Prognozy dotyczące play-offów futbolu akademickiego w 2025 r.: drużyny zdolne do pierwszego występu
Teraz, a być może przez wiele kolejnych dekad, nie ma lepszego przykładu baśniowej drogi do College Football Playoff niż to, co Indiana osiągnęła jesienią ubiegłego roku pod wodzą pierwszorocznego trenera Curta Cignettiego.
Rozważmy okoliczności otaczające program Indiany przed kampanią w 2024 r.: Hoosiers ponieśli najwięcej porażek ze wszystkich programów w historii FBS; nie wygrali więcej niż ośmiu meczów w sezonie od czasu lądowania na księżycu Apollo 11; zajęli czwarte miejsce lub gorsze w swojej dywizji — kiedy Big Ten miało takie rozwarstwienie — 12 razy w ciągu 13 lat, od 2011 do 2023 r.; właśnie zatrudnili nowego trenera w osobie Cignettiego, byłego trenera Jamesa Madisona , który nigdy nie nadzorował drużyny w konferencjach Power; pożegnali się z ponad trzema tuzinami graczy w portalu transferowym; zostali wybrani na 16. miejscu w przedsezonowym rankingu Big Ten.
A jednak 8 grudnia, po zapierającym dech w piersiach sezonie zasadniczym, który rozpoczął się 10 kolejnymi zwycięstwami i zakończył szkolnym rekordem 11 zwycięstw ogółem, stanęli nowicjusze Hoosiers, mocno trzymając się miejsca w College Football Playoff. Dla każdego, kto choć trochę zna ogólną trajektorię futbolu w Indianie — drużyny, która zawsze gra drugie skrzypce w szkolnym programie koszykówki — wszystko w poprzednim zdaniu wydawałoby się absurdalne, dopóki niewytłumaczalnie nie wydarzyło się na naszych oczach.
Ten sam 12-zespołowy format, który ułatwił włączenie Indiany w grudniu ubiegłego roku, teraz rodzi podobne iskierki nadziei wśród niezliczonych szkół i baz fanów wchodzących w nową kampanię. Każdy zespół, który zatrzymał kluczowych weteranów lub dokonał sprytnych uzupełnień w portalu transferowym — kurczę, każdy zespół, który zatrudnił nowego trenera — zacznie marzyć o dorównaniu niesamowitemu sukcesowi Hoosiers, nawet jeśli ten program nigdy wcześniej nie odważył się marzyć.
Mając to na uwadze, oto 10 drużyn, które mają szansę po raz pierwszy w 2025 roku dotrzeć do College Football Playoff:
* Rankingi rekrutacyjne i dane historyczne dzięki uprzejmości 247Sports.com
Trener główny: Mario Cristobal, czwarty rok (22-16 w Miami) Poprzedni sezon: 10-3 w klasyfikacji ogólnej, 6-2 ACC Powracający zawodnicy wyjściowy: 3 w ataku, 4 w obronie Klasa rekrutacyjna: nr 14 w klasyfikacji ogólnej, nr 1 w ACC Portal transferowy: nr 3 w klasyfikacji ogólnej, nr 1 w ACC Siła harmonogramu: 41.
Tak wiele o żywotności Miami jako prawowitego pretendenta do College Football Playoff zależy od zdrowia rozgrywającego Carsona Becka , efektownego transferu z Georgii . Beck przeszedł operację łokcia pod koniec grudnia w celu naprawy urazu więzadła pobocznego łokciowego (UCL), którego doznał w pierwszej połowie zeszłorocznego meczu o mistrzostwo SEC. W połączeniu z nierównymi występami w całym sezonie — liczba przechwytów Becka podwoiła się z sześciu w 2023 r. do 12 w 2024 r. — uraz skłonił Becka do ponownego rozważenia swojej przyszłości w NFL i wejścia na portal transferowy, gdzie był postrzegany jako najlepiej oceniany rozgrywający w cyklu, dopóki były wyróżniający się zawodnik Tennessee Nico Iamaleava nie dołączył wcześniej tej wiosny. Według doniesień Beck przyjął pakiet NIL od Miami o wartości ponad 4 milionów dolarów na nadchodzący sezon, co już podniosło oczekiwania wokół niego do stratosferycznych poziomów. W ostatnich dwóch sezonach opuścił Georgię z bilansem 24-3 jako zawodnik wyjściowy Bulldogs, w tym z udziałem w College Football Playoff. Statystyki jego kariery obejmują prawie 8000 jardów podań, 58 przyłożeń i 20 przechwytów.
