Definicja turnieju Apertura, nie próbuj jej zrozumieć: 19. w tabeli rocznej może być mistrzem

Definicja turnieju Apertura 2025 Ligi Zawodowej jest pewna: po raz pierwszy w historii argentyńskiej piłki nożnej mistrzem może zostać drużyna, która zajęła ósme miejsce w swojej strefie, przegrała więcej meczów niż wygrała i straciła więcej bramek niż strzeliła . Nie ma innych zawodów, które mogłyby się z tym równać. Co więcej, ostatni raz mecz 1/8 finału, który decydował o tytule po fazie grupowej, odbył się 40 lat temu, w innym wyjątkowym turnieju. Odbywały się również inne „dziwne” turnieje. Organizacja argentyńskiej piłki nożnej zawsze taka była... nie próbuj tego zrozumieć.

Dobrą stroną play-offów jest to, że 16 z 30 drużyn wciąż walczy o główną nagrodę . Choć po poniedziałku będzie ich już tylko 8. Ponieważ mecz toczył się w dwóch strefach, awansowało 8 najlepszych z każdej strefy, ale w tabeli ogólnej Instituto de Córdoba zajmuje 19. miejsce . Na czele znajdują się Newell's , Defensa y Justicia i Central Córdoba de Santiago del Estero , które zostały już wyeliminowane. Raport o wynikach meczów La Gloria podaje, że drużyna rozegrała 16 meczów, wygrała 5 i przegrała 8, strzeliła 16 goli i straciła 20 bramek.

Ale Instituto nie jest jedyną firmą, która przeszła przez 1/8 finału z ujemnym bilansem . Jedynym zespołem w Strefie A ze słabymi statystykami jest Estudiantes , który zanotował 5 zwycięstw, 6 remisów i 5 porażek, 18 strzelonych i 19 straconych bramek, czyli minus jeden. W strefie B Instituto zostało samo na czerwono, ponieważ Lanús wygrał i przegrał tyle samo (4), ale strzelił 13 goli i stracił 10. Jeśli drużyna z Cordoby wygra turniej, ustanowi nowy rekord. Oczywiście nie będzie to łatwe, ponieważ zawsze będą grać poza domem.

To też nie byłoby dziwne. Bo jeśli spojrzeć wstecz na kilka ostatnich rozgrywek Pucharu Ligi , w których awans wywalczyły cztery najlepsze drużyny z każdej grupy, a finały zaczynały się od ćwierćfinałów, to czterech z ośmiu ostatnich finalistów zapewniło sobie ostatnie miejsce kwalifikacyjne w swojej grupie, czyli czwarte miejsce.

W Pucharze Ligi w 2021 roku mistrzem został Colón , zajmując pierwsze miejsce w Strefie A i pokonując Racing w finale, zajmując czwarte miejsce w Strefie B. W 2022 roku finalistami byli obaj ze Strefy B, mistrz Boca , zajmując drugie miejsce, i Tigre , zajmując trzecie miejsce. W 2023 roku nadeszły dwa kwartały. Mistrzem został zespół Central , który w fazie grupowej rozegrał 14 meczów, wygrał 6, zremisował 5, przegrał 3, strzelił 17 goli i stracił 13. Wicemistrzem został Platense , który zanotował 5 zwycięstw i 4 porażki, ale strzelił 13 goli i stracił 16. W 2024 roku mistrzami zostali Estudiantes , zajmując drugie miejsce w strefie B, a Vélez czwarte w strefie A, z bilansem zwycięstw (7 do 3) i bramek (14 do 13).

We wszystkich przypadkach był to Puchar Ligi, a nie turniej pierwszej ligi . W tym roku postanowiono rozegrać oba turnieje (Apertura i Clausura) w tym samym formacie. Istnieje kilka precedensów. Pierwszy raz miało to miejsce w 1913 roku, kiedy to rozegrano pierwszą fazę gry systemem każdy z każdym, a następnie pierwszych 11 graczy podzielono na dwie strefy, aby ostatecznie rozstrzygnąć wszystko w finale, w którym zwyciężył Racing . Podobne wydarzenie miało miejsce w 1929 r., kiedy to grupa złożona z 17 drużyn, kolejna z 18 drużyn, rozegrała półfinał i finał, który wyłonił mistrza Gimnasii .

