Szok weekendu? Przedstawmy argumenty za tym, że Down jest na szczycie swojej grupy
Declan Bogue
Ci, którzy szukają okazji na niewielki wydatek w weekend, powinni uważnie przyjrzeć się spotkaniu Down i Monaghan w Armagh w tę niedzielę.
W momencie pisania tego tekstu kurs Down wynosił 13/5, aby wygrać, co dałoby im miejsce w ćwierćfinale i kluczowy tydzień odpoczynku. Wysokie kursy, które trudno uzasadnić, gdy już wczujesz się w tę grę.
Nie trzeba by wiele, żeby zbudować argument za tak dużymi szansami na spadek.
Po zaledwie jednym sezonie w dywizji 2, drużyna spadła do 3. ligi, ale w rozgrywkach Sam Maguire bierze udział za sprawą zwycięstwa w ubiegłym roku w Tailteann Cup, rok po przegranej w finale z Meath, w meczu, który ujawnił braki w ich kondycji fizycznej.
Pojechali na mistrzostwa i mecz wyjazdowy z Fermanagh. Na osiem minut przed końcem meczu przegrywali siedmioma punktami, 0-21 do 0-14.
Następnie przebiegli serię punktów, aby wyrwać zwycięstwo. Daniel Guinness po dwupunktowym strzelił gola. Pat Havern zdobył dwa gole, a Ryan McEvoy zdobył późnego gola.
„Ktoś powiedział, że Dick Turpin nosił maskę” – powiedział później reporterom selekcjoner Wildean Down, Mickey Donnelly.
To zwycięstwo zapewniło im awans do półfinału Ulsteru, gdzie wydawało się, że są trzymani – na wzór Scrappy’ego Doo – na dystans od znacznie dojrzalszego Donegal, mimo że przewaga wyniosła ostatecznie tylko sześć punktów.
Przeszli do fazy grupowej. Rozpoczęli od 17-punktowego zwycięstwa nad Clare w Ennis i nie otrzymali za to żadnego punktu.
W meczu domowym pokonali Louth. Adam Crimmins w ostatniej chwili zablokował Tommy'ego Durnina, który wydawał się gotowy do kopnięcia dwupunktowego, co dałoby Louth zwycięstwo.
Mimo wszystko, wciąż bez zasług. Porażka w Louth zrzucona na kaca po ostatecznym zwycięstwie w Leinster.
Gdy skończysz robić Down down, tam siedzą, na szczycie Grupy 3. Dwa zwycięstwa z dwóch. Różnica punktów +18.
Ich spadek? Stało się tak, mimo że wygrali trzy mecze, kończąc zrównani z Louth, ale przegrywając w meczu jeden na jednego.
Po trzech latach pracy na stanowisku trenera Conor Laverty sprawił, że drużyna Down stała się równie konkurencyjna, jak od czasów Jamesa McCartana.
Nie było to łatwe, ale zarząd wykazał się imponującą sprawnością, potrafiąc wydobyć nieco więcej od zawodników, których ma.
Dzięki dołączeniu Ciarana Meenagh do zaplecza widać, jak skuteczność ataków Down odzwierciedla skuteczność drużyny Derry, którą trenował w latach 2022 i 2023.
Były niepowodzenia. Liam Kerr nie wrócił na ten sezon, mimo że wyglądał jak najostrzejszy napastnik, jakiego mieli w pierwszych dwóch sezonach. Anthony Morgan wyruszył w podróż. Zamiast kopać piłkę w Pairc Esler, Charlie Smyth kopie piłkę wokół Caesar's Superdome jako kopacz dla New Orleans Saints.
Dobrym miejscem na początek jest pozycja bramkarza.
Potrzeba mobilnego bramkarza, który wychodziłby na boisko, sprawiła, że Niall Kane nie nadawał się do współczesnych wymagań. Przez pewien czas pozycję tę zajmował John O'Hare z Glen, ale jego podania były raczej podaniami ręcznymi niż podnoszeniem głowy, aby uderzyć piłkę z odległości 50 metrów.
Przez jakiś czas rozważano pomysł, aby obecny trener i All-Star 2010, Marty Clarke, wznowił karierę bramkarza, a ponadto współpracował z trenerem bramkarzy, Johnem Devine'em.