Beck reprezentuje klejnot koronny wysiłków Cristobala, aby przeładować jedną z najsilniejszych klas transferowych w kraju po tym, jak późne porażki z Georgia Tech i Syracuse pod koniec sezonu kosztowały Hurricanes, którzy zaczęli 9-0 w 2024 roku, miejsce w zeszłorocznym play-off. Przebudowana defensywa obejmuje czterech nowicjuszy, którzy zostali sklasyfikowani wśród 100 najlepszych transferów: były cornerback Wisconsin Xavier Lucas (transfer nr 20, CB nr 1); były safety Jacksonville State Zechariah Poyser (transfer nr 57, S nr 2); były cornerback Washington State Ethan O'Connor (transfer nr 81, CB nr 10) i były cornerback Michigan State Charles Brantley (transfer nr 96, CB nr 12). Ich głównym celem będzie pomoc pierwszorocznemu koordynatorowi defensywy Coreyowi Hethermanowi, kolejnemu kosztownemu nabytkowi z Minnesoty, w umocnieniu jednostki, która zajęła 68. miejsce w punktacji w zeszłym sezonie (25,3 punktów na mecz) i tylko trzem przeciwnikom z konferencji udało się utrzymać poniżej 30 punktów. Kolejne mecze z Florydą (20 września) i Florida State (4 października) powinny pomóc wyjaśnić równowagę sił w stanie w roku, w którym wszystkie trzy programy będą się spodziewać rywalizacji w College Football Playoff.
Trener główny: Shane Beamer, piąty rok (29-22 w Karolinie Południowej) Poprzedni sezon: 9-4 w klasyfikacji ogólnej, 5-3 SEC Powracający zawodnicy wyjściowi: 5 w ataku, 4 w obronie Klasa rekrutacyjna: nr 18 w klasyfikacji ogólnej, nr 11 w SEC Portal transferowy: nr 15 w klasyfikacji ogólnej, nr 8 w SEC Siła harmonogramu: 13.
Istnieje bezpośrednia korelacja między rosnącym optymizmem w Południowej Karolinie, programie, który tylko raz w ciągu ostatniej dekady zajął lepsze miejsce niż trzecie w SEC East, a szybkim pojawieniem się rozgrywającego LaNorrisa Sellersa jako jednego z najbardziej ekscytujących graczy w kraju. O tej samej porze zeszłego lata Sellers, wówczas w dużej mierze nieznany student pierwszego roku, rozegrał tylko 21 meczów uniwersyteckich i nie miał jeszcze swojego pierwszego startu. Przybył do Południowej Karoliny jako skromnie zrekrutowany czterogwiazdkowy kandydat — Gamecocks byli jedynym programem SEC, który zaoferował mu stypendium — i trudno było przewidzieć, jak jego podejście do podwójnego zagrożenia przełoży się na to, że Sellers rzucił na 2948 jardów i 45 przyłożeń, a także przebiegł 1338 jardów i zdobył 17 punktów jako uczeń ostatniej klasy liceum. Mało kto spodziewał się, że Sellers, pochodzący z Karoliny Południowej, stanie się Debiutantem Roku SEC, prowadząc Gamecocks do imponującego wyniku 9-4, w tym sześciu zwycięstw z rzędu na zakończenie sezonu regularnego. Ukończył 65,6% swoich podań, rzucając na 2534 jardy i 18 przyłożeń, a także kończąc jako drugi najlepszy biegacz drużyny z 166 biegami na 674 jardy i siedmioma punktami.
Przenieśmy się do teraźniejszości, a Sellers, 6-stopowy-3, 240-funtowy kula do burzenia, jest omawiany zarówno jako potencjalny kandydat do Trofeum Heismana, jak i możliwy wybór w pierwszej rundzie przyszłorocznego draftu przed najbardziej oczekiwanym sezonem w Południowej Karolinie od dłuższego czasu. Jest niekwestionowanym filarem składu, który nadal się poprawia pod wodzą Beamera, syna legendarnego byłego trenera głównego Virginia Tech, Franka Beamera, dzięki niestrudzonym wysiłkom sztabu trenerskiego w zakresie pozyskiwania graczy. Klasy licealne Gamecocks poprawiły się z 80. miejsca w kraju podczas pierwszego cyklu Beamera do serii czterech kolejnych klas w pierwszej 25 od 2022 r. do chwili obecnej. A w portalu transferowym, gdzie Karolina Południowa znalazła się w czołowej piętnastce w kraju po raz pierwszy od trzech lat, Beamer dodał kilku potencjalnych starterów typu plug-and-play: byłego rozgrywającego Utah State Rahsula Faisona (transfer nr 49, transfer nr 2 RB), byłego rozgrywającego NC State Brandona Cisse (transfer nr 80, transfer nr 9 CB) i byłego defensywnego rozgrywającego Texas A&M Gabriela Brownlow-Dindy'ego (transfer nr 165, transfer nr 22 DL). Ale brutalna druga połowa harmonogramu obejmuje mecze zLSU , Oklahomą, Alabamą, Ole Miss, Texas A&M i Clemson w ciągu siedmiu tygodni.
Trener główny: Bret Bielema, piąty rok (28-22 w Illinois) Poprzedni sezon: 10-3 w klasyfikacji ogólnej, 6-3 w Big Ten Powracający zawodnicy wyjściowy: 9 w ataku, 7 w obronie Klasa rekrutacyjna: nr 46 w klasyfikacji ogólnej, nr 13 w Big Ten Portal transferowy: nr 42 w klasyfikacji ogólnej, nr 13 w Big Ten Siła harmonogramu: 44.
