Lucas Pérez: „Moi rodzice porzucili mnie, gdy miałem dwa lata, a teraz proszą mnie o pieniądze na całe życie”

Lucas Pérez przeszedł z Primera, z Cádiz, do Primera Federación, 31 grudnia 2023 roku, w koszulce Deportivo de la Coruña, klubu jego życia, ale utopijny powrót do domu z zamiarem przejścia na emeryturę w Riazor został nagle przerwany podczas ostatniej zimowej wyprzedaży, pomimo awansu do Segunda, z powodu nieporozumień z zarządem i z powodu trudnej sytuacji rodzinnej.

„Chcę, żeby ludzie wiedzieli, przez co przeszłam. W zeszłym sezonie przeżyłem stresujące i przytłaczające sytuacje, przegraliśmy z rezerwami Celty i na początku sezonu spadliśmy z ligi. Potem do klubu przyjechał burofax ze skargą mojego ojca” – zaczął opowiadać na antenie El Partidazo de Cope 36-letni weteran galicyjskiego napastnika, który niedawno podpisał kontrakt z PSV Eindhoven, drużyną grającą w Lidze Mistrzów.

Moi rodzice doszli do wniosku, że nie chcą się mną opiekować. Spędziłam kilka dni w Casa Crib, hospicjum, a potem przejęli mnie dziadkowie. Lucas Perez piłkarz PSV Eindhoven

„Wychowywali mnie dziadkowie ze strony ojca. Moi rodzice doszli do wniosku, że nie chcą się mną opiekować. Kilka dni spędziłam w hospicjum Casa Crib, a potem zajęli się mną dziadkowie. Zostawili mnie, gdy miałem dwa lata. Przez kilka miesięcy czułem, że klub mnie nie wspiera, aż w końcu dostałem list od ojca, który prosił mnie o wsparcie, o znaczną sumę pieniędzy, na resztę jego życia” – kontynuował.

Lucas Pérez, „przyzwyczajony do życia w samotności po śmierci dziadków”, powiedział, że jego „ojciec zdecydował o swojej drodze, a potem pojawił się z konieczności”. „Życie piłkarzy jest narażone na wiele opinii i niełatwo jest otworzyć się emocjonalnie. „Chciałbym porozmawiać o wszystkim, ale nie chciałbym popełnić błędu, ponieważ jestem w trakcie postępowania prawnego” – powiedział mężczyzna z Coruñi, widocznie wzruszony, który był „od miesięcy” „aż do dnia pożegnania” z Deportivo, „zestresowany i przytłoczony koniecznością ponownego przeżywania trudnych chwil”.

„Zwróciłam się do opieki społecznej, aby zasięgnąć informacji. Przeczytałem jeszcze raz swój przypadek, który opisałem, gdy byłem dzieckiem. Że było więcej skarg. Rany. Dziecko potrzebuje ojca i matki jako wzorców do naśladowania, a ja miałem szczęście mieć dziadków, ale nie przetrwali tak długo, jak myślę, że powinni” – zakończył swoją opowieść Pérez, zaprzeczając, że jego odejście z Deportivo ma „interes ekonomiczny”.

„Słyszałem, że w klubie są ludzie, którzy domagają się mojego odejścia. Bardzo mnie to bolało i byłam zaskoczona, bo nikt ze mną nie rozmawiał. On jako pierwszy był zaniepokojony sytuacją zespołu” – dodał o pierwszych wątpliwościach, jakie pojawiły się w klubie w związku z napastnikiem, „wspieranych przez menedżera, kapitanów i jego kolegów z drużyny”.

„Słyszałem, że w klubie są ludzie, którzy domagają się mojego odejścia. Bardzo mnie to bolało i byłam zaskoczona, bo nikt ze mną nie rozmawiał. Lucas Perez piłkarz PSV Eindhoven

Lucas Pérez, który zaprzeczył, że prowadził negocjacje z jakimkolwiek innym klubem w Deportivo, nawet z Rayo Vallecano, z którym był mocno łączony, również nie myślał o przejściu na emeryturę: „Nie dlatego, że bardzo kocham piłkę nożną. Chociaż zdarzały się chwile, w związku z tą sytuacją rodzinną, gdy pewne rzeczy przechodziły mi przez myśl, zwłaszcza gdy podejmowałem decyzję o powrocie do domu. Życie stawia nas w sytuacjach, w których musimy być silni, a ja uważam się za silną i odważną. Kiedy podejmę decyzję o odejściu z futbolu, niech to będzie na boisku, a nie w tej nieprzyjemnej sytuacji, na którą ani ja, ani kibice nie zasługujemy. Te słowa są dla nich, aby mogli zrozumieć moją sytuację.