Podręcznik, Inning 8: Zaawansowane statystyki do wykorzystania

(Pełny, dziewięcioinningowy podręcznik został pierwotnie opublikowany wiosną 2020 roku. W stosownych przypadkach został zaktualizowany na rok 2025.)

Baseball jest dziś zupełnie inną grą niż wtedy, gdy po raz pierwszy wynaleziono rożen.

W 1980 roku większość osób zainteresowanych baseballem została zwabiona takimi „bubblegum card” liczbami, jak średnia uderzeń, home runy, wygrane i ERA. Przez lata najbystrzejsze umysły w tej grze ujawniły fakt, że istnieją lepsze sposoby oceny graczy baseballowych.

Dzisiaj mamy do wyboru tak wiele statystyk, że nawet zaawansowani gracze fantasy mogą czuć się zdezorientowani. Nawet włączenie transmisji może czasami wydawać się onieśmielające, biorąc pod uwagę niedawne innowacje statystyczne, takie jak Exit Velocity, xwOBA lub FIP, które są swobodnie rzucane. Które z nich są ważne dla naszych celów? I, co może ważniejsze, co do cholery oznaczają niektóre z tych statystyk?

Niezależnie od poziomu doświadczenia w fantasy baseballu, odświeżenie (lub wprowadzenie dla nowicjuszy) może być niezwykle pomocne. W tym wydaniu Playbooka zagłębiamy się w niektóre z nowocześniejszych metryk, których używamy do oceny graczy. Są one podzielone na kilka różnych kategorii statystycznych poniżej.

Statcast

Statcast stał się w ciągu ostatnich pięciu lat niezwykle popularny w analizach baseballowych, fantasy baseballu, a nawet transmisjach telewizyjnych. Czym właściwie jest Statcast?

Statcast to narzędzie do śledzenia i gromadzenia danych, które analizuje umiejętności zawodników. Rozpoczęło się w 2014 r. w ramach częściowego okresu próbnego, a w 2015 r. zostało wprowadzone na wszystkich 30 stadionach ligowych. Początkowo wykorzystywało ono kombinację systemów kamer i radarów, ale w 2020 r. na każdym stadionie ligowym zainstalowano zaawansowany system kamer o nazwie Hawk-Eye. Obecnie na każdym obiekcie znajduje się 12 takich kamer.

Te dane, w całości, są dostępne tylko dla ostatnich 10 sezonów (2015-24). Słownik Statcast MLB.com dostarcza bardziej szczegółowych informacji o tym, jak działa system, dla zainteresowanych, ale podsumowując dla celów fantasy, Statcast zapewnia nam sposób na wyszukiwanie graczy poprzez przekształcanie surowych umiejętności graczy w statystyki.

Najłatwiejszym miejscem do znalezienia danych Statcast, w łatwo sortowalnym formacie, jest BaseballSavant.com . Znajdziesz tam tabele wyników, raporty dotyczące pełnych statystyk graczy, wyszukiwarkę, strony poszczególnych graczy i tablicę wyników, która pozwala śledzić wyniki graczy w czasie rzeczywistym, a także inne narzędzia.

Oto kilka najważniejszych wskaźników Statcast istotnych dla fantasy:

Exit Velocity (EV): Mierzy, jak szybko, w milach na godzinę, odbijana piłka została uderzona przez odbijającego. Ostatecznie, im mocniej odbijający uderza piłkę, tym mniej czasu na reakcję będzie miała obrona i tym dalej prawdopodobnie poleci, co zwiększa szanse na pozytywny wynik dla odbijającego. Dlatego, gdy ta miara jest używana do oceny miotaczy, bardziej pożądane są niższe liczby.

Prędkość wyjścia gracza jest najczęściej określana jako średnia tej liczby ze wszystkich „odbitych piłek” (Batted Ball Events) lub odbitych piłek w grze, co stanowi jego średnią prędkość wyjścia ( aEV ). Średnia prędkość wyjścia ligi w 2024 r. wynosiła 88,8 mph, a graczowi trzeba było osiągnąć 92,0 mph, aby umieścić go w 90. percentylu, a 86,3 mph umieściło go w 10. percentylu.

Oto 10 najlepszych graczy z aEV, którzy mają szansę na tytuł w 2024 roku:

Aaron Sędzia , 96,2 mil na godzinę Shohei Ohtani , 95,8 Oneil Cruz , 95,5 Juan Soto , 94.2 Ketel Marte , 94,0 Władimir Guerrero Jr. , 93,8 Kyle Schwarber , 93,6 Rafał Devers , 93.2 Matt Chapman , 93,2 Jordan Alvarez , 93.1

Giancarlo Stanton (94,6 mph), Fernando Tatis Jr. (93,5) i Austin Riley (93,3), którzy wszyscy znaleźliby się w pierwszej dziesiątce, gdyby mieli wymaganą liczbę występów na płycie, aby się zakwalifikować, stracili odpowiednio 43, 64 i 33 PA. Należy jednak zauważyć, że tabela liderów Statcast ustala próg kwalifikacyjny na podstawie liczby „odbitych piłek”, a nie występów na płycie, co oznacza, że ​​wszyscy trzej zakwalifikowali się.