Illinois prawdopodobnie będzie jednym z najmodniejszych typów do College Football Playoff po tym, jak główny trener Bret Bielema poprowadził Illini do ich pierwszego sezonu z 10 zwycięstwami od 2001 roku i zatrzymał 16 starterów na kolejny atak tej jesieni. Seria czterech zwycięstw na koniec roku — zwieńczona imponującym zwycięstwem nad rozgrzaną do czerwoności Karoliną Południową w Citrus Bowl — pomogła Illinois zgromadzić najwyżej ocenianą klasę transferową ery portalu. Najważniejsza kolekcja nowicjuszy znajduje się wzdłuż linii defensywnej, gdzie Illinois straciło trzech starterów ze swojego składu na 2024 rok. Bielema dodał trzech prawdopodobnych starterów w byłym defensywnym liniowym Wisconsin Jamesie Thompsonie Jr. (transfer nr 87, DL nr 12), byłym defensywnym liniowym Florida State Tomiwie Durojaiye (transfer nr 278, DL nr 38) i byłym defensywnym atakującym Wisconsin Leonie Lowery'm Jr. (transfer nr 325, krawędź nr 36), aby wzmocnić jednostkę, która awansowała z 96. miejsca w punktacji (29,4 punktów na mecz) podczas debiutanckiego sezonu koordynatora defensywy Aarona Henry'ego w 2023 r. na 31. miejsce w punktacji w zeszłym sezonie (21,7 punktów na mecz). Fakt, że Illinois powraca ze wszystkimi pięcioma starterami w defensywie, a także wyróżniającym się defensywnym atakującym Gabe'em Jacasem , wyborem do trzeciej drużyny All-Big Ten, oznacza, że obrona powinna być ponownie groźna tej jesieni.
Mimo to, większość emocji wokół Illinois jest związana z nadmiarem kluczowych powracających zawodników w ataku. Na szczycie tej listy znajduje się rozgrywający Luke Altmyer , były transfer Ole Miss, który wchodzi teraz w swój trzeci rok pod wodzą koordynatora ofensywy Barry'ego Lunneya Jr. i trzeci rok jako starter Illini — rzadkość w nowoczesnym futbolu akademickim. Sukces, jaki Altmyer odniósł jesienią ubiegłego roku, rzucając na 2717 jardów i 22 przyłożenia z zaledwie sześcioma przechwytami, sprawił, że stał się popularnym nazwiskiem pośród spekulacji na temat potencjalnych transferów, szczególnie po tym, jak Tennessee pożegnało się z rozgrywającym Nico Iamaleava. Ale Altmyer pozostał stanowczy w Illinois i powinien być jednym z najlepszych rozgrywających w Big Ten. Będzie chroniony przez linię ofensywną, która powraca do wszystkich pięciu starterów i uzupełniony o tandem running backów Aidana Laughery'ego i Kadena Feagina , którzy łącznie uzyskali 895 jardów i siedem przyłożeń w rolach rezerwowych za starterem Joshem McCrayem (117 biegów, 609 jardów, 10 przyłożeń), który następnie przeniósł się do Georgii. Obawy dotyczą wide receivera, gdzie najlepsi cele Pat Bryant (984 jardów, 10 przyłożeń) i Zakhari Franklin (652 jardów, cztery przyłożenia) obaj odeszli do NFL. Powrót byłego tight enda Murray State Cole'a Ruska , bardzo pożądanego transferu, który opuścił cały poprzedni sezon z powodu kontuzji kolana, powinien zapewnić ożywienie.
Trener główny: Billy Napier, 4. rok (19-19 na Florydzie) Poprzedni sezon: 8-5 w klasyfikacji ogólnej, 4-4 SEC Powracający zawodnicy wyjściowi: 6 w ataku, 7 w obronie Klasa rekrutacyjna: nr 7 w klasyfikacji ogólnej, nr 4 w SEC Portal transferowy: nr 116 w klasyfikacji ogólnej, nr 16 w SEC Siła harmonogramu: 1.
Jaką różnicę może zrobić pół roku. Porażka w dogrywce z ówczesnym nr 8 Tennessee w październiku ubiegłego roku zmieniła trajektorię programu Florydy pod wodzą oblężonego trenera Billy'ego Napiera, który w tym momencie przegrał więcej meczów, niż wygrał w ciągu ponad trzech sezonów. Po spadku do wyniku 3-3 na początku kampanii 2024, w tym druzgocącej porażce z rywalem Miami, powszechnie zakładano, że Napier zostanie zwolniony przed upływem połowy swojego siedmioletniego kontraktu. Jednak kontuzja kolana rozgrywającego Grahama Mertza kończąca sezon skłoniła Napiera do wstawienia pięciogwiazdkowego debiutanta DJ Lagwaya , rozgrywającego nr 2 w cyklu i drugiego najlepszego rekruta na rozgrywającego w historii programu za Brockiem Berlinem w 2000 roku. Uzbrojony w armatę Lagway pomógł katalizować imponującą drugą połowę, w której Floryda wygrała pięć z ostatnich siedmiu meczów, a na czele z parą sklasyfikowanych zwycięstw nad ówczesnym nr 1. 22 LSU i ówczesny nr 9 Ole Miss, i wkroczył w okres poza sezonem na emocjach, zachowując pracę Napiera na co najmniej kolejny rok. Lagway, który ukończył 115 z 192 podań (59,9%) na 1915 jardów z 12 przyłożeniami i dziewięcioma przechwytami, otrzymał wyróżnienie Freshman All-American od wielu mediów, co wywołało dyskusję na temat szczytów, które może osiągnąć w 2025 roku.
