Ocena transakcji Bane'a między Orlando i Memphis

Do zakończenia okresu poza sezonem NBA pozostały jeszcze co najmniej dwa mecze finałowe, ale sezon wymian już się rozpoczął.

W niedzielęMemphis Grizzlies zgodzili się wymienić rozgrywającego Desmonda Bane'a do Orlando Magic w zamian za Kentaviousa Caldwella-Pope'a , Cole'a Anthony'ego , cztery wybory w pierwszej rundzie draftu i przyszłą wymianę wyborów.

Transakcja zapoczątkowała okno wymiany, które według Briana Windhorsta z ESPN może „zdarzyć się szybciej niż zwykle” tego lata. Napastnik Phoenix Kevin Durant był źródłem wielu plotek o wymianie pod koniec sezonu regularnego i play-offów i może być kolejnym wielkim nazwiskiem w ruchu.

Podczas gdy czekamy na kolejne transakcje, zapoznajcie się z najnowszymi ocenami transakcji przygotowanymi przez Kevina Peltona z ESPN.

Desmond Bane do Magic w trybie wieloosobowym, umowa multipick

Orlando Magic otrzymuje:

G Desmond Bane

Memphis Grizzlies otrzymują:

G Kentavious Caldwell-Pope G Cole Anthony Wybór w pierwszej rundzie w 2025 r. Wybór w pierwszej rundzie draftu w 2026 r. (prawa do wymiany z Phoenix lub Washington) Wybór w pierwszej rundzie w 2028 r. Zamiana wyboru w pierwszej rundzie w 2029 r.

Wybór w pierwszej rundzie w 2030 r.

Orlando: C+

Pod wieloma względami ten niespodziewany początek sezonu wymiany NBA jest duchowym spadkobiercą New York Knicks, którzy oddali pięć wyborów w pierwszej rundzie i wymianę zaMikala Bridgesa w przededniu zeszłorocznego draftu. Podobnie jak w tamtym przypadku, jest to ogromna wartość wyboru do oddania za gracza, który nigdy nie był All-Star i może nigdy tam nie dotrzeć.

W tym kontekście ta wymiana sprawia, że ​​wymiana Bridgesów jest fascynującym testem Rorschacha. Z perspektywy zewnętrznej uznałbym to za przepłacenie rok później. Bridges otrząsnął się z zagadkowego wczesnego spadku skuteczności, aby zapewnić drugorzędny wkład ofensywny, jakiego oczekiwali Knicks, ale nie był defensywnym czynnikiem różnicującym.

Niepewność Nowego Jorku co do tego, czy rdzeń, który zbudowali dzięki późniejszej wymianie Karl-Anthony Towns, jest wystarczająco dobry, aby wygrać tytuł, niewątpliwie wpłynęła na decyzję o zwolnieniu trenera Toma Thibodeau . Jednak dla drużyny takiej jak Magic powrót Knicks do finałów Konferencji Wschodniej po raz pierwszy od ćwierćwiecza mógł wyglądać jak ogromne zwycięstwo.

Nie trwało to długo dla Orlando, które jest 15 lat od ostatniego występu w finale konferencji i przegrało w finale NBA rok wcześniej. Ostatnie zwycięstwo Magic w serii play-off miało miejsce w 2010 roku, zanim przegrali z Boston Celtics w finale Konferencji Wschodniej, susza, która teraz obejmuje wiele przebudów. Po rozczarowującym sezonie, który zakończył się pięciomeczową porażką w pierwszej rundzie z Celtics, Orlando z pewnością chce to zmienić.

Magic również niewątpliwie byli pod wpływem nagłej próżni władzy na Wschodzie. Chociaż Indiana Pacers zaimponowali w finałach NBA i mogą jeszcze wygrać mistrzostwa, nie wzbudzają strachu u innych pretendentów ze Wschodu, jaki mógłby mieć zespół Bostonu w pełnym składzie przed kontuzją Achillesa Jaysona Tatuma . Po odpadnięciu w drugiej rundzie przez Cleveland Cavaliers, którzy wygrali 64 mecze, pojawiają się pytania o ich zdolność do play-offów, więc w przyszłym roku znów jest szansa na niespodziewanego zwycięzcę ze Wschodu.

Pytanie brzmi, czy Bane jest wystarczająco dobry, aby wprowadzić Orlando do tej mieszanki. Spełnia wiele wymagań Magic. Bane, który kończy 27 lat w przyszłym tygodniu, pasuje do harmonogramu rdzenia Orlando, Paolo Banchero (22), Jalena Suggsa (24) i Franza Wagnera (23), lepiej niż większość graczy o jego umiejętnościach, których Magic mógłby realistycznie pozyskać.