Oto 10 najsłabszych graczy pod względem aEV wśród uprawnionych do gry zawodników:

Sal Frelick , 83,4 mil na godzinę Izaak Paredes , 85,0 Nico Hörner , 85,7 Jakub Młody , 85,8 Nolan Schanuel , 86.1 Daulton Varsho , 86.1 Steven Kwan , 86,3 Luis Arraez , 86,3 Nolan Arenado , 86,3 Andres Gimenez , 86,3

Kilku innych graczy wymienionych w tabeli wyników Statcast, z których każdy miał ponad 400 PA, również znalazłoby się wysoko na tej liście, gdyby zakwalifikowali się do tytułu najlepszego pałkarza, w tym Jose Caballero (83,7 mph), Jake McCarthy (84,5) i Brayan Rocchio (84,6).

Przechodząc do miotaczy, spośród 126, którzy w zeszłym sezonie rozegrali co najmniej 100 inningów, oto 10 najlepszych miotaczy pod względem dopuszczalnej wartości EV:

Michael King , 85,7 mil na godzinę Kyle Hendricks , 85,9 Łowca Brownów , 86,2 Max Fried , 86,3 Nick Martinez , 86,4 Zack Wheeler , 86,5 Blake Snell , 86,5 Chris Sale , 86,5 Justin Steele , 86,9 Michał Wacha , 86,9

Z kolei 10 najgorszych miotaczy w tej kategorii to:

Taj Bradley , 91,2 mil na godzinę Patrick Corbin , 90,8 Kyle Harrison , 90,7 Trevor Rogers , 90,7 Casey Mize , 90,6 James Paxton , 90,5 Griffin Canning , 90,5 Jon Gray , 90,5 Carlos Rodon , 90,4 Colin Rea , 90,4

Kąt startu (LA): Mierzy pionowy kąt, pod jakim odbita piłka opuszcza kij odbijającego. Kąt startu równy zero stopni oznacza, że ​​piłka opuściła kij równolegle do podłoża, podczas gdy wynik 90 stopni oznaczałby, że piłka poleciała prosto w górę od kija. Podobnie jak w przypadku prędkości wyjścia, kąt startu jest najczęściej określany jako jego średnia ( aLA ).

Kąt startu to jeden ze sposobów, w jaki możemy określić rodzaj odbitej piłki, gdy badamy ją indywidualnie. Na przykład kąt startu poniżej 10 stopni jest ogólnie uważany za piłkę odbitą od ziemi, 10-25 stopni za piłkę odbitą od linii, 25-50 stopni za piłkę odbitą od ziemi, a wszystko powyżej 50 stopni za piłkę odbitą od ziemi. Używając średnich, gracze z wyższymi kątami startu są ogólnie klasyfikowani jako odbijający piłkę od ziemi (lub miotacze), podczas gdy ci z niższymi kątami startu są określani jako odbijający piłkę od ziemi (lub miotacze).

W zeszłym sezonie znaleźliśmy się w pierwszej dziesiątce najlepszych graczy, którzy mogli walczyć o tytuł mistrzowski pod względem średniego kąta wybicia piłki, a także ich ranking pod względem wskaźnika fly ball:

Daulton Varsho , 24,2° aLA, 30,6 FB% (32. miejsce) Anthony Santander , 22,8º aLA, 33,8 FB% (13. najwyższy) Isaac Paredes , 22,4º aLA, 29,3 FB% (45. najwyższy) Mookie Betts , 21,4º aLA, 35,3 FB% (ósmy najwyższy) Cal Raleigh , 21,2º aLA, 36,7 FB% (trzeci najwyższy) Rhys Hoskins , 20,8º aLA, 36,6 FB% (czwarty najwyższy) Willy Adames , 20,6º aLA, 36,4 FB% (piąty najwyższy) Jose Ramirez , 19,6º aLA, 31,1 FB% (28. najwyższy) Eugenio Suarez , 19,5º aLA, 33,3 FB% (15. najwyższy) Salvador Perez , 19,0º aLA, 33,8 FB% (12. najwyższy)

A oto 10 najgorszych wyników pod względem kąta startu:

Jacob Young , 2,0º aLA, 15,4 FB% (najniższy) Brice Turang , 4,0º aLA, 17,7 FB% (trzeci najniższy) Brendan Rodgers , 5,0º aLA, 16,9 FB% (drugi najniższy) Yandy Diaz , 5,0º aLA, 17,8 FB% (czwarty najniższy) Maikel Garcia , 5,7° aLA, 20,4 FB% (10. najniższy) William Contreras , 6,1º aLA, 19,4 FB% (osiem najniższych) Jackson Chourio , 7,2º aLA, 24,4 FB% (36. najniższy) Jeremy Pena , 7,4º aLA, 23,0 FB% (26. najniższy) Vladimir Guerrero Jr. , 7,4º aLA, 21,2 FB% (14. najniższy) Luis Garcia Jr. , 7,5º aLA, 25,1 FB% (42. najniższy)

Ponownie przyjmując 100 rzuconych inningów jako próg kwalifikacyjny, oto 10 miotaczy z najniższymi średnimi kątami startu w roku 2024, wraz z ich wskaźnikami fly ball:

Jose Soriano , -1,1º aLA, 15,8 FB% (trzeci najniższy) Framber Valdez , -0,2° aLA, 15,0 FB% (najniższy) Andre Pallante , 1,0° aLA, 16,2 FB% (piąty najniższy) Cristopher Sanchez , 2,4º aLA, 15,6 FB% (drugi najniższy) Logan Webb , 2,4º aLA, 17,3 FB% (szósty najniższy) Max Fried , 2,7º aLA, 16,1 FB% (czwarty najniższy) Tanner Houck , 3,5º aLA, 17,4 FB% (siódmy najniższy) Ranger Suarez , 5,7º aLA, 18,2 FB% (ósmy najniższy) Brayan Bello , 5,9º aLA, 19,6 FB% (10. najniższy) David Peterson , 7,0º aLA, 21,3 FB% (15. najniższy)