Późnosezonowa rewitalizacja Gators pomogła Napierowi w stworzeniu siódmej klasy rekrutacyjnej w kraju, co było najwyższym wynikiem Florydy od czasu, gdy zajęła trzecie miejsce pod wodzą byłego trenera Willa Muschampa w 2013 roku. Grupa Napiera obejmowała czterech z dziewięciu najlepszych kandydatów stanu: szerokiego odbiorcę Vernella Browna III (30. miejsce w klasyfikacji generalnej, 6. WR), szerokiego odbiorcę Dallasa Wilsona (35. miejsce w klasyfikacji generalnej, 8. WR), safety Drake'a Stubbsa (54. miejsce w klasyfikacji generalnej, 4. S) i cornerbacka Bena Hanksa III (59. miejsce w klasyfikacji generalnej, 8. CB), aby zakotwiczyć klasę obejmującą dziewięciu najlepszych 150 rekrutów. Ci nowicjusze powinni dobrze wpasować się w istniejącą tabelę głębokości, która powraca z czterema starterami wzdłuż linii ofensywnej i czterema starterami w defensywie. Problemem jest jednak niezwykle brutalny harmonogram, który może być zbyt trudny do opanowania dla Lagwaya i spółki, nawet jeśli będą bazować na zeszłorocznym sukcesie. Lista SEC obejmująca mecze z LSU (na wyjeździe), Texas (w domu), Texas A&M (na wyjeździe), Georgia (neutralnie), Ole Miss (na wyjeździe) i Tennessee (w domu) jest uzupełniona tradycyjnymi meczami rywalizacyjnymi z Miami (na wyjeździe) i Florida State (w domu), które będą trudne. Trudno powiedzieć, czy Gators mają większe szanse na dotarcie do College Football Playoff, czy też na utrzymanie się w okolicach .500 w trudnej SEC.
Trener główny: Matt Campbell, 10. rok (64-51 w Iowa State) Poprzedni sezon: 11-3 w klasyfikacji ogólnej, 7-2 w Big 12 Powracający zawodnicy wyjściowi: 6 w ataku, 4 w obronie Klasa rekrutacyjna: nr 55 w klasyfikacji ogólnej, nr 13 w Big 12 Portal transferowy: nr 61 w klasyfikacji ogólnej, nr 15 w Big 12 Siła harmonogramu: 59.
Pomimo nieestetycznego występu w zeszłorocznym meczu o mistrzostwo Big 12 — Iowa State zostało zmiażdżone 45-19 przez Arizona State — Cyclones nadal cieszyli się z prawdopodobnie najlepszej kampanii w historii programu. Nigdy wcześniej drużyna Iowa State nie osiągnęła dwucyfrowych zwycięstw, co grupa trenera Matta Campbella dokonała przed upływem listopada. Cyclones zostali uwzględnieni w ostatecznym sondażu AP, zajmując 15. miejsce, zaledwie po raz trzeci od 1976 roku. A gdy czterech graczy Iowa State zostało wybranych w tym wiosennym drafcie NFL, w tym trzech w pierwszych trzech rundach, dorównało to liczbie, którą Cyclones wyrównali przy kilku okazjach, ale której nie przekroczyli od 1975 roku. Biorąc pod uwagę, że Campbell i obaj koordynatorzy, Taylor Mouser (atak) i Jon Heacock (obrona), wracają na kolejny bieg tej jesieni, podekscytowanie kolejnym potencjalnym pościgiem za tytułem Big 12 jest prawdziwe. Ostatnim razem, kiedy Iowa State wygrało mistrzostwa konferencji, było w 1912 roku, kiedy Cyclones zostali współmistrzami Missouri Valley Intercollegiate Athletic Association.
