Marek Papszun gaf hem een kans in de Ekstraklasa. En alles viel uit elkaar. "Ik stapte in de schaduw."

Ik denk dat er minstens een paar zijn. Allereerst zou ik zeggen het team dat daar gevormd is. Ze vertrouwden veel spelers die van de derde naar de eerste divisie waren doorgestroomd, met het team. Het team werd erg eensgezind en werd een echt team. De club had misschien niet de beste omstandigheden, maar we hebben er het maximale uit weten te halen. We hebben op de kleinste details gelet.

De transfers werden ook zorgvuldig overwogen, waarbij de spelers de juiste omgeving vonden. Bovendien stond de financiële stabiliteit van de club voorop. En laten we eerlijk zijn: dat is niet de norm in de tweede of derde divisie. De club kwam niets tekort. We kregen alles wat we vroegen. Van wasgoed tot gezamenlijke lunches en twee trainingen per dag, er was werkelijk niets om over te klagen. Daarbij kwam nog de aanvallende speelstijl van trainer Marcin Sasal, die vaak de andere kant opkeek. De fans genoten van onze wedstrijden en we konden met ons aanvallende spel de balans in ons voordeel laten doorslaan.

Jullie hebben laten zien dat er in onze competitie, en daarbuiten, nog steeds ruimte is voor een element van waanzin en aanvallend spel. En niet alleen voor het pure pragmatisme waar veel coaches om bekendstaan.

Ik ben het ermee eens, maar zo'n plan werkt maar tot op zekere hoogte. Hoe hoger je komt, hoe moeilijker het wordt om je zulk aanvallend spel te veroorloven. In de derde of tweede divisie is dat zo. Soms speelden we uit ons hoofd. Onze kracht van vorig seizoen was dat we de kern van het team wisten te behouden en elkaar perfect kenden. De eerste ronde was fenomenaal voor ons, want we verloren geen enkele wedstrijd. We kenden elkaar uit ons hoofd, terwijl veel teams nog bezig waren hun teams te bouwen. Daarna werd het erger, omdat onze tegenstanders ons gewoon doorhadden. Ik geloof echter dat promotie van de eerste divisie naar de Ekstraklasa niet langer alleen op basis van aanvallend spel kan worden behaald.

Marek Papszun gaf hem een kans in de Ekstraklasa. Eén moment maakte alles kapot. "Schandelijk."

Ook voor jou was het niet altijd rozengeur en maneschijn. Ik herinner me je debuut bij Raków Częstochowa en de vijf wedstrijden die je in de Ekstraklasa speelde. Binnen tweeënhalf jaar ging je van Ekstraklasa-speler naar de derde divisie.

Tijdens mijn tijd bij Raków heb ik veel fouten gemaakt. Terugkijkend heb ik ze allemaal kunnen achterhalen...

Welke conclusies trok u?

Destijds dacht ik dat ik alles goed deed. Ik dacht dat mijn levensstijl en gedrag gepast waren, maar nu zie ik hoeveel tijd ik eraan besteedde. Het is een complete woestenij. Ik miste ook iemand in mijn omgeving die er voor me was, mijn hand vasthield en me begeleidde. Dat gold ook voor mijn dagelijks leven, aangezien ik een jongeman was die net het huis uit was. Ik was de draad kwijt. Mentaal kon ik na die ongelukkige wedstrijd tegen Legia (hij werd in de 33e minuut van het veld gestuurd) de draad niet meer oppakken en weer op het juiste niveau komen.

Mijn huidige partner heeft een grote invloed gehad op mijn latere successen en ze is een enorme supporter. Ze heeft veel opgeofferd, zowel in haar eigen leven als in ons leven samen, om me te helpen dit niveau te bereiken. Zonder haar zou het heel moeilijk zijn geweest om de derde divisie te bereiken.

Ik hoorde dat je er op dat moment zelfs over nadacht om door te gaan met voetballen.

Zo ging dat. Ze maakte het toen duidelijk: we richten ons op voetbal, en of we dit jaar vooruitgang zien en promoveren, of we moeten heroverwegen. Laten we eerlijk zijn: in de derde divisie is het niet makkelijk om geld te verdienen en te sparen. En om samen een toekomst te plannen die gebaseerd is op voetbal.

