McArdle pleit voor vaste aanstelling bondscoach Schotland

Als het een tenniswedstrijd was, zou de bal bij de Schotse voetbalbond liggen.

Na de nipte nederlaag tegen Nederland zei interim-hoofdcoach Michael McArdle dat hij "meteen klaar zou zijn" mocht de SFA besluiten zijn termijn aan het roer te verlengen.

Sinds hij vorige maand werd aangekondigd als interim-baas voor de eerste twee wedstrijden van de Nations League voor vrouwen, heeft hij op dat vlak nog niet veel weggegeven. Tot nu toe.

Nadat hij zijn eerste selectie bekend had gemaakt - die zes spelers bevatte die nog niet aan het eind van het seizoen hadden gespeeld en 10 spelers uit het vorige trainingskamp had weggelaten - hield hij vol dat hij zich "volledig wilde richten op het dienen van zijn land" tijdens de uitwedstrijden tegen Oostenrijk en de thuiswedstrijden tegen Nederland. Hij had er nog niet over nagedacht om de positie permanent te bekleden.

Nu de wedstrijden achter de rug zijn, was zijn antwoord op hetzelfde voorstel dat hij er 'klaar' voor is als de kans zich voordoet. Maar het is een kans die buiten zijn macht ligt en waarvan hij geen enkel signaal heeft gekregen.

Ondanks de twee nederlagen op rij, heeft het hoofd van het vrouwenelitevoetbal van de SFA genoten van de ervaring - of misschien wel van de auditie - om leiding te geven aan het nationale team.

McArdle kreeg een niet bepaald benijdenswaardige taak: hij moest een Schots team opknappen dat gehavend en gekneusd was en een pijnlijke - maar noodzakelijke - autopsie moest ondergaan nadat ze zich niet hadden gekwalificeerd voor het EK van 2025.

Maar in plaats van een team vol littekens te erven, koos hij ervoor om dapper en gedurfd te zijn en jongeren op te roepen met wie hij op verschillende jeugdniveaus had gewerkt.

Een vooruitstrevende, maar ook verbijsterende beslissing, die hem na de 1-0 nederlaag van vrijdag in Oostenrijk in het gezicht dreigde te worden geduwd.

De 45-jarige benadrukte dat er "blinde stappen" waren gezet en dat er ook veel positieve punten waren, zoals zijn drie debuut in de Josko Arena.

Tegen de Nederlanders verdubbelde hij zijn inzet, waarbij Sam Kerr van Bayern München, Chelsea Cornet van Rangers, Claire Emslie van Angel City en Martha Thomas van Tottenham Hotspur uit de basisopstelling werden gehaald.

Gedurende ongeveer 55 minuten in Hampden was het een meesterzet. Ja, de Schotten werden ingesloten door hun superieure bezoekers, maar ze leidden door Emma Lawtons felle treffer bij haar tweede internationale start.

Ook toen de ploeg van Andries Jonkers verdiend de wedstrijd op zijn kop zette, was van een implosie nog lang geen sprake.

Celtic-verdediger Lawton, een terechte speler van de wedstrijd, bleef druk zetten en het enorm getalenteerde Nederlandse team onder druk zetten, terwijl Eilidh Adams, die voor het eerst vanaf het begin de aanval leidde, een lastige tegenstander was.

In de tijd tussen beide games benadrukte McArdle het belang van zijn ervaren spelers om op te staan ​​en geteld te worden. En hoewel er een duidelijke verbetering was, waren het zijn onervaren hoofden die opnieuw indruk maakten.

Misschien komt het doordat ze "niet de last van eerdere ervaringen dragen", zoals de bondscoach zei vóór de wedstrijd tegen Nederland, of doordat ze "risico's willen nemen", zoals hij na de wedstrijd aangaf.

Een belangrijke kwaliteit die, door het ontbreken ervan, heeft bijgedragen aan het falen van Schotland in Finland. Te lang is het allemaal te veilig geweest.

Gezien het gebrek aan ervaring op dit niveau zou de aanstelling van McArdle als een gok kunnen worden gezien, maar hij heeft laten zien wat hij in zijn mars heeft.

Nu is het aan de machthebbers om hun zin te krijgen.