Wszelkie szanse na powtórzenie lub przekroczenie zeszłorocznego sukcesu prawdopodobnie zależą od wyników doświadczonego rozgrywającego Rocco Bechta , który wchodzi w swój trzeci sezon jako starter Cyclones. Becht został nazwany Big 12 Offensive Freshman of the Year w 2023 roku po wykonaniu 62,9% swoich podań i rzucie na 3120 jardów z 23 przyłożeniami i ośmioma przechwytami. Poprawił te liczby zeszłej jesieni, rzucając na 3505 jardów i 25 przyłożeń, a także dokładając 318 jardów biegu i osiem punktów, ostatecznie zdobywając wyróżnienie honorowe All-Big 12 od trenerów ligi. Podstawowym pytaniem dotyczącym ataku Iowa State jest to, czy Cyclones będą w stanie zastąpić gwiazdorskich wideoutów Jaylina Noela (80 złapań, 1194 jardów, osiem TD) i Jaydena Higginsa (87 złapań, 1183 jardów, dziewięć TD), którzy zostali wybrani przez Houston Texans w pierwszych trzech rundach draftu. Iowa State dodało byłego wideouta East Carolina Chase'a Sowella (transfer nr 30, WR nr 7) i byłego wideouta UCF Xaviera Townsenda (transfer nr 553, WR nr 106), ale żaden z graczy nie zbliżył się do osiągnięcia 1000 jardów w jednym sezonie. Trudny harmonogram według standardów Big 12 natychmiast wystawi Cyclones na próbę w głośnym meczu otwierającym przeciwko Kansas State w Dublinie w Irlandii i meczu rywalizacyjnym przeciwko Iowa dwa tygodnie później.
Trener główny: Joey McGuire, 4. rok (23-16 w Texas Tech) Poprzedni sezon: 8-5 w klasyfikacji ogólnej, 6-3 w Big 12 Powracający zawodnicy wyjściowi: 4 w ataku, 3 w obronie Klasa rekrutacyjna: nr 48 w klasyfikacji ogólnej, nr 8 w Big 12 Portal transferowy: nr 2 w klasyfikacji ogólnej, nr 1 w Big 12 Siła harmonogramu: 69.
Żadna drużyna nie wymachuje rękami jak Texas Tech w ostatnim okresie poza sezonem. Napędzani przez miliardera-darczyńcę Cody'ego Campbella, magnata naftowego, który jest jednocześnie przewodniczącym rady nadzorczej Texas Tech i założycielem kolektywu NIL, The Matador Club, Red Raiders wydali ponad 10 milionów dolarów na ulepszenie swojego składu za pośrednictwem portalu transferowego, mając nadzieję na wywalczenie sobie miejsca w elitarnej lidze futbolu akademickiego. Końcowym rezultatem był 21-osobowy zbiór, w tym 13 czterogwiazdkowych prospektów — więcej niż jakakolwiek inna szkoła w kraju — i druga klasa w ogólnym rankingu portalowym zaLSU . Grupa obejmuje siedmiu graczy sklasyfikowanych wśród 65 najlepszych dostępnych transferów: były defensywny rozgrywający Stanford David Bailey (transfer nr 12, krawędź nr 3), były ofensywny rozgrywający North Carolina Howard Sampson (transfer nr 14, krawędź nr 3), były defensywny rozgrywający Georgia Tech Romello Height (transfer nr 27, krawędź nr 5), były ofensywny rozgrywający Illinois State Hunter Zambrano (transfer nr 39, krawędź nr 5), były ofensywny rozgrywający Miami (Ohio) Will Jados (transfer nr 53, krawędź nr 7), były defensywny rozgrywający UCF Lee Hunter (transfer nr 62, krawędź nr 9) i były szeroki odbiorca Texas A&M Micah Hudson (transfer nr 64, szerokość nr 15), który rozpoczął karierę w Texas Tech, a teraz dołączył ponownie do programu. Red Raiders niedawno otworzyli także nowy obiekt Womble Football Center, którego budowa kosztowała ponad 240 milionów dolarów. Jest to najnowocześniejszy obiekt treningowy, porównywalny z każdym innym w kraju.
Remont Texas Tech objął również kadrę trenerską. Koordynator ofensywy Zach Kittley odszedł, aby zostać głównym trenerem w Florida Atlantic, podczas gdy koordynator defensywy Tim DeRuyter został zwolniony na początku grudnia. Zostali oni zastąpieni przez byłego koordynatora ofensywy Texas State Marka Leftwicha i byłego koordynatora defensywy Houston Shiela Wooda, a do walki dołączyli również trzej nowi trenerzy pozycji. I chociaż po obu stronach boiska pojawi się mnóstwo nowych twarzy — zarówno wśród trenerów, jak i zawodników — największa potrzeba poprawy dotyczy defensywy, gdzie Texas Tech zajął 127. miejsce w klasyfikacji generalnej (460,2 jardów na mecz) i 122. miejsce pod względem zdobytych punktów (34,8 punktów na mecz) jesienią ubiegłego roku. Jedynym zespołem Big 12 poniżej nich w obu kategoriach był Oklahoma State, który nie wygrał ani jednego meczu konferencyjnego. Oczekuje się, że tegoroczna obrona będzie obejmować co najmniej pół tuzina zawodników wyjściowych z transferów, choć jej filarem nadal będzie doświadczony linebacker Jacob Rodriguez , jedyny zawodnik wybrany do pierwszej drużyny All-Big 12 w 2024 roku. Pierwszy prawdziwy sprawdzian dla odmienionych Red Raiders odbędzie się 20 września w Utah.