Możemy również doliczyć Metropolitans z 1967, 1968, 1969, 1974 i 1979 roku - zakwalifikowało się tylko dwóch pierwszych z każdej grupy -, Nationals z 1970, 1971, 1972 roku i od 1976 do 1985 roku - w ostatnich trzech rozegrano 1/8 finału, tak jak teraz - i ostatni precedens to turniej Pierwszej Dywizji z 2016 roku, z dwiema grupami i finałem między pierwszymi z każdej grupy, w którym Lanús osiągnął okrążenie olimpijskie.

Mistrzostwa Narodowe z 1985 r. były ostatnim turniejem, w którym po fazie grupowej rozegrano 1/8 finału. I grano nietypowym systemem „double knockout” . Dwóch najlepszych z każdej z ośmiu stref przechodziło do koła zwycięzców, podczas gdy pozostała dwójka przechodziła do koła przegranych . Piętnaście z szesnastu drużyn awansowało do 1/8 finału mając dodatni bilans, z wyjątkiem Union , który zajął drugie miejsce za River z jednym zwycięstwem i dwiema porażkami. W następnej fazie został wyeliminowany przez Ferro .

Argentyńczycy , którzy wygrali swoją grupę (3 zwycięstwa i 3 remisy), musieli rozegrać trzy mecze finałowe, we wszystkich z drużyną Vélez . Najpierw runda zwycięzców (2-0, 0-2 i 4-2 w rzutach karnych), a potem mecz ze zwycięzcą rundy przegranych, Vélezem, który wygrał serię rzutów karnych 4-3 po remisie 1-1. Gdyby Bicho wygrał ten mecz, zostałby mistrzem. Dlatego kolejny finał, ten decydujący, rozegrano na boisku River, w którym drużyna José Yudici , Piojo , zwyciężyła 2-1. 4 września minie 40 lat.

Definicja Metropolitano z 1976 r. ostrzegała przed sytuacjami, w których drużyna, która zdobędzie najwięcej punktów, nie jest mistrzem . W Pierwszej Dywizji wystąpiły 22 drużyny, a turniej rozgrywany był w dwóch strefach po jedenaście drużyn. Następnie pierwsza szóstka z każdej grupy grała w Championship Zone . Ostatnie pięć - strefa spadkowa (tylko jeden spadł do pierwszej B). Huracán pozostał niepokonany w Strefie A, zdobywając 37 punktów w 15 zwycięstwach i 7 remisach. Rosario Central znalazło się na szóstym miejscu z 21 punktami, odnosząc 6 zwycięstw, 9 remisów i 7 porażek. El Canalla mógł odwrócić losy meczu, ale zajął ósme miejsce.

Mistrzem okazała się jednak drużyna Boca, czwarta w strefie A , z 25 punktami, o 12 mniej niż Globo . W Championship Zone, w którym rozgrywki odbywały się w systemie każdy z każdym, na neutralnym boisku, zajęli pierwsze miejsce z 19 punktami, o trzy więcej niż drużyna z Parque de los Patricios. W ogólnym bilansie turnieju Huracán zdobył 53 punkty, a Boca zaledwie 44.

River wygrał strefę B, zdobywając 27 punktów, a w części finałowej zajął piąte miejsce z 13 punktami (łącznie 40 punktów). Szóste miejsce zajął Newell's, który zdobył 24 punkty i wygrał więcej meczów niż przegrał. Różnica w tym turnieju polega oczywiście na tym, że po 1/8 finału nie było remisu. Ale trudno to też zrozumieć, po prawie 50 latach od ich sporu .

Prawdopodobieństwo, że dojdzie do wypadku jest minimalne. Ale piłka nożna zawsze potrafi zaskoczyć. Może nie teraz. Jeśli format dwóch turniejów rocznie zostanie utrzymany przez kilka kolejnych sezonów, być może mistrz będzie niczym ósmy pasażer ze starego filmu „Obcy” i pożre je wszystkie.