Czwarta kwarta SGA ratuje OKC, wyrównuje finały

INDIANAPOLIS -- Po 45 minutach wspinaczki pod górę w piątkowym czwartym meczu finałów NBA, Shai Gilgeous-Alexander i drużyna Oklahoma City Thunder poczuli, że stawką jest najbardziej udany sezon w historii klubu.

W tym momencie Thunder przegrywali z Indiana Pacers różnicą dwóch posiadań piłki, co postawiło Oklahoma City w poważnym niebezpieczeństwie przegranej w serii 3-1. Taka sytuacja miała miejsce tylko raz w historii finałów.

Gilgeous-Alexander, wraz z czołową defensywą Thunder, która sprostała temu wyzwaniu, gdy było to desperacko potrzebne, nie pozwolił na to. Seria wraca nawet do Oklahoma City po tym, jak seria zdobyczy MVP doprowadziła Thunder do zwycięstwa 111-104 w Gainbridge Fieldhouse.

„Wiedziałem, jak to będzie wyglądać, gdybyśmy przegrali dziś wieczorem” – powiedział Gilgeous-Alexander, który zdobył 15 z 35 punktów w ostatnich 4:38. „Nie chciałem wyjść, nie ruszając się. Nie chciałem wyjść, nie robiąc wszystkiego, co w mojej mocy, pod moją kontrolą, aby spróbować wygrać mecz.

„Chłopaki zasługują na tyle ode mnie. Trenerzy zasługują na tyle ode mnie. Po prostu starałem się być agresywny, ale też pozwolić grze przyjść do mnie, nie próbować wymuszać niczego zbyt szalonego. Chyba się opłaciło”.

Gilgeous-Alexander trafił dwa najważniejsze rzuty w tym meczu – i w swojej dotychczasowej karierze – w dwóch kolejnych posiadaniach piłki po tym, jak gwiazda Indiany, Tyrese Haliburton, przejechał obok niego i zdobył dwa punkty, dając Pacers czteropunktową przewagę na 3:20 przed końcem meczu.

Gra dwóch zawodników z Jalenem Williamsem (27 punktów) zaowocowała rzutem za 3 punkty dla Gilgeous-Alexandera, który zbliżył Oklahoma City na punkt na 2:58 przed końcem. Po tym, jak Alex Caruso zablokował rzut rozgrywającego Pacers Andrew Nembharda, Gilgeous-Alexander zaatakował w izolacji z lewego skrzydła i wykonał uderzenie, które posłał obrońcęAarona Nesmitha na siedzenie spodni w polu trzech sekund, tworząc przestrzeń do wykonania 15-stopowego kroku do linii bazowej, który dał Thunder prowadzenie na dobre na 2:23 przed końcem.

Podczas gdy Thunder zdołali obronić serię rzutów, pozwalając Pacers zdobyć tylko jeden punkt po efektownym wsadzie Haliburtona, Gilgeous-Alexander przypieczętował zwycięstwo, trafiając sześć rzutów wolnych w ciągu ostatnich 44 sekund.

Gilgeous-Alexander zdobył 15 z ostatnich 16 punktów Thunder, w tym 11 w ostatnich 2:58. To najwięcej punktów zdobytych przez dowolnego zawodnika w ostatnich trzech minutach zwycięskiego meczu finałowego od co najmniej 50 lat, według ESPN Research.

„To niewiarygodne” – powiedział trener Thunder, Mark Daigneault. „Naprawdę nie szło mu przez większość nocy. Ciężko mu było się wyrwać. To, że potrafił tak przełączyć przełącznik i złapać rytm, świadczy o tym, jak świetnym jest zawodnikiem.

„Znowu, nie ma niczego, czego byśmy nie wiedzieli. Ale zdecydowanie pokazał, kim jest dziś wieczorem”.

Thunder ustanowili rekord NBA pod względem różnicy punktów w sezonie zasadniczym z 68 zwycięstwami, ale ugruntowali swoją pozycję jako historycznie elitarny zespół powracający. To trwało w krytycznym momencie piątkowego wieczoru, kiedy Thunder odrobili 10-punktową stratę pod koniec trzeciej kwarty.

Oklahoma City ma bilans 22-12 w meczach, w których przegrywała różnicą dwucyfrową w sezonie zasadniczym i play-offach. Według ESPN Research jest to najlepszy wynik jakiejkolwiek drużyny w takiej sytuacji co najmniej od sezonu 1997-98.

Pewność siebie Thunder w takich warunkach odzwierciedla chłodny charakter całej drużyny.

„Nie wiedziałbyś, czy to był mecz przedsezonowy, czy czwarty mecz finałów NBA przegrywający 2-1 z [Gilgeous-Alexander]” — powiedział Caruso, który miał swój drugi występ z 20 punktami w serii po braku punktów w sezonie regularnym. „Dlatego mamy tak dobrą mentalność jako grupa. Dlatego potrafimy odnosić sukcesy w przeciwnościach losu.

„Bez względu na to, co się dzieje, patrzysz na niego i on jest taki sam. Pod tą stoicką osobowością lub wyglądem na boisku kryje się głęboka, głęboko zakorzeniona rywalizacja. Jest ona rozproszona w całym zespole”.

Gilgeous-Alexander, który zakończył mecz z 35 punktami przy 12 z 24 rzutach i nie zanotował asysty, nie miałby okazji zabłysnąć w końcówce, gdyby obrona Oklahoma City nie odpowiedziała na wyzwanie w czwartej kwarcie. Thunder utrzymali Pacers przy 17 punktach przy 5 z 18 rzutach w ostatniej kwarcie, kiedyLuguentz Dort nadał ton swojej duszącej obronie point-of-action.

„Po prostu mamy kilku świetnych graczy, którzy wykonują świetne zagrania” — powiedziałChet Holmgren , który zakończył mecz z 14 punktami i 15 zbiórkami, a wyróżnił się parą dośrodkowań w czwartej kwarcie. „Myślę, że rzuty Shaia były ogromne. Są głośne, oczywiste — każdy je widzi. Mieliśmy graczy, którzy wykonali zagrania, które można by nazwać niewidocznymi, co doprowadziło do wielu dobrych rzeczy dla nas”.

Gilgeous-Alexander odpowiedział z wielką siłą, gdy jego drużyna potrzebowała tego najbardziej, wykonując kopnięcie kończące, które jest legendą. Zdobył 15 punktów i trafił 8 z 8 rzutów wolnych w czwartej kwarcie, czego nie udało mu się zrobić od czasu Michaela Jordana w decydującym meczu 6 finałów 1998 roku, jego ostatniego tańca w stroju Chicago Bulls .

„O to właśnie chodzi” – powiedział Gilgeous-Alexander. „Wygrana, zwłaszcza o tej porze sezonu, sprowadza się do momentów. Sprowadzi się do późnej gry. Każda drużyna jest dobra. Rzadko dochodzi do miażdżącej porażki. Sprowadza się do momentów i tego, kto jest gotowy na zwycięskie zagrania po obu stronach boiska.

„Rozkoszuję się tymi chwilami, kocham te chwile, dobre czy złe. Kiedy byłem dzieckiem i strzelałem na podjeździe, odliczałem czas do tych chwil. Teraz mogę je przeżyć. To błogosławieństwo, to świetna zabawa i rozkoszuję się tym”.