Trener główny: Jeff Brohm, 3. rok (19-8 w Louisville) Poprzedni sezon: 9-4 w klasyfikacji ogólnej, 5-3 ACC Powracający zawodnicy wyjściowi: 4 w ataku, 3 w obronie Klasa rekrutacyjna: nr 68 w klasyfikacji ogólnej, nr 16 w portalu transferowym ACC: nr 31 w klasyfikacji ogólnej, nr 5 w ACC Siła harmonogramu: 36.
Zanim Jeff Brohm został głównym trenerem w Louisville, swojej alma mater, przed sezonem 2023, wykonał wzorową pracę, prowadząc Purdue do występu w meczu o mistrzostwo Big Ten, wyczyn, który wydaje się jeszcze bardziej niezwykły, biorąc pod uwagę to, co wydarzyło się w programie od czasu jego odejścia. Jednym z powodów sukcesu Brohma był rozwój rozgrywającego Aidana O'Connella, byłego uczestnika Boilermakers, do czwartej rundy draftu Las Vegas Raiders. Jego wyjątkowa umiejętność mentoringu rozgrywających podążyła za Brohmem do Louisville, gdzie przekształcił weterana Jacka Plummera, którego kariera faktycznie rozpoczęła się w Purdue, w realnego, niezrekrutowanego wolnego agenta w Carolina Panthers. Brohm zrobił to samo z byłym transferem Oregon i Texas Tech Tylerem Shough, który wydawał się wyłonić znikąd i rzucić na 3195 jardów z 23 przyłożeniami i sześcioma przechwytami podczas swojego jedynego sezonu w Louisville. Taka postawa wystarczyła, aby przekonać New Orleans Saints, że Shough zasługuje na wybór w drugiej rundzie tegorocznego draftu, co jeszcze bardziej podniosło reputację Brohma.
Następnym wyzwaniem Brohma jest uratowanie kariery byłego rozgrywającego USC Millera Mossa , 142. transferu i 10. rozgrywającego w portalu. Moss, rekrut z tego samego stanu, czekał na swoją kolej z Trojanami za zdobywcą Heisman Trophy i ostatecznym najlepszym wyborem Calebem Williamsem, zanim w końcu zdobył miejsce w wyjściowym składzie jesienią ubiegłego roku. Łączył błyskotliwe momenty z niespodziewanymi przechwytami w nierównej mieszance, która skłoniła głównego trenera Lincolna Rileya do posadzenia Mossa na ławce pod koniec sezonu, skutecznie wyprzedzając decyzję o transferze. Teraz Moss będzie niekwestionowanym numerem 1 w drużynie, która wierzy, że może dotrzeć do College Football Playoff. Wspomagać go będzie znakomity duet running backów: Isaac Brown (165 biegów, 1173 jardy, 11 TD) i Duke Watson (67 biegów, 597 jardów, siedem TD), który pomógł Cardinals zająć 33. miejsce w kraju i trzecie w ACC pod względem jardów zdobytych biegiem na mecz w zeszłym sezonie. Istnieją jednak uzasadnione obawy dotyczące obrony, ponieważ Louisville musi zastąpić ośmiu starterów z jednostki, która znalazła się poza pierwszą 50-tką zarówno pod względem zdobywanych punktów (24,1 punktów na mecz), jak i jardów (368,7 jardów na mecz), nawet z parą wyborów w środkowej rundzie draftu w postaci edge rushera Ashtona Gillotte'a (nr 66 w klasyfikacji generalnej) i cornerbacka Quincy'ego Rileya (nr 131 w klasyfikacji generalnej). Mimo to, przyjazny początek sezonu w harmonogramie może sprawić, że Cardinals rozpoczną mecz z wynikiem 5-0 w Miami 17 października.
Trener główny: Chris Klieman, 7. rok (48-28 w Kansas State) Poprzedni sezon: 9-4 w klasyfikacji ogólnej, 5-4 w Big 12 Powracający zawodnicy wyjściowi: 6 w ataku, 5 w obronie Klasa rekrutacyjna: nr 35 w klasyfikacji ogólnej, nr 2 w Big 12 Portal transferowy: nr 56 w klasyfikacji ogólnej, nr 14 w Big 12 Siła harmonogramu: 64.
