De (onbeantwoorde) vragen van de voetballers, tegen de wedstrijd in Miami

Zeven jaar later, alsof het déjà vu was, is de geroemde wedstrijd tegen Miami nog steeds springlevend. Javier Tebas ' vastberadenheid om LaLiga naar de Verenigde Staten te halen en daarmee zijn belofte aan Relevent, zijn strategische partner op deze markt, na te komen, lijkt dichterbij . Er zijn echter te veel spelers in het Spaanse voetbal die ertegen zijn. Te beginnen bij de spelers en eindigend bij de fans. De regering? Die zal alleen wijken als Florentino Pérez de gelederen oproept.

Eerst was er de wedstrijd Girona-FC Barcelona in het seizoen 2018-2019. Daarna was er Villarreal-Atlético Madrid in het seizoen 2019-2020. Beide pogingen mislukten niet alleen, maar belandden ook voor de rechter na de hevige tegenstand van de Koninklijke Spaanse Voetbalbond (RFEF), nog steeds onder voorzitterschap van Luis Rubiales , die herhaaldelijk in het voordeel van de rechtbanken oordeelde . Eerst bij een handelsrechtbank in Madrid, vervolgens bij de provinciale rechtbank en uiteindelijk bij het Hooggerechtshof.

Vorig seizoen, al zonder Rubiales, maar met de RFEF stilgelegd na de schorsing van Pedro Rocha, werd er gesproken over het organiseren van de wedstrijd FC Barcelona-Atlético Madrid . Tebas besloot echter te wachten tot dit seizoen, toen Rafael Louzán de rode loper uitrolde waar Rubiales een barricade opwierp . Dit bleek duidelijk tijdens de bestuursvergadering van de RFEF op maandag, waar de afwezigheid van de voorzitter van LaLiga verrassend was, ondanks dat de vergadering online plaatsvond en, gezien wat we hebben gezien, op afstand werd bestuurd .

"Na beoordeling van de ontvangen documentatie en na goedkeuring door de Raad van Bestuur , zal de RFEF een verzoek indienen bij de UEFA om de procedure te starten voor de daaropvolgende FIFA-autorisatie voor de wedstrijd Villarreal-FC Barcelona in het Hard Rock Stadium in Miami op 20 december 2025", staat te lezen in de verklaring van de federatie na de bovengenoemde vergadering.

Slechts twee stemmen tegen in de Raad van Bestuur van RFEF

Een vergadering waarin alleen de voorzitter van de Spaanse voetbalbond (AFE) en vicevoorzitter van de RFEF zelf, David Aganzo , tegenstemden, en de oud-voetballer die was toegewezen aan het bestuur voor de ontwikkeling van het nationale mannenelftal, Miguel Ángel Nadal , die, net als bij de benoeming van Sonia Bermúdez tot bondscoach , een les gaf in gezond verstand en onafhankelijkheid.

Aan de andere kant was het, naast Louzáns steun , veelzeggend dat, bij Tebas' afwezigheid, haar collega van de Liga Profesional de Fútbol Femenino (LPFF), Beatriz Álvarez , het woord nam om iets te verdedigen wat haar noch aangaat, noch aangaat. Nou ja, eigenlijk wel, want de delicate situatie van de Liga F laat haar niet toe af te wijken van het pad dat is uitgestippeld door degenen die het Spaanse vrouwenvoetbal echt beheersen , gezien haar afhankelijkheid van LaLiga.

Terwijl AFE zich afvraagt of de RFEF en LaLiga de kwestie eenzijdig hebben aangepakt , zonder rekening te houden met de mening van de spelers, betwijfelde de oom van Rafa Nadal het feit dat "niet alle clubs op de hoogte zijn van de verplaatsing van de wedstrijd". Kortom, de kwestie is van Rubiales' "nee betekent nee" naar wat Tebas maar wilde , naar Louzáns "ja betekent ja" naar wat de LaLiga-manager maar wil.

De informatie die de AFE-voorzitter aan de Raad van Bestuur van de RFEF verstrekte, was zeer specifiek. Deze varieerde van de sportieve criteria die gebruikt worden om deelnemende clubs te selecteren tot het aantal wedstrijden dat per seizoen buiten Spanje wordt gespeeld . Ook werd aangegeven of deelnemende clubs een extra financiële injectie krijgen en hoe de reiskosten worden afgehandeld, rekening houdend met de duidelijke bepalingen in artikel 8 en 9 van de cao: één aaneengesloten rustdag en maximaal 72 uur trainingskamp , inclusief reiskosten.

David Aganzo ging ook in op andere zaken die de spelers bezighielden, zoals de temperaturen waarbij de wedstrijd gespeeld zou worden, jetlag, ziektekostenverzekering voor invaliderende verwondingen , rechtsbijstandsverzekering in de Verenigde Staten, de selectie van het scheidsrechterstrio voor deze wedstrijd en of de televisierechten binnen de 0,5% vallen die LaLiga jaarlijks aan AFE betaalt.

Volgens goed geïnformeerde bronnen is het echter zo dat De RFEF reageerde hierop met de woorden: "Dit alles zal later blijken; LaLiga moet ons hierover informeren, en wij zijn er niet om de rechten van voetballers te beschermen." Deze verklaring werd afgelegd door president Louzán, gesteund door enkele leden van zijn bestuur. En vooral, zoals we al zeiden, door de president van Liga F, die het oneens was met AFE over de tweede cao voor het vrouwenvoetbal, die ze erdoorheen wist te krijgen met de stemmen van de lijkbleke FUTPRO en Futbolistas ON .

Aganzo, die geen probleem had met de afwezigheid van Tebas bij het bespreken van een onderwerp waar hij al zeven jaar leiding aan geeft, legde uit dat hij, vanwege een gebrek aan documentatie en informatie die hij binnen een redelijke termijn met de spelers had kunnen delen, gedwongen was tegen te stemmen. De overige leden van de Raad van Bestuur van de RFEF , inclusief de voorzitter, bevonden zich in dezelfde situatie, vandaar de betekenis dat ze allemaal vóór stemden voor iets waar ze niet bekend mee zijn .

Het obstakel is niet de FIFA, maar het Spaanse voetbal

Het is de moeite waard om te onthouden dat Relevent Sports in april vorig jaar een schikking trof in de antitrustzaak tegen FIFA over het organiseren van wedstrijden van een competitie buiten het thuisland. "FIFA en Relevent zijn overeengekomen deze kwestie op te lossen", aldus de wereldvoetbalbond in een verklaring. Deze overeenkomst stelt de twee partijen in staat om samen te werken om wedstrijden uit Europese en andere competities naar de Verenigde Staten te halen .

Naast de tegenstand van de spelers is er echter ook die van de fans en clubs zoals Real Madrid . Naast de onduidelijke voordelen voor LaLiga is er sprake van een duidelijke concurrentievervalsing . De thuisploeg verliest het thuisvoordeel en de fans, in dit geval die van Villarreal, krijgen geen kans om hen te zien, ook al heeft president Fernando Roig aangekondigd dat hij hun reis naar Miami zal betalen. Ronduit absurd.

Hoe absurd is het dat voetballers vragen stellen die duidelijk zouden moeten zijn en geen antwoorden krijgen die hen zo laten . Al lijkt transparantie nog steeds niet de sterkste kant te zijn van de RFEF, die nu onder voorzitterschap staat van Louzán, maar waar, zoals opnieuw is gebleken, Tebas de dienst uitmaakt.