Oto 10 miotaczy, którzy mieli najwyższe średnie kąty wybicia:

Joey Estes , 25,1º aLA, 35,0 FB% (trzeci najwyższy) Nestor Cortes , 21,9º aLA, 32,1 FB% (11. najwyższy) Andrew Abbott , 20,7º aLA, 32,5 FB% (ósmy najwyższy) Tyler Alexander , 20,2º aLA, 34,5 FB% (czwarty najwyższy) Hunter Greene , 20,0º aLA, 31,7 FB% (13. najwyższy) Bailey Ober , 19,9º aLA, 35,2 FB% (drugi najwyższy) Kutter Crawford , 19,3º aLA, 32,3 FB% (dziewiąty najwyższy) Nick Pivetta , 19,1º aLA, 32,1 FB% (10. najwyższy) Ryan Pepiot , 19,0º aLA, 29,0 FB% (35. najwyższy) Luis Gil , 19,0º aLA, 30,0 FB% (24. najwyższy)

Hard Hit Rate: Ta wartość idzie o krok dalej w Exit Velocity, oznaczając piłkę „Hard Hit” jako piłkę, która została uderzona z prędkością wyjścia co najmniej 95 mph, a następnie biorąc średnią gracza ze wszystkich odbitych piłek, które zostały uderzone z co najmniej taką prędkością. Ponownie, słownik Statcast MLB.com zawiera więcej szczegółów na temat metodologii, w tym uzasadnienie tej liczby, ale podsumowując, to przy progu 95 mph potencjalny wynik odbitej piłki poprawia się dramatycznie.

Podczas gdy Exit Velocity może pomóc w predykcyjnej -- czyli, dla nas, fantasy -- analizie, Hard Hit Rate jest lepszym narzędziem, wydobywającym tylko wskaźnik najbardziej pozytywnych i produktywnych wyników. Istnieje silniejsza korelacja między wysokimi wskaźnikami Hard Hit Rate wśród uderzających lub niskimi wskaźnikami wśród miotaczy a sukcesem fantasy.

Oto 10 najlepszych graczy z tytułem mistrzowskim w 2024 roku pod względem wskaźnika mocnych trafień:

Sędzia Aaron , 61,0% Shohei Ohtani , 60,1% Juan Soto , 57,0% Kyle Schwarber , 55,5% Władimir Guerrero Jr. , 54,9% Oneil Cruz , 54,9% Gunnar Henderson , 53,9% Ketel Marte , 53,8% Marcel Ozuna , 53,5% Rafał Devers , 52,6%

Te 10 nazwisk obejmowało siedmiu z 10 graczy, którzy zdobyli co najmniej 40 home runów (Judge, Ohtani, Soto, Schwarber, Henderson, Marte i Ozuna), a grupa miała średnio 38 home runów. Siedmiu z 10 znalazło się w pierwszej dwunastce graczy pod względem zdobytych punktów fantasy lub według Player Rater (Judge, Ohtani, Soto, Guerrero, Henderson, Marte i Ozuna).

Przyjmując odwrotne podejście, oto 10 najsłabszych kandydatów pod względem wskaźnika Hard Hit Rate:

Sal Frelick , 19,5% Steven Kwan , 23,7% Luis Arraez , 23,7% Nolan Schanuel , 25,4% Izaak Paredes , 27,1% Nico Hörner , 27,6% Andres Gimenez , 28,5% Jakub Młody , 28,9% Brice Turang , 29,7% Bryson Stott , 30,8%

Trzymając się progu kwalifikacyjnego dla miotaczy w 100 inningach, oto 10 najlepszych miotaczy pod względem wskaźnika mocnych trafień w 2024 r.:

Blake Snell , 28,9% Michael Król , 30,3% Hunter Brown , 30,3% Nick Martinez , 30,5% Chris Sale , 31,2% Corbin Burnes , 31,6% Michał Wacha , 32,5% Hunter Greene , 32,5% Tyler Anderson , 33,0% Justin Steele , 33,2%

Z kolei poniżej znajduje się 10 najgorszych miotaczy pod względem wskaźnika mocnych trafień:

Patrick Corbin , 46,7% Logan Webb , 46,2% Yusei Kikuchi , 45,0% Framber Valdez , 45,0% Casey Mize , 44,6% Jared Jones , 44,5% Trevor Rogers , 44,4% Bryse Wilson , 44,3% José Soriano , 44,3% Kyle Harrison , 44,1%

Barrels: Kolejna metryka „o krok dalej”, tym razem łącząca Exit Velocity i Launch Angle, Barrels są definiowane jako odbite piłki uderzone w optymalnych miejscach w obu tych kategoriach. Statcast klasyfikuje je konkretnie jako odbite piłki, które po połączeniu tych dwóch czynników dały wynik minimum .500 batting average i 1.500 slugging percentage — krótko mówiąc, są to duże hity i prawdopodobnie home runy. Słownik Statcast MLB.com zagłębia się nieco bardziej w tę kategorię tutaj .