Wielu spodziewało się, że Kansas State przełamie tę barierę jesienią ubiegłego roku, kiedy Wildcats zostali wybrani na drugie miejsce w przedsezonowym sondażu Big 12 — zabrakło im jednego głosu na pierwszym miejscu do Utah w walce o pierwsze miejsce — i szybko ruszyli w kierunku rozpoczęcia 7-1, co pozwoliło im osiągnąć 16. miejsce w sondażu AP po miażdżącym zwycięstwie 45-18 nad West Virginia. Wildcats mieli jednego z najbardziej ekscytujących młodych rozgrywających w kraju w osobie studenta drugiego roku z podwójnym zagrożeniem Avery'ego Johnsona , który zakończył rok z ponad 2700 jardami podań, ponad 600 jardami biegu i 32 przyłożeniami. Obrona biegu drużyny plasowałaby się wśród najlepszych w Big 12 ze średnią 118,7 jardów na mecz, ustępując jedynie Arizona State, ostatecznemu uczestnikowi ligi College Football Playoff. Ale Kansas State poniosło trzy druzgocące porażki w ostatnim miesiącu sezonu z Houston (pięć punktów), Arizona State (10 punktów) i Iowa State (osiem punktów), co pozbawiło drużynę trenera Chrisa Kliemana szans zarówno na grę w meczu o tytuł Big 12, jak i na udział w play-offach jako całości. Rozpadające się zakończenie niegdyś obiecującego sezonu sprawiło, że Wildcats musieli zmierzyć się z nieklasyfikowanym Rutgers w Rate Bowl, a mecz ostatecznie wygrali.
Perspektywy przedsezonowe dla Kansas State w 2025 r. powinny być podobne do szumu, który wywołał w zeszłym sezonie, a tegoroczna wersja Wildcats została wymieniona obok Arizona State, Texas Tech i BYU w najwyższej lidze Big 12. Po stracie czołowego biegacza DJ Giddensa na rzecz NFL, gdzie został wybrany w piątej rundzie przez Indianapolis Colts, Wildcats zwrócą się do byłego biegacza Colorado Dylana Edwardsa jako głównego biegacza obok Johnsona, którego zdolność do utrzymania zdrowia może być największym barometrem długoterminowego sukcesu drużyny. Edwards osiągnął średnio 7,4 jarda na bieg w 74 próbach w zeszłym sezonie, kończąc jako trzeci najlepszy biegacz Kansas State, a teraz wkracza do większej roli. Największe pytanie dotyczy wide receivera, gdzie weteran Jayce Brown (47 złapań, 823 jardy, pięć TD) jest jedynym powracającym z godną uwagi produkcją od 2024 roku. Klieman dodał kilku nowych receiverów za pośrednictwem portalu transferowego: byłego wideouta Boston College Jeranda Bradleya (transfer nr 619, WR nr 113), byłego wideouta New Mexico Caleba Medforda (transfer nr 756, WR nr 141) i byłego wideouta Purdue Jarona Tibbsa (transfer nr 1038, WR nr 177), ale żaden z tych graczy nie przekroczył 400 jardów w zeszłym sezonie. Harmonogram Kansas State zaczyna się od trudnego otwarcia przeciwko Iowa State w Dublinie w Irlandii i obejmuje kolejny trudny mecz poza konferencją przeciwko Army 6 września przed osiedleniem się w Big 12.
Trener główny: Kirk Ferentz, 27. rok (204-124 w Iowa) Poprzedni sezon: 8-5 w klasyfikacji ogólnej, 6-3 w Big Ten Powracający zawodnicy wyjściowi: 5 w ataku, 5 w obronie Klasa rekrutacyjna: nr 39 w klasyfikacji ogólnej, nr 11 w Big Ten Portal transferowy: nr 60 w klasyfikacji ogólnej, nr 17 w Big Ten Siła harmonogramu: 32.
Z przyczyn częściowo cynicznych, atak Iowy spędził znaczną część zeszłego sezonu pod krajowym mikroskopem po żenującej sekwencji wydarzeń, które umieściły kampanię programu 2023 wśród najbardziej niezapomnianych w ostatnich latach. To właśnie w tym roku były koordynator ofensywy Brian Ferentz, syn głównego trenera Kirka Ferentza , nadzorował naprawdę odrażającą jednostkę, która zajęła 133. miejsce na 133 drużyny FBS w łącznej ofensywie (234,6 jardów na mecz), 132. miejsce w ofensywie punktowej (15,4 punktów na mecz) i 130. miejsce w podaniach (118,6 jardów na mecz) przed Marynarką Wojenną , Armią i Siłami Powietrznymi — trzema drużynami, które celowo ograniczają liczbę prób podań. Brian Ferentz został bezceremonialnie poinformowany przez tymczasowego dyrektora sportowego Beth Goetz o swoim zbliżającym się zwolnieniu na miesiąc przed zakończeniem sezonu, chociaż pozwolono mu trenować przez resztę roku. Kirk Ferentz ostatecznie wybrał byłego trenera Western Michigan Tima Lestera, który wcześniej był trenerem rozgrywających w Purdue i koordynatorem ofensywy w Syracuse, jako zastępcę na rok 2024 i kolejne. W pierwszym roku pod wodzą Lestera Hawkeyes awansowali na 72. miejsce w ataku punktowym (27,7 punktów na mecz) i 117. miejsce w ataku całkowitym (328,8 jardów na mecz) pomimo kiepskiej gry rozgrywającego Cade'a McNamary i Brendana Sullivana, z których żaden nie jest już w programie.
