Endrick testuje Puchar i zapewnia zwycięstwo Realowi Madryt nad Real Sociedad

Real Madryt dał Anoecie przewagę w meczu dzięki staremu planowi wdrożonemu w życie przez nowe twarze: Lunin i Endrick , utalentowanego bramkarza i prostego numer dziewięć. Dwóch facetów, którym Puchar został dany jako azyl i którzy z entuzjazmem z niego korzystają. W ten sposób Madryt uspokoił niepohamowany napór Realu, który grał agresywnie skrzydłami i był nieugięty w swoich wysiłkach, dzięki czemu 1 kwietnia na Bernabéu wywalczył minimalną przewagę w rewanżu półfinałowym.

To była żywiołowa i otwarta pierwsza akcja od pierwszego gwizdka. Anoeta otworzyła wrota i drugi półfinał wybuchł z takim samym impetem jak pierwszy, po ośmiu golach zdobytych poprzedniej nocy na Montjuïc . Real Sociedad ruszył na Madryt, jakby mecz był już rozstrzygnięty, wykazując się dziką odwagą, która zaskoczyła drużynę Ancelottiego. Wyłączył światło, wywierając presję z góry, a oni nie potrafili ustalić, gdzie iść naprzód, ani co zrobić z piłką. Znikało u ich stóp, a Barrenetxea i Take Kubo obudzili Lunina, który nie otarł snu z oczu i nie dał odpocząć oczom przez całą noc. Ukrainiec obronił pierwszy strzał z bliskiej odległości, a następnie złapał piłkę na linii, która nagle pojawiła się tam po dośrodkowaniu z rzutu rożnego, które Brais Méndez skierował głową do bramki przy bliższym słupku.

Początek dla zespołu Alguacil był gorący. Camavinga nie miał czasu na odwrócenie się i wybranie właściwego adresata, a Tchouameni, który był już pewny siebie na każdej pozycji, postanowił uniknąć straty dwoma piłkami. Przyparci do własnego pola karnego, Madryt zaczął zwalniać tempo poprzez podania. Ceballos i Bellingham wytworzyli luki w zaroślach, w których nagle się znaleźli, i nawet Vinicius cofnął się, by znaleźć miejsce po drugiej stronie.

Ancelotti zmienił skład drużyny na potrzeby Pucharu, wprowadzając osiem zmian w porównaniu z weekendowym meczem z Gironą. Courtois, który nie zagra w turnieju, Mbappé z powodu operacji stomatologicznej i Valverde, który jest kontuzjowany i potrzebuje odpoczynku, pozostali w domu. Camavinga wrócił do podstawowego składu i przesunął Tchouameniego do obrony, co oznaczało, że Asencio przesunął się na prawą obronę, gdzie był podatny na ataki Barrenetxei, za co otrzymał wczesną żółtą kartkę. Z powodu tego ryzyka oraz okrzyków kibiców, które skłoniły sędziego do przerwania meczu, po przerwie pozostał w szatni. Lucas Vázquez wszedł na boisko i przejął opaskę od Viniciusa, który miał ją na sobie zaledwie przez 45 minut. Był to jego pierwszy kontakt z drużyną.

Güler i Endrick również powrócili, po wielu koncertach, podczas których nie było zbyt wielu opcji. Turek miał trudności ze znalezieniem swojego miejsca i włączeniem się do gry. Brazylijczyk nie rozumie rozmyślań. Przejedź walcem parowym po dowolnym terenie i rozpal ognisko dowolną iskrą. Wystarczyło przechwycenie piłki przez Viniciusa, który cofnął się i zaskoczył Zubimendiego od tyłu, oraz niezwykle długie podanie Bellinghama. Endrick dośrodkował z piłką za linię obrony, opanował ją biodrami, jednocześnie przyspieszając i pokonał Remiro zewnętrzną częścią stopy. Jak nikt inny ściska Puchar: ma już na koncie cztery gole w rozgrywkach. A w drugiej minucie popełnił błąd: piłka po kolejnej znakomitej kontroli trafiła w poprzeczkę.

Cios nie osłabił determinacji Reala, który nadal nalegał na skrzydła z Take, dobrze powstrzymywanym przez Fran Garcíę, a przede wszystkim z Barrene, który zmusił Łunina do odbycia dwóch lotów przypominających loty widokowe. Najpierw strzał, którego nie udało mu się obronić niewłaściwą ręką. Następnie, dośrodkowując w głowę Oyarzabala, Ukrainiec rozbroił piłkę wyskokiem bramkarza, trzymając lewą nogę wyciągniętą do przodu. Czysta wróżba.

Madryt otrząsnął się z przytłaczającego początku, ale Real dzięki pełnemu natarciu utrzymał losy meczu. Vinicius i Bellingham coraz bardziej rozciągali drużynę, szukając sposobu na przełamanie lodów przez Endricka, ale wynik zawsze wracał do normy, a Lunin zaliczył sześć obron.

Mimo że na początku tygodnia miał zmierzyć się z Realem Madryt, Barceloną i Manchesterem United, Alguacil nie oszczędzał się: atakował wszystkimi zawodnikami, od Beckera po Oscarssona. I tak bezskutecznie celowali w rejon Łunina, coraz bardziej chaotycznie, tam i z powrotem, z pewną miną końcową, nad którą Remiro również musiał popracować. Pomimo wymiany strzałów, wieczór ten przyniósł nagrodę Endrickowi, motorowi napędowemu Realu w tym Pucharze, którego uratował już w bardzo krytycznej sytuacji w meczu z Celtą.