Barrels mogą być pomocne przy próbie oceny mocy graczy (lub zdolności do jej ograniczenia, po stronie pitchingowej), szczególnie jeśli próbujesz usunąć czynniki parkowe z miksu. Zawodnicy, którzy dobrze radzą sobie w tej kategorii, zazwyczaj dobrze radzą sobie w dziale home run, ponieważ wszyscy 11, którzy osiągnęli co najmniej 60 Barrels w 2024 r., uderzyli również co najmniej 30 home runów (poziom, który osiągnęło tylko 23 zawodników).

Oto 11 graczy z ponad 60 Barrelami, wraz z ich liczbą homerunów i rankingami:

Aaron Judge , 105 Barrels, 58 home runów (lider MLB) Shohei Ohtani , 103 Barrels, 54 homeruny (drugie miejsce) Juan Soto , 91 Barrels, 41 homerunów (czwarty) Bobby Witt Jr. , 77 baryłek, 32 home runy (ex aequo na 16. miejscu) Vladimir Guerrero Jr. , 72 baryłki, 30 homerunów (ex aequo na 20. miejscu) Marcell Ozuna , 68 Barrels, 39 homerunów (piąte miejsce ex aequo) Yordan Alvarez , 67 beczek, 35 homerów (11. miejsce) Francisco Lindor , 67 Barrels, 33 home runy (ex aequo na 14. miejscu) Brent Rooker , 62 Barrels, 39 homerunów (piąte miejsce ex aequo) Teoscar Hernandez , 60 Barrels, 33 home runy (ex aequo na 14. miejscu) Kyle Schwarber , 60 Barrels, 38 homerunów (ósmy)

Powtarzam, jest to metryka, której można również użyć do oceny miotaczy. Trzech kwalifikatorów ERA, którzy pozwolili na najmniej Barrels w zeszłym sezonie to Hunter Brown (21), Max Fried (24) i Chris Sale (24), podczas gdy pięciu, którzy pozwolili na najwięcej to JP Sears (57),Kutter Crawford (52), Kevin Gausman (52), Austin Gomber (52) i Carlos Rodon (52).

Nie powinno dziwić, że Sale uzyskał najlepszy wskaźnik HR/9 w lidze (0,46), a Fried szóste miejsce (0,67). Crawford (1,67) i Gomber (1,64) mieli dwa najgorsze wskaźniki HR/9, Rodon był czwarty (1,59), a Sears ósmy (1,39). Brown (0,95, 16. miejsce wśród 58 zakwalifikowanych) i Gausman (0,99, 17. miejsce) byli jednak przeciętni w tej kategorii, co pokazuje, że wskaźnik Barrel dla miotaczy nie powinien być uważany za „najważniejszy” wskaźnik do analizy umiejętności.

Prędkość obrotowa (SR): Mierzy prędkość obrotową piłki baseballowej po jej rzuceniu przez miotacza, liczoną w obrotach na minutę. Oprócz prędkości, prędkość obrotowa miotacza ma wpływ na jego ruch. Na przykład, szybka piłka rzucona z wysokim obrotem przecina płytę na wyższej płaszczyźnie niż ta z niskim obrotem, co jest przyczyną mitycznego „wznoszącej się szybkiej piłki”. Wyższe prędkości obrotowe również powodują większe hamowanie curveballa miotacza, zwiększając jego skuteczność.

Nie oznacza to, że prędkości obrotowe na obu krańcach spektrum zawsze skutkują zwiększeniem skuteczności rzutu.

Brandon Pfaadt , który w 2024 r. zrobił krok naprzód pod pewnymi względami, ale wciąż ledwo znalazł się w pierwszej pięćdziesiątce miotaczy rozpoczynających grę pod względem punktów fantasy, miał średni współczynnik Spin Rate wynoszący 2557, piąty najwyższy wśród miotaczy, którzy rzucili co najmniej 500 piłek tego konkretnego typu. Cztero-szewowy Pfaadt miał średnio tylko 93,8 mil na godzinę, poniżej średniej ligi wynoszącej 94,2, a przeciwnicy osiągnęli .265 z .466 slugging percentage przeciwko piłce.

To powiedziawszy, liczby odzwierciedlały poprawę w metrykach fastballa four-seam Pfaadta i było pozytywne, że zmniejszył jego użycie, aby odpowiadać większemu poleganiu na jego sinkerze, dwa rzuty zapewniają ładny kontrast do siebie. Oba rzuty poprawiły się pod względem wydajności w 2024 r., a dalsze poleganie na jego ofertach drugorzędnych – zwłaszcza jego sweeperze – może mu tylko pomóc w dalszym rozwoju.

Jednakże wyniki Pfaadta w rzutach piłką fastball z czterema szwami ilustrują, że ani wskaźnik Spin Rate, ani sama średnia prędkość nie są jedynymi wskaźnikami elitarnego rzutu.

Z kolei cutter Tannera Bibee daje nam idealny przykład boiska, które stało się bardziej skuteczne dzięki wysokiej prędkości rotacji. Spośród miotaczy, którzy rzucili co najmniej 400 cutterów w 2024 r., jego miał najwięcej średnich obrotów na minutę (2742). Cutter Bibee był odpowiedzialny za 50 z jego 187 całkowitych strikeoutów, po zaliczeniu 51 z 141 w 2023 r., a przeciwnicy osiągnęli przeciwko niemu wynik zaledwie .141 przy wOBA .205.

To rzut, który znakomicie pomaga Bibee minimalizować mocne kontakty i generować wysoki wskaźnik wyskoków. Jego wskaźniki mocnych uderzeń wynoszą 27,4%, a wskaźniki wyskoków to 18,0%, przy czym każdy z tych rzutów jest najlepszym wynikiem w grze w przypadku cuttera (minimum 400 rzutów).