Ronan Burns z Drumgath wypełnił lukę. Ma zaledwie 19 lat, jest najmłodszym bramkarzem międzyokręgowym w lidze, a jego potencjał jest ogromny.
Wynik meczu z Fermanagh nie zdradza, że Burns obronił cztery szanse na zdobycie gola.
Niektórzy doświadczeni gracze znaleźli drogę do poważnej formy. Odhran Murdock osiągnął nowy poziom. Danny Magill zdobywa punkty dla zabawy. Daniel Guinness był graczem, który wyglądał na pewnego siebie tylko podczas pięściowania punktów nad barem, a teraz podejmuje znacznie więcej ryzyka.
Jednym z elementów dostosowania się do nowych zasad jest to, że Down, którzy byli świetnymi myśliwymi na dużą zwierzynę i strzelali gole na wzór Kilcoo pod wodzą Laverty'ego, teraz całkowicie zmienili swoje nastawienie i skoncentrowali się na rzutach za dwa punkty, niczym stadionowy zespół rockowy wprowadzający elementy drum 'n' bass, aby zachować świeżość.
Pat Havern stał się czołowym zwolennikiem sztuki i rzemiosła. Zmienił się z sfrustrowanego, pozbawionego posiadania piłki napastnika w unoszącego się w powietrzu napastnika w środkowej tercji, czekającego na szansę na uderzenie.
Ponownie, rozsądne środki dostosowane do maksymalizacji efektu ich uzbrojenia.
Ciężko się z tym pogodzić, być może ma to związek z porażką drużyny Meath w Tailteann Cup, ale nie jest to najwyższa drużyna w okolicy.
Fermanagh umieścił na środku boiska takich wysokich zawodników jak Joe McDade, Conor McGee, Brandon Horan i Darragh McGurn, i wykorzystał kopnięcie w dół.
Tak naprawdę, powrót Down rozpoczął się dopiero po tym, jak Fermanagh zdjął McGee'ego w 58. minucie.
Donegal nie chybia, jeśli chodzi o wykorzystanie dobrze oznakowanych słabości wśród opozycji, ale od lat wykorzystują swoje wieżowce w ten sposób. Z obsadą Michaela Langana, Hugh McFaddena, Michaela Murphy'ego, Ciarana Thompsona, Caolana McGonagle'a i Jasona McGee są dobrze obsadowani pod tym względem i ponownie, stawiają Down pod presją.
Pytanie brzmi, czy Monaghan może zrobić to samo?
Linia łączników ataku, w skład której wchodzą Ryan O'Toole, Dessie Ward i Conor McCarthy, nie jest szczególnie wysoka.
Podobnie jest z linią półnapastników Stephena O'Hanlona, Micheála Bannigana i Ryana McAnespiego. Michael McCarville i Gavin McPhillips zostali wybrani do gry w pierwszym składzie. Ale nie zdziw się, jeśli Darren Hughes i Killian Lavelle zostaną zastąpieni na późniejszym etapie, aby dodać trochę siły środkowej tercji.
Gdzie indziej, Down ma znaczniki. W przeszłości Ceilum Doherty grał dobrze przeciwko kluczowemu człowiekowi Monaghan Conorowi McCarthy'emu, gdy spotkali się w barwach Kilcoo i Scotstown w klubie Ulster.
Miceál Rooney wydaje się idealnym kandydatem do roli Stephena O'Hanlona ze względu na zwinność i szybkość, natomiast Peter Fegan mógłby spędzić wieczór z Jackiem McCarronem.
Nareszcie, wreszcie, wreszcie. W 2012 roku ci dwaj spotkali się w tym samym miejscu, ostatni raz grali w Armagh. Monaghan zbudował znaczną przewagę w pierwszej połowie, ale Down rozpętał na nich absolutny atak w drugiej połowie.
Najbardziej zapadającym w pamięć elementem całego meczu jest fakt, że były menadżer Monaghan, Vinny Corey, nie zdołał tamtego dnia powstrzymać niezwykle nieuchwytnego Conora Laverty'ego.
Wszędzie znaki. I tak będę miał skubnięcie.
*
Sprawdź najnowszy odcinek podcastu GAA Weekly kanału The42 tutaj
The 42
