijke boksers die hun bokscarrière achter zich lieten nadat ze moeder werden – een periode die vaak moeilijk te combineren is met topsport.

De dood van haar moeder vorig jaar zette Zamora aan het denken over haar levensplan. Zoals ze zelf al aangaf, had ze het moederschap al uitgesteld en begon haar lichaam haar tijd te dicteren om beslissingen te nemen. Daarom besloot ze na de geboorte van haar zoon afgelopen april met pensioen te gaan, ook al wordt ze beschouwd als een vooraanstaande figuur in het vrouwenboksen.

"Nadat mijn moeder overleed, besefte ik dat het leven zo snel gaat, dat het tijd was om een ​​einde te maken aan mijn bokscarrière. Mijn man en ik zijn zes jaar getrouwd. Ik had graag met pensioen willen gaan na een gevecht, maar ik moest een beslissing nemen en het was tijd om mijn kind te krijgen," zei ze.

Terwijl aan het begin van het vorige decennium het Mexicaanse vrouwenboksen een enorme bloei doormaakte, met prestaties van Ana María Torres, Jackie Nava en Mariana Barby Juárez, ontstond er een nieuw talent met de kenmerken van een vechtstijl: Ibeth Roca Zamora, een jonge vrouw uit San Cristóbal Huichochitlán die altijd bleef opscheppen over haar inheemse roots, zelfs toen ze werd gediscrimineerd.

De zichtbaarheid die het vrouwenboksen had gekregen, werd echter niet weerspiegeld in de portemonnee van de nieuwe generatie vechters, aangezien de salarissen laag bleven in vergelijking met de mannendivisie. Bovendien waren de hoofdevenementen nog steeds alleen voor mannen en kwamen promotors contracten vaak niet na.

Het potentieel van Ibeth werd al snel bevestigd toen ze in 2009 naar Panama reisde om de strogewichttitel van de World Boxing Association te winnen, en vier jaar later toen ze het lichtvlieggewichtkampioenschap van de World Boxing Council in Japan won.

Maar zelfs met twee titels op zak, gaven promotors haar niet de status die ze verdiende. Haar doorbraak kwam in 2013 toen ze voor de tweede keer haar titel in het lichtvlieggewicht verdedigde tegen de Amerikaanse Ava Knight, bekend als de vernietiger van de Mexicanen en die tot dan toe slechts één keer had verloren.

Zamora's pittige stijl sloot perfect aan bij Knights explosieve karakter, wat resulteerde in een van de meest opwindende en iconische gevechten in het vrouwenboksen. Het resultaat was een overwinning voor de driekleur, waarmee ze in 2018 haar derde titel won met de WBC-vlieggewichttitel.

Met haar overwinning op Ava Knight kreeg Ibeth voldoende erkenning om zelfs haar contracten te kunnen onderhandelen en een salaris te verdienen dat boven het gemiddelde van de andere vrouwelijke boksers ligt, maar nog steeds ver verwijderd is van de miljoenen die mannen verdienen.

"Ik blijf zitten met wat we hebben bereikt, zoals de kampioenschappen. Bovenal ben ik blij dat ik de obstakels heb overwonnen, omdat ik uit een Otomi-gemeenschap kom. Nu trainen er meisjes in een sportschool en die respecteren het feit dat een vrouw kan boksen. Ze beginnen ons ook te respecteren als inheemse mensen. Ik hoop dat ik mijn steentje heb bijgedragen," merkte ze op.

De enige tegenslag in haar carrière was misschien wel haar verlies in 2017 tegen Esmeralda La Joya Moreno in een gevecht waarmee ze had kunnen strijden om de diamanten titel, maar die ging later naar Yessica Kika Chávez.

Het doel was om drie wereldtitels te winnen in verschillende gewichtsklassen, en dat is me gelukt. Ik had nog steeds het idee om voor de supervlieggewichttitel te gaan, maar de timing was niet goed. Ik wilde altijd al mijn titels verenigen, hoewel de kans zich nooit voordeed. Vandaag vier ik dat het vrouwenboksen vooruit is gegaan, dat de salarissen beter zijn en dat ik deel heb uitgemaakt van de geschiedenis van deze sport in Mexico.

Naast haar boksprestaties was Zamora een van de boksers die zich vaak uitsprak tegen lage lonen. Buiten de ring was een van de vreugden die ze tijdens haar carrière ervoer de groei van het vrouwenboksen, en vooral hoe de kloof tussen de miljoenenprijzen werd gedicht na het gevecht in 2022 tussen de Puerto Ricaanse Amanda Serrano en de Ierse Katie Taylor.

Deze gevechten hebben bewezen dat vrouwenboksen wel degelijk verkoopt. Het klopt dat niet iedereen hetzelfde salaris verdient, maar dit motiveert me om uiteindelijk die promoties te behalen. Ik wilde ook graag voor een grote organisatie werken.

Ik zou de huidige vechters willen vertellen dat ze goed moeten blijven trainen, zodat ze een goede show kunnen neerzetten. En ik wil dat de promotors zien dat het de moeite waard is om te investeren in vrouwenboksen."

▲ Foto-app

Krant La Jornada, dinsdag 23 september 2025, p. een35

De Detroit Lions, gedreven door een verwoestende grondaanval, versloegen de Baltimore Ravens met 38-30 in de wedstrijd gespeeld in het M&T Bank Stadium, in de laatste wedstrijd van week 3 van de NFL. Detroit running backs David Montgomery en Jahmyr Gibbs scoorden elk twee keer op de grond, terwijl quarterback Jared Goff slechts één touchdown in de red zone had. Voor de Ravens leed quarterback Lamar Jackson, die drie end zone passes gooide, de wedstrijd zwaar door zeven keer te worden gesackt.