Oczekiwana średnia uderzeń (xBA), oczekiwany procent uderzeń (xSLG) i oczekiwana średnia ważona na bazie (xwOBA): Mogą być one najbardziej pomocne dla menedżerów fantasy i zdecydowanie mądrzejsze metryki do usuwania czynników „szczęścia” z liczb graczy. Każda formułuje oczekiwaną liczbę na podstawie Exit Velocity, Launch Angle i, jeśli ma to zastosowanie na podstawie rodzaju odbitej piłki, Sprint Speed ​​gracza, zapewniając lepszy wskaźnik tego, czego gracz powinien był oczekiwać, czy to w pojedynczej grze, czy w ciągu sezonu (jeśli liczby skumulowane).

Oczekiwana średnia bazowa ważona powinna być bardziej interesująca dla tych z was w ligach opartych na punktach, które nagradzają za double i triple. Pomaga ona uzyskać pełniejszy obraz umiejętności odbijania gracza.

Oto 10 najlepszych kwalifikujących się graczy pod względem xwOBA w 2024 r., wraz z ich wynikami wśród graczy pod względem punktów fantasy:

Aaron Judge , .479 xwOBA, 630 punktów fantasy (drugi) Juan Soto , .462 xwOBA, 582 (czwarty) Shohei Ohtani , .442 xwOBA, 653 (pierwszy) Yordan Alvarez , 0,411 xwOBA, 467 (ósmy) Vladimir Guerrero Jr. , .408 xwOBA, 510 (szósty) Bobby Witt Jr. , .407 xwOBA, 590 (czwarty) Marcell Ozuna , .402 xwOBA, 436 (ex aequo na 11. miejscu) Ketel Marte , .392 xwOBA, 436 (remis na 11. miejscu) Corey Seager , .390 xwOBA, 343 (47.) Kyle Schwarber , .380 xwOBA, 406 (ex aequo na 20. miejscu)

Te kategorie można również wykorzystać do identyfikacji kandydatów do regresji, czyli graczy, których wyniki odbijania piłki były korzystniejsze niż powinny być. Tyler Fitzgerald , wspomniany w Inning 6 The Playbook za niespodziewany wzrost mocy pod koniec sezonu, miał największy podział wOBA-xwOBA w lidze wśród graczy z co najmniej 300 podejściami do pałki, 65 punktów w tym kierunku (.357 wOBA, .292 xwOBA).

Oto doskonałe miejsce, aby znaleźć wszystkie te oczekiwane statystyki, a także niektóre inne oferty Statcast, w tym opcję pobierania CSV. Liczby dla miotaczy można również znaleźć tutaj .

Prędkość sprintu: Wprowadzony w 2017 r., mierzy w stopach, jak szybko zawodnik biegał w najszybszym jednosekundowym oknie swojego biegu po bazach. Mierzy się dwa rodzaje okazji do biegu po bazach: biegi do pierwszej bazy po słabo uderzonych grounderach lub biegi na dwie lub więcej bazach po piłkach trzymanych w parku (z wyłączeniem biegów z drugiej bazy po uderzeniu poza bazą). Pomaga to uzyskać poczucie surowej prędkości zawodnika, co może być przydatne podczas poszukiwania produkcji skradzionych baz w fantasy.

Każdy bieg mierzony z prędkością większą niż 30 stóp na sekundę jest oceniany jako doskonały i nazywany „Burst”, a średnia prędkość sprintu w lidze jest zwykle tylko trochę lepsza niż 27 stóp na sekundę. Wolniejsi biegacze czasami widzą wyniki tak słabe jak 22 stopy na sekundę, a Yadier Molina, który osiągnął najgorszą średnią w baseballu (spośród tych, którzy wykonali co najmniej 50 zmierzonych biegów) 21,8 stopy na sekundę w 2022 r., jest niedawnym godnym uwagi przykładem.

Oto 10 najlepszych zawodników w kategorii Sprint Speed ​​w 2024 r., którzy wykonali co najmniej 50 „konkurencyjnych biegów”, wraz z liczbą skradzionych baz:

Bobby Witt Jr. , 30,5 stóp na sekundę, 31 z 43 baz kradzieży Johan Rojas , 30,1 stóp na sekundę, 25 z 29 baz kradzieży Elly De La Cruz , 30,0 stóp na sekundę, 67 z 83 baz kradzieży Tyler Fitzgerald , 30,0 stóp na sekundę, 17 z 21 baz kradzieży Pete Crow-Armstrong , 30,0 stóp na sekundę, 27 z 30 baz kradzieży Victor Scott II , 30,0 stóp na sekundę, 5 z 6 baz kradzieży Jorge Mateo , 29,9 stóp na sekundę, 13 z 15 baz kradzionych Jose Siri , 29,9 stóp na sekundę, 14 z 21 baz kradzieży Garrett Hampson , 29,8 stóp na sekundę, 7 z 9 baz kradzionych Jeremy Pena , 29,8 stóp na sekundę, 20 z 26 baz kradzieży

Jak widać, tej grupie udało się łącznie ukraść 226 z 283 baz, co dało skuteczność na poziomie 79,9%, przekraczając średnią w lidze (79,0%).

Można przeanalizować jeszcze wiele innych kategorii Statcast, ale te siedem ma największe znaczenie dla menedżerów fantasy.