Druga faza próby przebudowy ofensywy w Iowa obejmuje dwa godne uwagi dodatki przed kampanią 2025. Pierwszym jest rozgrywający Mark Gronowski , doświadczony transfer z South Dakota State i nr 10 rozgrywający w tegorocznym cyklu portalowym. Gronowski wyrównał rekord FCS pod względem zwycięstw rozgrywającego, osiągając wynik 49-6 w ciągu czterech sezonów. Zdobył nagrodę Waltera Paytona przyznawaną najbardziej wybitnemu zawodnikowi ofensywnemu na poziomie FCS w 2023 roku i poprowadził South Dakota State do pary mistrzostw krajowych. Jego zdolność do podwójnego zagrożenia przyniosła 93 przyłożenia w karierze po podaniach i 37 punktów w karierze w biegach z Jackrabbits. Drugim kluczowym dodatkiem jest starszy analityk ofensywy Warren Ruggiero, który spędził ostatnie 11 lat jako koordynator ofensywy i trener rozgrywających w Wake Forest, programie, który znalazł się w pierwszej 20 w kraju pod względem punktacji przez trzy kolejne sezony od 2020 do 2022 roku. Ruggiero, Lester i Gronowski utworzą ofensywny mózg Hawkeyes tej jesieni. Będą musieli zapewnić trochę balastu dla niedoświadczonej obrony, która straciła garstkę starterów z powodu ukończenia szkoły i NFL.
Trener główny: Brian Newberry, 3. rok (w sumie 15-10) Poprzedni sezon: 10-3 w sumie, 6-3 AAC Powracający zawodnicy wyjściowi: 8 w ataku, 3 w obronie Klasa rekrutacyjna: nr 132 w sumie, nr 13 AAC Portal transferowy: N/A Siła harmonogramu: 87.
Ta lista nie byłaby kompletna bez co najmniej jednej drużyny spoza konferencji Power, a Navy pasuje do rachunku, biorąc pod uwagę wszystko, co Midshipmen wraca z drużyny, która wygrała 10 gier po raz pierwszy od zakończenia 11-2 w 2019 roku. Dodanie pierwszorocznego koordynatora ofensywy Drewa Cronica, który był wcześniej głównym trenerem w Mercer (2020-23) i Lenoir-Rhyne (2018-19), katalizowało wybuchową jednostkę, która zajęła 39. miejsce w punktacji ze średnią 31,3 punktów na mecz i szóste miejsce w biegu ze średnią 247,5 jardów na mecz. Jedynymi drużynami w kraju, które zgromadziły więcej 50 jardów niż Navy (13) — co dorównało Ohio State w tej kategorii — były Boise State (16) i kwartet Louisville, Miami (Ohio), Ole Miss i UTSA (po 14). Triumfalne zwycięstwo 21-20 nad drużyną Oklahoma w meczu Armed Forces Bowl ukoronowało wzorową kampanię drugiego roku pracy trenera Briana Newberry'ego, który wcześniej pełnił funkcję koordynatora defensywy i trenera bezpieczeństwa w latach 2019-22.
Osiem starterów z zeszłorocznego, potężnego ataku powraca w 2025 roku, na czele z rozgrywającym o podwójnym zagrożeniu Blake'iem Horvathem , obecnie seniorem. Horvath rzucił na 1353 jardy i 13 przyłożeń w zeszłym sezonie, kończąc również jako najlepszy biegacz drużyny z 1254 jardami i 17 przyłożeniami w 176 przeniesieniach. Jego główni partnerzy z głębi pola, Alex Tecza (124 przeniesienia, 568 jardów, osiem przyłożeń), Eli Heidenreich (65 przeniesień, 444 jardy, trzy przyłożenia; 39 złapań, 671 jardów, 6 przyłożeń) i Brandon Chatman (48 przeniesień, 250 jardów, trzy przyłożenia; 18 złapań, 257 jardów, 4 przyłożenia) również wracają na kolejną kampanię. Warto jednak zauważyć, że ekscytująca kolekcja utalentowanych graczy Navy będzie pracować za przebudowaną linią ofensywną, która musi zastąpić obu rozgrywających i jednego rozgrywającego. Słaba siła harmonogramu w American Athletic Conference pozostaje prawdopodobnie największą przeszkodą dla nadziei Midshipmen na dotarcie do College Football Playoff. Wczesnolistopadowe starcie w Notre Dame będzie prawdopodobnie ich jedynym meczem z sklasyfikowanym przeciwnikiem, co sprawia, że margines błędu Navy przez resztę sezonu jest niezwykle niewielki.
Michael Cohen zajmuje się futbolem akademickim i koszykówką akademicką dla FOX Sports. Obserwuj go na @Michael_Cohen13 .
Chcesz otrzymywać świetne historie prosto do swojej skrzynki odbiorczej? Utwórz lub zaloguj się na swoje konto FOX Sports, śledź ligi, drużyny i graczy, aby codziennie otrzymywać spersonalizowany newsletter .
zalecony
Fox News