Strzelanie Bane'a powinno być darem niebios dla Magic, którzy w zeszłym sezonie trafili 32% z 3 punktów, co jest najniższym wynikiem w lidze, a w play-offach jakoś się pogorszyło. To była granica czarów, że Orlando było choć trochę konkurencyjne w porównaniu z Celtics, trafiając 26% z 3 punktów. 2,4 rzutów za 3 punkty Bane'a na mecz w tym sezonie to więcej niż jakikolwiek zawodnik Magic od sezonu 2019-20, tuż przed ostatnim rozbiciem drużyny. To także najmniejsza średnia, jaką osiągnął od swojego debiutanckiego sezonu.

Poza tym rozwój Bane'a jako drugoplanowego rozgrywającego pick-and-roll dobrze pasuje do Banchero, Suggsa i Wagnera, którzy wszyscy są niebezpieczni z piłką, ale nie są pełnoetatowymi rozgrywającymi. Korzystając częściowo z lepszego rozstawienia Memphis, Bane średnio zdobywał więcej punktów na bezpośrednią szansę z zasłon (.988) niż jakikolwiek zawodnik Orlando, który w zeszłym sezonie zdobył co najmniej 250 punktów, zgodnie ze śledzeniem GeniusIQ. Wagner był jedynym zawodnikiem Magic o dużej liczbie podań, który przekroczył 0,92 punktów na szansę jako rozgrywający.

Zanim zakończy się reszta przerwy międzysezonowej, prawdopodobnie umieściłbym Orlando na czwartym miejscu w moim wstępnym rankingu Wschodu na sezon 2025-26, za Cleveland, Indianą i Nowym Jorkiem, ale przed Bostonem, biorąc pod uwagę prawdopodobieństwo, że Celtics pozbędą się kluczowego zawodnika ze względów finansowych.

Głęboka passa Magic w play-offach będzie zależeć od tego, czy Suggs pozostanie zdrowy po opuszczeniu wszystkich meczów oprócz jednego po 3 stycznia z powodu urazu chrząstki, który wymagał operacji kończącej sezon. Prawdopodobnie będzie to również wymagało rozwoju ze strony Banchero i Wagnera, przy czym Banchero musi wykazać się większą skutecznością z większą pomocą w ataku, a Wagner musi wrócić do swojej skuteczności rzutów za 3 punkty w pobliżu średniej ligowej, aby być realnym rozgrywającym.

Wewnętrzna poprawa jest kluczowa dla wzrostu Orlando w postseason, ponieważ prawdopodobnie będzie to ostatni duży ruch drużyny poprzez wymianę. Magic już rozważają potencjalną zapłatę podatku od luksusu w sezonie 2025-26 i w rzeczywistości będą musieli odrzucić co najmniej jedną z opcji drużyny na czterech graczy ( Gary Harris ,Caleb Houston , Cory Joseph iMoritz Wagner ), aby zakończyć tę wymianę bez naruszania sztywnego limitu uruchomionego przez agregację graczy.

Kryzys płacowy w Orlando pogorszy się w sezonie 2026-27, kiedy Banchero rozpocznie swój kolejny kontrakt. Po dostaniu się do drużyny All-Star w wieku 21 lat, były wybór numer 1 z pewnością otrzyma maksymalne przedłużenie, które może wzrosnąć do 30% pułapu, jeśli w przyszłym sezonie zdobędzie tytuł All-NBA. Tak czy inaczej, da to Magic czterech graczy zarabiających co najmniej 32,4 miliona dolarów w sezonie 2026-27, co wymusi trudne wybory.

W dalszej perspektywie Orlando może odnieść korzyści finansowe z połączenia podniesienia pułapu wynagrodzeń o maksymalnie 10% rocznie, gdy nowe krajowe umowy telewizyjne NBA są wprowadzane etapowo. Gwiazdy Magic otrzymują mniejsze podwyżki z roku na rok, a przedłużenie umowy Suggsa zaczyna się od maksymalnego punktu, zanim zacznie spadać. Będzie to szczególnie ważne, jeśli Orlando osiągnie podatek powtarzalny do 2028-29, ostatniego roku kontraktu Bane'a.

Ostatecznie finanse są największym powodem, by być sceptycznym wobec oddania przez Magic niemal wszystkich wyborów w pierwszej rundzie, które mogliby wymienić. (Orlando zachowało tegoroczny 25. wybór, który pochodził od Denver Nuggets, aby dokończyć wymianę, wysyłając Aarona Gordona do Denver.) Knicks oddali pięć wyborów w pierwszej rundzie za Bridgesa częściowo dlatego, że miał on kontrakt okazyjny, zarabiając łącznie 48,2 miliona dolarów w tym sezonie i następnym. Ta wymiana mogła również mieć wpływ na gotowośćJalena Brunsona do podpisania przedłużenia kontraktu poniżej rynkowej ceny latem ubiegłego roku.

