Rywalizacja Jannika Sinnera z Carlosem Alcarazem jest historią na całe życie

WIMBLEDON, Anglia -- Światowy numer 1 Jannik Sinner pokonał w niedzielę Carlosa Alcaraza 4-6, 6-4, 6-4, 6-4 , zdobywając swój pierwszy tytuł Wimbledonu i czwarty tytuł Wielkiego Szlema.

Włoch wziął rewanż na Alcarazie za bolesną porażkę w finale French Open w ubiegłym miesiącu , kiedy Sinner miał trzy piłki meczowe, zanim przegrał w pięciu setach.

Alcaraz próbował zostać zaledwie piątym zawodnikiem w erze Open, który trzy lata z rzędu wygrał Wimbledon. Jednak po wygraniu pierwszego seta został pokonany przez Sinnera, pierwszego Włocha, który zdobył tytuł.

To pierwszy raz, kiedy Sinner pokonał Alcaraz w ostatnich sześciu spotkaniach, zmniejszając stratę w bezpośrednich pojedynkach do 8-5. Obie tenisistki mają teraz bilans 1-1 w finałach Wielkiego Szlema i wyraźnie wyróżniają się na tle innych.

Przyjrzymy się temu, co czyni ich rywalizację wyjątkową.

Wydobywają z siebie nawzajem to, co najlepsze

Jak każda wielka rywalizacja, te dwie drużyny zdają się wzajemnie zmuszać do wchodzenia na nowe poziomy. Chwilami, gdy walczą na linii końcowej, przypomina to oglądanie Ponga, klasycznej gry komputerowej, w której piłka przyspiesza z każdym zakrętem.

Uderzenia są niesamowite, co pokazał Sinner półwolejem między nogami w niedzielnym finale, a Alcaraz niesamowitym wyciągnięciem piłki przed podaniem bekhendowym. Trzy z czterech ich wielkoszlemowych pojedynków dotrwały do końca, a ich tegoroczny finał Rolanda Garrosa już jest uważany za jeden z najlepszych meczów wszech czasów.

Każdy z nich twierdzi, że dzięki drugiemu stał się lepszym graczem i że drugi inspiruje go do cięższej pracy, wiedząc, że jeśli im się nie uda, to ten drugi zrobi to samo.

„Jestem naprawdę szczęśliwy, że udało mi się zbudować świetną relację poza boiskiem, ale także silną rywalizację na boisku, która sprawia, że każdego dnia staję się lepszy” – powiedział Alcaraz w niedzielę.

Łącznie wygrali siedem ostatnich turniejów wielkoszlemowych

Kiedy Djoković, Federer i Rafael Nadal dominowali w tenisie, zmonopolizowali również turnieje wielkoszlemowe. Od początku 2004 roku do końca Rolanda Garrosa Wielka Trójka wygrała 65 z 77 rozegranych turniejów wielkoszlemowych – fenomenalna era.

Dla porównania, Alcaraz i Sinner są jeszcze w powijakach, ale mają już na koncie siedem ostatnich zwycięstw w turniejach wielkoszlemowych: Sinner cztery, a Alcaraz trzy. W tenisie sytuacja może się szybko zmienić, a młodzi tenisiści, tacy jak Joao Fonseca, mogą im zagrozić w nadchodzących latach. Jednak obecnie trudno sobie wyobrazić, aby ktokolwiek inny wygrał którykolwiek z czterech Wielkich Szlemów , jeśli ten duet utrzyma formę.

Ich kontrastowe style powodują dramatyczne bitwy

Nie mówimy tu o Johnie McEnroe i Ivanie Lendlu, skrajnym kontraście stylów i osobowości; Sinner i Alcaraz szczerze się lubią i szanują, zarówno na boisku, jak i poza nim. Ale są też na tyle różni, jeśli chodzi o styl gry, że za każdym razem, gdy się spotkają, dramat jest niemal gwarantowany.

Obaj są niesamowitymi sportowcami. Alcaraz ma w sobie talent – dotyk, uderzenia z głębi kortu, charyzmę – a Sinner ma siłę, opanowanie i niewzruszoną naturę. Jeden się podnosi, drugi odpowiada; gdy Alcaraz szarżuje na siatkę, Sinner podaje; gdy Sinner się cofa, Alcaraz stosuje drop shot. Żaden z nich nie ustępuje ani na krok, każdy zawsze wierzy, że uda mu się wydostać z dołka, a uśmiech Alcaraza idzie w parze ze stalą w oczach Sinnera.

Zwycięstwo Sinnera dobrze wpływa na rywalizację

Gdzie plasuje się ich rywalizacja w historii tenisa? Cóż, rekord Martiny Navratilovej i Chrisa Everta, wynoszący 80 meczów rozegranych przeciwko sobie – w tym aż 60 w finale – prawdopodobnie nigdy nie zostanie pobity, ale sposób, w jaki te dwie tenisistki dominują w tym sporcie, równie biegle poruszając się po każdej nawierzchni, sugeruje, że prawdopodobnie będą walczyć ze sobą o największe tytuły przez wiele lat.

Rywalizacja jest rywalizacją tylko wtedy, gdy obaj zawodnicy stale wygrywają, i w tym sensie zwycięstwo Sinnera było ważne, przerywając serię pięciu porażek z rzędu z Alcarazem, który prowadzi teraz 8:5. Prawie za każdym razem, gdy grają ze sobą, wydaje się to klasycznym pojedynkiem, a jeśli zbliżą się do takich wyników jak Novak Djoković i Rafael Nadal (60); Djoković i Roger Federer (50) oraz Federer i Nadal (40), to czeka nas prawdziwa gratka.