Professionele wielrenster Noemi Rüegg is ambitieus en onbaatzuchtig – nu moet ze leren haar positie op te eisen en te bevestigen

"Ik denk dat ik gewonnen heb," zegt Noemi Rüegg over de teamradio. Haar woorden klinken meer als verbazing dan als jubel. Toch heeft Rüegg net de Trofeo Felanitx eendaagse wedstrijd gewonnen – haar eerste overwinning bij de profs. Het is januari 2024 en Carmen Small, de sportdirecteur van het EF Education First-Oatly team, noemt het tafereel "een typisch Noemi Rüegg-moment". Ze zegt: "We weten allemaal hoe sterk Noemi is. Maar ze is zelf elke keer weer geschokt als ze een goed resultaat behaalt."

Sinds die wedstrijd op Mallorca blijft Noemi Rüegg verbazen. De 24-jarige heeft een enorme sprong voorwaarts gemaakt in haar prestaties: op de Olympische Spelen in Parijs in de zomer van 2024 eindigde ze als zevende in de wegwedstrijd. In januari 2025 won ze de koninginnenrit en het algemeen klassement van de Tour Down Under, waarmee ze haar eerste WorldTour-wedstrijd behaalde. En in maart stond ze op het podium bij het wielermonument Milaan-Sanremo, waar na twintig jaar afwezigheid voor het eerst weer een vrouwenwedstrijd werd verreden.

Door het drukke wedstrijdschema had Rüegg weinig tijd om de resultaten te verwerken. "Ik dacht altijd na over waar ik me kon verbeteren", zei ze in mei tijdens een media-evenement van Swiss Cycling. Ze zou op dat moment de Vuelta rijden, maar eind april kwam ze ten val in de Waalse Pijl en brak ze haar sleutelbeen.

De gedwongen pauze gaf Rüegg wat rust voor haar volgende hoogtepunt: de Ronde van Zwitserland die donderdag in Gstaad van start gaat. Samen met Marlen Reusser en Elise Chabbey is Rüegg een van de sterkste Zwitserse wielrensters. In tegenstelling tot de andere twee is de in Zürich geboren wielrenster echter geen carrièreswitch; ze groeide op in een fietsvriendelijke omgeving. Haar vader, Peter, leidde de mountainbiketraining bij VC Steinmaur, een lokale club die een ongewoon hoog aantal profwielrenners heeft voortgebracht. Onder hen ook Rüeggs broer, Timon.

Als kind trainde ze met de wielrenners, maar ze was er niet erg enthousiast over. Pas later, op weg naar school, herontdekte ze haar passie voor het wielrennen. In de jaren die volgden, won ze Zwitserse kampioenstitels in de juniorencategorieën veldrijden, wielrennen en tijdrijden.

Op 20-jarige leeftijd tekende Rüegg haar eerste profcontract bij de Nederlandse topploeg Jumbo-Visma. Twee jaar lang leerde ze van grootheden zoals meervoudig wereldkampioene en Olympisch kampioene Marianne Vos, deed ze vrijwilligerswerk en paste ze zich aan aan het leven als prof. Toen voelde ze dat er meer mogelijk was – en stapte ze over naar Education First: ze wilde zelfstandig koersen en meer verantwoordelijkheid nemen.

Dat was echter niet makkelijk voor haar. "Van nature help ik graag anderen," zegt Rüegg. Als ze de kopman is in een koers en haar teamgenoten haar helpen, is dat ongebruikelijk voor haar. "Dan probeer ik dankbaarheid te tonen en het werk van de andere renners niet als vanzelfsprekend te beschouwen."

Ploegleider Carmen Small, die al met Rüegg bij Jumbo werkte, vat het botter samen: "Ze moet nog leren een 'bitch' te zijn op de fiets. Om haar positie op te eisen en te verdedigen." Rüegg is dol op racen en kan al haar energie mobiliseren wanneer het hectisch en chaotisch wordt. Maar elleboogstoten passen niet bij haar karakter, zegt Small. Rüegg is extreem onbaatzuchtig, gevoelig in haar omgang met anderen en zorgt ervoor dat het goed gaat met de anderen in het team. Ze neemt altijd chocolade mee voor iedereen naar teamkampen.

Dit komt niet door een gebrek aan ambitie. Het team moet haar juist afremmen en ervoor zorgen dat ze geen ontwikkelingsstappen overslaat. Small prijst Rüeggs werkethiek in het bijzonder. "Noemi is een van de hardst werkende atleten die ik ooit in deze sport heb gezien", zegt de voormalig profamazone. En: "Ze zoekt geen excuses."

Rüegg stelt hoge eisen aan zichzelf, maar het team gelooft meer dan zijzelf dat ze eraan kan voldoen. Small is ervan overtuigd: alles zal op zijn plaats vallen en haar prestaties zullen exploderen zodra ze het nodige zelfvertrouwen ontwikkelt.

Rüegg heeft al meerdere keren openlijk gesproken over hoe ze bewust aan haar eigenwaarde en zelfvertrouwen moest werken. In 2022 beschreef ze in de Zwitserse Olympische blog "Unfiltered" hoe nederlagen haar vroeger in diepe crises stortten en ze zich daarna dagenlang terugtrok. Ze ging toen aan de slag met een mental coach, omdat ze besefte dat haar eigenwaarde niet afhankelijk moest zijn van winnen. Tegenwoordig maakt ze bewust tijd voor andere dingen dan wielrennen. En de goede resultaten versterken haar zelfvertrouwen. Dit voorjaar zei ze: "Het belangrijkste is dat ik geloof dat wat ik doe, juist is."

Rüegg voelt zich zo thuis in het EF-team dat ze haar vaardigheden kan ontwikkelen. Naast alle prestatiedoelen is het voor het team ook belangrijk dat de renners plezier hebben in het maken van fouten. Rüegg miste dat in het professionele, maar strenge Jumbo-Visma-team. Ze vertelde vorig jaar in de podcast "Bus-33" dat ze daar bijna bang was om een ​​fout te maken.

En er zijn nog meer verschillen tussen de twee teams. In de podcast vertelt Rüegg over een trainingskamp met Jumbo, waar de vrouwen- en mannenteams in hetzelfde hotel verbleven. Maar er was geen sprake van uitwisseling. De mannen hadden hun eigen chef-kok, terwijl de vrouwen van het hotelbuffet aten; het meegebrachte Rocket-espressoapparaat mocht alleen door de mannen worden gebruikt. Team EF organiseert gezamenlijke teambuildingactiviteiten, zit tijdens het trainingskamp aan dezelfde tafel – en iedereen eet hetzelfde.

Vervolgens wil Rüegg samen met de ploeg bepalen waar ze zich in de toekomst op moet richten. Dat is niet eenvoudig, want ze is erg veelzijdig. Ze is snel over kleine bergen, een goede tijdrijder en razendsnel. Deze sterke punten heeft ze dit jaar in Milaan-Sanremo laten zien: ze beklom de beruchte Poggio-klim met de beste renners en sprintte vervolgens in een klein groepje naar de overwinning. Nu droomt Rüegg van de eindzege in de Ronde van Zwitserland. Ploegdirecteur Small zegt dat een ritzege daar fantastisch zou zijn.