75 yıl önce İtalya'nın en çirkin faulü: Gimona, Pesaola'yı perişan etti, ömür boyu diskalifiye. Ama De Gasperi...

Bir zamanlar bir kaval kemiği, bir fibula kemiği, bir prens ve bir başbakan varmış. Böyle anlatıldığında, Lina Wertmüller filmine yakışır bir isim gibi duruyor ama tam elli beş yıl önce, Şubat ayında şampiyonanın yapıldığı bir pazar günüydü. Maçın bitimine birkaç dakika kala, öğleden sonraki mücadelenin başrol oyuncusu bir kez daha Roma'nın Sırp forveti Aleksandar Arangelovic'ti. Roma-Palermo maçında iki gol atan Arangelovic, takımının maçı 2-1 kazanmıştı. Pazar günü sahada Roma forması giyen bir diğer isim ise Bruno Pesaola'ydı: O dönem yirmi beş yaşında olan Arjantinli oyuncu, başkentteki üçüncü ve son senesini geçiriyordu; Kariyeri daha sonra iki sezon Novara'da, ardından 1960'a kadar Napoli'de devam etti ve 1960-61 sezonunda Genoa'da önemli futbol oynayarak son buldu.

O yirmi yedinci maç gününün 87. dakikası geldiğinde, Palermo'nun orta saha oyuncusu Aredio Gimona, sahanın başka bir yerinde son hareketlerden biri gerçekleşirken, Pesaola'ya atıldı ve sağ bacağına çok sert bir darbe indirdi. Kelimenin tam anlamıyla kırmak. Röntgen sonuçlarına göre, katil müdahale kadar acımasız olan bir diğer şey ise Pesaola'nın kaval ve fibula kemiklerinin parçalanmış olduğudur. Şu an için kariyerinin orada sonlanmış olma ihtimali yüzdesel olarak çok yüksek. Tarih, Pesaola'nın futbol hayatının uzun ömürlü olacağını gösterecektir; her halükarda, Gimona'nın faul hareketi Serie A'mızın savaş sonrası tarihindeki en şiddetli ve aynı zamanda en yersiz faullerden biri olmaya devam ediyor. Bu noktada, hikayemizin açılışındaki "başlığa" geri dönmeliyiz, çünkü o eklem seslerinin fonunda, Palazzo Chigi'ye kadar ulaşan efsanevi bir nakaratın yankısını duyabiliyoruz.

Referansların kaosuna bir düzen getirelim. O yıllarda Palermo'nun başkanı, futbol transfer piyasası görüşmelerinin fiziksel mekânı olan Milano'daki Hotel Gallia'nın "mucidi" ve bon vivant olan Prens Raimondo Lanza di Trabia'ydı. Ligin alt sıralarından tekrar yukarı çıkmak için sezonun ikinci yarısında puana ihtiyacı olan Roma ile karşılaşacakları maçın arifesinde Prens, Roma taraftarlarının hakeme baskı yapacağını söyleyerek kendini savunmuştu. Elbette, Rosanero'nun gösterişli üst düzey yöneticisi, hakem Matucci'nin maçın kontrolden çıkmasına izin vereceği gerçeğini iyi bir şekilde tahmin etmişti. 1954 yılında intihar eden Prens'in, tam da zamansız ve dramatik ölümü nedeniyle, Domenico Modugno'nun en acı dolu şarkı sözü olan "Vecchio Frac" için tasarladığı yalnız gece gezginine ilham verdiğini herkes bilmez. Ancak Prens, her şeye son vermeye karar verdiğinde henüz otuz dokuz yaşındaydı. Gimona'nın sert müdahalesi etrafındaki konu dışı yorumlar burada bitmiyor: Futbol dışı alanda anılması gereken bir diğer mükemmel isim ise dönemin Başbakanı Alcide De Gasperi'dir; zira devlet adamı, iki futbolcu arasında arabuluculuk görevini bizzat üstlenmiştir. Arabuluculuk o kadar başarılı oldu ki, Pesaola'yı kliniğe ziyarete giden Gimona'nın ilk ömür boyu men cezası önce iki yıla, ardından da birkaç aya indirildi.
La Gazzetta dello Sport