Niezależne od obrony wskaźniki pitchingowe

FIP i xFIP: Skrót od Fielding Independent Pitching Score (i oczekiwanego FIP). Ma on na celu wyeliminowanie wpływu obrony miotacza na jego statystyki, poprzez ocenianie go wyłącznie na podstawie jego home runów, spacerów, dozwolonych uderzeń pałkarzy i strikeoutów, a następnie zawężenie ich do wartości zbliżonej do ERA. xFIP idzie o krok dalej, eliminując czynnik „szczęścia” związany z home runami, zamiast tego wykorzystując liczbę dozwolonych piłek w powietrzu przez miotaczy i zakładając na ich podstawie średnią ligową liczbę home runów.

FIP może być szybkim, podstawowym sposobem na usunięcie wszelkich nieszczęść, z którymi miotacz musiał się zmierzyć w danym sezonie, identyfikując miotaczy, których losy powinny się wyrównać w przyszłości. Tymczasem xFIP może być pomocny przy ocenie miotaczy przydzielonych do gry na stadionach o znacząco różnych współczynnikach parkowych lub dla tych, którzy zmieniają drużyny. Niezależnie od tego, którego z nich użyjesz, oba są znacznie silniejszymi miarami skautowskimi niż ERA.

Oto 10 najlepszych miotaczy w FIP w 2024 r., spośród tych, którzy zagrali co najmniej 100 inningów i wszyscy mieli doskonałe sezony:

Chris Sale , 2.09 Blake Snell , 2.43 Paweł Skenes , 2.44 Tarik Skubal , 2.49 Garrett szydełkowanie , 2.69 Tyler Glasnow , 2,90 Reynaldo Lopez , 2,92 Logan Webb , 2,95 Cole Ragan , 2,99 Cristopher Sanchez , 3.00

Porównanie FIP miotacza z jego ERA jest często poręcznym, choć podstawowym, sposobem na odkrycie „fukesów”, które mogą mieć więcej szczęścia w nadchodzącym roku. Ponownie wśród miotaczy, którzy rzucili co najmniej 100 inningów, oto 10 największych różnic ERA-FIP, skłaniających się ku temu, że doświadczyli więcej nieszczęść:

Jordan Montgomery , różnica 1,75 biegu (ERA 6,23, FIP 4,48) Patrick Corbin , 1.20 (5.62, 4.41) Kenta Maeda , 1,12 (6,09, 4,96) Miles Mikolas , 1,11 (5,35, 4,24) Brandon Pfaadt , 1.10 (4.71, 3.61) Kyle Hendricks , 0,94 (5,92, 4,98) Garrett szydełkowanie , 0,89 (3,58, 2,69) Nick Lodolo , 0,81 (4,76, 3,95) Jon Gray , 0,77 (4,47, 3,70) Sonny Gray , 0,72 (3,84, 3,12)

Nie oznacza to, że Hendricks jest przeznaczony do wielkiego odbicia w 2025 r., zwłaszcza że 4,98 FIP to wcale nie jest ładna liczba. Ale w jego obronie i obronie reszty listy, kilka nazwisk z zeszłorocznej listy 10 najlepszych — Brady Singer , Dylan Cease , Luke Weaver , Taj Bradley i Hunter Brown — odnotowało znaczną poprawę wartości fantasy w 2024 r.

Odwracając sytuację, oto 10 miotaczy, którzy mieli najwięcej szczęścia pod względem różnicy ERA-FIP:

Michael Lorenzen , różnica minus 1,58 punktów (ERA 3,31, FIP 4,89) Ronel Blanco , minus-1,35 (2,80, 4,15) Andrew Abbott , minus-1,33 (3,72, 5,04) Jose Berrios , minus-1,11 (3,60, 4,72) Bowden Francis , minus-1,06 (3,30, 4,36) Bryse Wilson , minus-1,05 (4,04, 5,09) Luis L. Ortiz , minus -0,93 (3,32, 4,25) Reynaldo Lopeza , minus -0,93 (1,99, 2,92) Tobias Myers , minus-0,91 (3,00, 3,91) Javier Assad , minus-0,90 (3,73, 4,64)

Uważaj jednak, aby nie przywiązywać zbyt dużej wagi do FIP i xFIP, ponieważ zalecam traktowanie ich jako kolejnego narzędzia ewaluacyjnego w Twoim zestawie narzędzi. Na przykład Miley ma teraz różnicę ERA-FIP wynoszącą co najmniej połowę biegu w każdym z ostatnich trzech zdrowych sezonów (2019, 2021 i 2023), wykazując tendencję do przewyższania swoich peryferiów dzięki kontroli i zdolności do minimalizowania mocnego kontaktu.

SIERA: Skrót od Skill-Interactive ERA, SIERA to nowsza innowacja, która, podobnie jak FIP, próbuje usunąć wpływ defensywny z równania pitching i określić, jak skuteczny był dany miotacz. Kluczowa różnica między SIERA a FIP polega na tym, że podczas gdy ten drugi wyklucza odbite piłki ze swojego równania, ten pierwszy bierze je pod uwagę w obliczeniach. Jeśli interesują Cię szczegóły matematyczne, FanGraphs napisał świetny felieton wyjaśniający SIERA i podający wzór do jego obliczenia tutaj .