Kontrakt Bane'a, który wynosi średnio 40,8 mln dolarów w ciągu następnych czterech sezonów z dodatkowym bonusem w wysokości 1,35 mln dolarów za wygranie mistrzostwa (według Bobby'ego Marksa z ESPN), jest z pewnością rozsądny, ale nie jest to godna uwagi wartość. Orlando, które już odpowiednio płaci swoim innym gwiazdom, stawia na sprawność i wewnętrzny rozwój, aby wygrać duże pieniądze i uzasadnić ten ruch.

Memphis: B

Analogia do Bridgesa nie sprawdza się po drugiej stronie tej wymiany. Podczas gdy Brooklyn Nets byli wyraźnie zmotywowani do przeniesienia Bridgesa w szczytowym momencie jego wartości i odbudowy po opuszczeniu play-offów, to co będzie dalej, jest trudniejsze do przewidzenia dla Memphis.

Trudno uwierzyć, że zaledwie trzy miesiące temu Grizzlies zajmowali drugie miejsce na Zachodzie z Taylorem Jenkinsem jako trenerem. Po porażce 2-8 Memphis zastąpiło Jenkinsa Tuomasem Iisalo w drodze do wygrania w pierwszej rundzie jako rozstawiony z numerem 8. Teraz Grizzlies rozbili trzon Bane'a, Jarena Jacksona Jr. i Ja Moranta , który wygrał ponad 50 gier w sezonach 2021-22 i 2022-23 i jedyną serię play-off Memphis od 2015 roku.

Bane najwyraźniej nie był problemem w tej grupie, która nie była już taka sama od czasu zawieszenia Moranta za zachowanie szkodliwe dla ligi związane z używaniem i eksponowaniem broni. Nawet w zeszłym roku chodziło bardziej o głębię Grizzlies niż o ich gwiazdorską moc. Jackson był jedynym All-Starem Memphis, a żaden zawodnik Grizzlies nie znalazł się w drużynie All-NBA od czasu Moranta w sezonie 2021-22.

Jeśli Memphis był przekonany, że ta grupa nie jest już wystarczająco dobra, ponowne ustawienie wokół Jacksona trzech dodatkowych wyborów w pierwszej rundzie plus jeden w celu zastąpienia tegorocznego wyboru w pierwszej rundzie (wysłanego do Washington Wizards w ostatecznym terminie, aby pozbyć się pensji Marcusa Smarta ) ma sens. Ale wymiana Bane'a tylko pogłębia potrzebę Grizzlies na talenty najwyższej klasy.

W krótkim okresie Memphis powinno być jeszcze głębsze po tej wymianie. Chociaż Caldwell-Pope miał problemy jako strzelec w Orlando, trafiając za 3 z najniższą dokładnością (34%) od sezonu 2015-16, był znakomity w defensywie i powinien być wzmocnieniem dla Grizzlies na tym końcu boiska. A Anthony dałby im dodatkową opcję prowadzenia piłki za Morantem i Scottym Pippenem Jr. Po zauważeniu spadku jego efektywności po dwóch sezonach jako wysokiej klasy rezerwowy rozgrywający, Anthony prawdopodobnie również powinien się odbić.

Kolejny ruch prawdopodobnie czeka Memphis, które zwiększyło swoje wynagrodzenie w sezonie 2025-26 dzięki tej wymianie. Grizzlies najwyraźniej celowali w przestrzeń w pułapie płacowym, mając na uwadze renegocjację kontraktu Jacksona w połączeniu z długoterminowym przedłużeniem, jedynym sposobem, aby realistycznie podpisać z nim długoterminowy kontrakt po tym, jak stracił prawo do All-NBA i supermax. Przeniesienie 6,2 miliona dolarów wynagrodzenia Johna Konchara dałoby Memphis wystarczająco dużo miejsca, aby podnieść kontrakt Jacksona o około 10 milionów dolarów i zaoferować mu przedłużenie zaczynając od prawie 48 milionów dolarów.

Jeśli chodzi o wybory w takich transakcjach, Grizzlies dostali kilka z rozsądnym potencjałem wzrostu. Oprócz tegorocznego 16. wyboru — wyższego niż którykolwiek z dwóch wyborów z 2025 r., które Nets otrzymali w transakcji Bridges (nr 19 i nr 26) — Memphis również przesuwa się wyżej w hierarchii wyboru przyszłorocznego zawodnika Phoenix Suns w pierwszej rundzie.

Grizzlies mieli już prawa do wymiany z Suns, ale dopiero po potencjalnych wymianach z Wizards i Magic. Teraz Memphis przesuwa się o jedną pozycję, kończąc z lepszym z 2026 Orlando w pierwszej rundzie, a najgorszy z nich należy do Phoenix i Washington. Jeśli Suns i Wizards nie dostaną się do play-offów, Grizzlies oddadzą wybór loterii 2026 z tego handlu.

Jednak nic z tego nie rozwiązuje podstawowego problemu Memphis. Dopóki Morant nie wróci do gry jak gwiazda, Grizzlies mogą przebierać leżakami do wygaśnięcia jego kontraktu w 2028 r.