Chociaż tabela liderów SIERA nie jest dokładnie taka sama jak FIP, dobrze identyfikuje umiejętności pitchingowe. Oto najlepsza 10 w SIERA w 2024 r., wykorzystująca próg 100 inningów do kwalifikacji:

Chris Sale , 2,80 Tarik Skubal , 2,89 Sonny Gray , 3.03 Jacek Flaherty , 3.10 Logan Gilbert , 3.19 Yusei Kikuchi , 3.30 Zack Wheeler , 3.32 Framber Valdez , 3.41 Pablo Lopez , 3.46 Dylan Przestań , 3.46

Statystyki oparte na „szczęściu”

Kiedyś najgorętsza rzecz w analizie fantasy baseball, statystyki oparte na szczęściu zeszły na dalszy plan w ostatnich sezonach, ponieważ zyskujemy większą świadomość składników, które na nie wpływają. Mimo to warto je szybko odświeżyć, ponieważ każdy z nich może dać niewielki wgląd w umiejętności gracza, nie wspominając o tym, że nasze zrozumienie ich może ujawnić pułapki związane z nadmiernym zaufaniem każdemu z nich.

BABIP , czyli Batting Average on Balls in Play: Po raz pierwszy wprowadzony przez Vorosa McCrackena na przełomie wieków, BABIP mierzy zdolność miotacza do zapobiegania uderzeniom w piłki w grze, a także wskaźnik sukcesu odbijającego tylko w przypadku uderzonych piłek, które wprowadza do gry. To eliminuje z równania spacery, strikeouty i home runy — w końcu nie lądują one w polu gry. Możesz obliczyć to samodzielnie, dzieląc hity minus home runy przez at-bats minus home runy minus strikeouty plus sacrifice flys, czyli (H - HR)/(AB - HR - K + SF).

Pomysł jest taki, że średni BABIP ligi wynosi generalnie około .300, więc każdy gracz, którego liczba jest znacznie od niej oddalona, ​​prawdopodobnie w niedalekiej przyszłości cofnie się do tej średniej. Jednak wraz z wprowadzeniem zmian defensywnych w ciągu ostatniej dekady liczba ta stopniowo spadała. Co dziwne, po tym, jak BABIP ligi wahał się między .290-.292 w latach 2020-22, wzrósł do .297 dzięki nowym zasadom regulującym zmiany w 2023 r., a następnie powrócił do .291 na mocy tych samych nowych zasad w zeszłym sezonie.

Problem z BABIP jako narzędziem analitycznym polega na tym, że całkowicie ignoruje zarówno jakość kontaktu związanego z typem odbitej piłki, jak i ustawienie obronne, rzeczy, które wspomniane wcześniej statystyki „oczekiwane” przez Statcast mają na celu skorygowanie. Dlatego przy badaniu BABIP rozsądnie jest wziąć pod uwagę typ miotacza lub odbijającego (piłka naziemna kontra piłka w locie), a także historię samego gracza w tej kategorii. Na przykład, czy regularnie notował BABIP-y przekraczające średnią ligi?

W 2024 r. najlepiej wykwalifikowanym zawodnikiem pod względem BABIP był Seiya Suzuki (.370), a jego wynik był o 34 punkty wyższy od jego średniej kariery w tej kategorii przed rozpoczęciem sezonu i o 29 punktów wyższy od wyniku z 2023 r. To porównanie sugeruje, że w 2024 r. należy się spodziewać pewnego regresu średniej uderzeń.

Należy jednak zauważyć, że .347 BABIP Suzukiego w ciągu trzech lat w Stanach zajmuje siódme miejsce wśród najlepszych graczy z co najmniej 1000 występów na płycie, a w trakcie swojej kariery w Japonii miał również .329 BABIP. Nie spodziewaj się, że jego BABIP całkowicie spadnie do średniej ligi.

Home Run per Fly Ball Percentage (HR/FB%): Wspomniany w sekcji xFIP powyżej, Home Run per Fly Ball Percentage określa, jak szczęśliwy mógł być gracz, gdy jego piłki odbiły się poza ogrodzenie pola zewnętrznego, co dało home runa. Roczna średnia ligi w tej kategorii waha się bardziej niż BABIP, ale w 2024 r. wynosiła 9,9% — i jest to po wskaźniku 9,7% w 2022 r. i 10,6% w 2023 r. Podobnie jak w przypadku BABIP, oczekuje się, że w niedalekiej przyszłości odbijający i miotacze będą się cofać do średniej, chociaż w przeciwieństwie do BABIP, na tę kategorię znacznie łatwiej wpływają takie czynniki, jak jakość kontaktu lub czynniki parkowe.

W 2024 r. Framber Valdez (13,4%) miał najwyższy wskaźnik kwalifikacji wśród miotaczy, podczas gdy Sonny Gray , który zajął 21. miejsce wśród miotaczy rozpoczynających grę i 50. miejsce w klasyfikacji generalnej pod względem punktów fantasy, miał wskaźnik na poziomie 13,2% po osiągnięciu najlepszego wyniku w lidze w tej kategorii w 2023 r. Chris Sale miał najniższy wskaźnik w lidze w 2024 r. (6,3%).

Jedną z dużych pułapek, które należy wziąć pod uwagę w tej kategorii, są różne obliczenia w różnych źródłach statystycznych, ze względu na różne klasyfikacje typów odbitych piłek, a także niewielkie różnice we wzorach. Na przykład FanGraphs podał średni procent Home Run na Fly Ball w lidze na poziomie 11,6%.

Strand Rate, lub Left On Base Percentage (LOB%): Mierzy procent biegaczy bazowych, których miotacz pozostawia na bazach w danym wyjściu lub w trakcie sezonu. Zamiast brać pod uwagę rzeczywistą liczbę biegaczy bazowych pozostawionych na bazach, przyjmuje się, że biegacze zdobywają punkty ze średnią ligową. Wzór to hity plus spacery plus trafieni batsmani minus zdobyte punkty, podzielone przez hity plus spacery plus trafieni batsmani minus home runy razy 1,4 (z góry ustalony, średni współczynnik ligowy) lub (H + BB + HB - R)/(H + BB + HB - (HR * 1,4)).

Średni wskaźnik Strand Rate ligi wynosi zazwyczaj około 72,0%, a w 2024 r. wynosił 72,1%. W zeszłym sezonie wśród miotaczy z kwalifikacjami ERA liderem w tej kategorii był Ronel Blanco (83,6%), a Miles Mikolas (62,9%) znalazł się na końcu. Wskaźnik Strand Rate Blanco był z pewnością najlepszy, jaki kiedykolwiek osiągnął na jakimkolwiek przystanku w swojej dziewięcioletniej karierze zawodowej, co wzmaga obawy, że w 2025 r. nastąpi regres.

Wariancja między witrynami

Nie każda odbita piłka jest oceniana tak samo.

Jak wspomniano w kategorii Home Run per Fly Ball Percentage, klasyfikacja odbitych piłek w grze może mieć zauważalny wpływ na wyniki. Na przykład zarówno Statcast, jak i nasze wewnętrzne narzędzie do śledzenia rzutów przypisują wyskakujące okienka jako własną kategorię, niezależnie od piłek w locie, podczas gdy wymienione wskaźniki piłek w locie FanGraphs obejmują te wyskakujące okienka. Wskaźniki mocnych uderzeń mogą się również różnić w zależności od źródła.

Na przykład Daulton Varsho miał najwyższy wskaźnik wyskakiwania piłki wśród pałkarzy uprawnionych do tytułu, wyskakując piłkę w 18,2% przypadków, gdy wprowadzał ją do gry. FanGraphs uwzględnia je w jego wskaźniku fly-ball, dlatego miał tam 52,9%, drugi najwyższy wynik wśród 129 kwalifikujących się zawodników, podczas gdy miał zaledwie 30,6% wskaźnika fly-ball według naszego wewnętrznego narzędzia do śledzenia rzutów, 32. najwyższy wynik w tej samej grupie. Osoby analizujące wskaźnik fly-ball Varsho na FanGraphs mogą założyć, że będzie on bardziej zdolny do pokonywania wyższych płotów zewnętrznych Rogers Centre — podnieśli wysokość przed sezonem 2023 — niż jest w rzeczywistości.

Zawsze bierz pod uwagę wiele źródeł danych. Duże rozbieżności w wynikach mogą wymagać dodatkowych badań, aby określić prawdziwy poziom umiejętności gracza. Jeśli jednak wszystko inne zawiedzie, zaufałbym przede wszystkim danym Statcast.

Gdzie możesz samodzielnie zbadać te liczby bardziej szczegółowo

Każda z wyżej wymienionych kategorii statystycznych jest łatwo dostępna w Internecie, łącznie z wieloma opcjami pobierania, dzięki którym możesz samodzielnie eksperymentować z liczbami.

BaseballSavant.com, o którym wspomniano wcześniej, zawiera szeroką gamę statystyk Statcast, które można sortować, wyszukiwać i pobierać. Niektóre z linków do nich są dostępne powyżej, ale tutaj skupiam się na stronie wyszukiwania , ponieważ jest to świetne miejsce do uruchamiania zapytań według własnego wyboru podczas wyszukiwania graczy.

Tam znajdziesz różne sytuacje, w których można zbadać aspekty gry gracza, w tym wydajność różnych typów wysokości, w stosunku do graczy lub używania określonych zakresów daty, wśród wielu innych opcji. Data gry> = jako 2023-09-01, a następnie wybierz sort według XWOBA.

Jak widać , Aaron Judge (.499) zajmuje najwyższe miejsce przy użyciu tego podziału, podczas gdy Dominic Fletcher (.185) jest ostatnim.

Mocne wykończenie Michaela Harrisa II -trafił .316/.344/.579 z ośmioma biegami u siebie i 18 RBI W 26 wrześniowych meczach, jego WOBA jest szóstym najlepszym .431 przy użyciu powyższego linku-jest prawdopodobnie jednym z powodów, dla których wielu menedżerów fantasy jest tak uparty w opracowaniu go w tym sezonie.

Fangraphs to kolejna strona , która oferuje niestandardowe raporty statystyczne, w tym te, które można pobrać. .

Podobnie jak w przypadku Statcast, oferuje opcje dzieła graczy, a także żądanie numerów w zakresie daty niestandardowej. EST wśród kwalifikatorów w tym kierunku.

Jako szybka uwaga, ponieważ Fangraphs nie jest witryną wypłaty, szczególnie w trudnym obecnym środowisku, rozważ zamówienie członkostwa w celu zapewnienia wsparcia.

Spośród innych stron internetowych, które powinieneś rozważyć podczas zwiadu:

Brooks Baseball: Ich siłą jest narzędzie F/X, które może pomóc w poszukiwaniu graczy podobnych do niektórych z tych dostępnych w Statcast.

Baseball Prospectus: Są już od dłuższego czasu, zapewniając analizy od ponad dwóch dekad, a także publikując doroczny, że każdy gracz jest tam również dostępny.

Teraz, gdy zmoczyłeś stopy za pomocą zaawansowanych statystyk, wykorzystamy je!