Had u na de wedstrijd tegen Legia het gevoel dat u het vertrouwen van coach Marek Papszun zo had geschaad dat dit het einde in Raków had kunnen betekenen?

Ik wist dat ik na die wedstrijd definitief zou zakken in de pikorde. En dat is precies wat er gebeurde. Ik had het vertrouwen van de coach absoluut geschonden, maar mentaal kon ik het niet aan. Het was gewoon gênant om op zo'n moment gewisseld te worden. Ik kon het niet verwerken en dacht toen dat als ik iemand zo dicht bij me had gehad als nu, we anders hadden gehandeld. Op dat moment besloot ik om een stap terug te doen en het daarbij te laten. Ik trainde, maar ik kon mezelf niet herpakken en strijden voor een plek in de selectie.

Tegenwoordig zeggen veel jongeren dat je in veel situaties in het leven lef moet hebben.

Dat heb ik een beetje gemist. Ik herinner me dat ik de zomervoorbereiding begon als een speler wiens toekomst erg onzeker was, maar zelfs in de oefenwedstrijden zag het er veelbelovend uit. Ik kreeg mijn kans heel snel, in de tweede ronde, en ik zette mezelf volledig in om een plek in de selectie te bemachtigen. Ik leefde in de wetenschap dat ik niets te verliezen had, anders zou ik uitgeleend worden.

Na de wedstrijd tegen Legia was het compleet anders. Ik hield mijn hoofd gebogen en wist dat ik niemand pijn moest doen of te veel moest opscheppen. Ik hoefde alleen maar de dag op een papiertje te schrijven en het te kopiëren, precies zoals de coach had gezegd, en dat was het. Vooral mentaal schoot ik tekort. Voetballend liep ik niet ver achter en ik kon het wel aan, zoals de eerdere wedstrijden aantoonden. Achteraf gezien heb ik er ook spijt van dat ik destijds geen professionele hulp heb gezocht voor dit probleem.

Wat heb je geleerd van Marek Papszun?

Ik denk dat het een algemeen begrip van voetbal is en bepaalde gedragingen die niemand ooit eerder had opgemerkt. Het is waarschijnlijk moeilijk te begrijpen voor buitenstaanders, maar het is waar. Als je naar Raków komt, let je op veel details. Sommige spelers die in de Eredivisie en de Ekstraklasa spelen, kennen zulke nuances waarschijnlijk niet eens. En zelfs op je dertigste kun je daar veel leren. Ik heb veel geleerd van die periode, en sommige dingen hebben me later op het veld geholpen. Ik besefte dit al snel toen ik van Raków werd uitgeleend aan Warta Poznań. Het verschil was enorm.

Tijdens het Ekstraklasa Gala, waarin het voorgaande seizoen werd samengevat, verscheen een enquête waaruit bleek dat een aanzienlijk deel van de spelers coach Papszun aanwees als iemand met wie ze niet zouden willen samenwerken. Waar komt die terughoudendheid vandaan? Is het angst voor zo'n titanische taak?

Dat zou kunnen. Ik wil hier niet in detail op ingaan, maar misschien hebben sommige spelers er juist weerstand tegen. Ze willen niet zo veel werken en hebben niet zoveel verantwoordelijkheden, want bij Raków houdt de dag niet op met één training. Ik heb de enquêtes zelf ingevuld. Maar aan de andere kant denk ik dat het juist dankzij dit dagelijkse werk en proces is dat de club hier staat en zo lang aan de top is gebleven. Er doen ook mythische verhalen de ronde over wat er bij de club gebeurt, maar ik heb het zelf meegemaakt en ik weet dat het niet zo erg is als sommige mensen beweren.

Heropbouwen vanuit de derde klasse. "Dan spoken er allerlei gedachten door mijn hoofd."

Was degradatie naar de derde divisie een soort vagevuur voor je? Je bent een paar jaar uit de grote voetbalwereld verdwenen en nu ben je bij Polonia Bytom. En ik weet dat er ook clubs uit de Ekstraklasa naar je hebben geïnformeerd.

Het eindigde waarschijnlijk met wat vragen van de Ekstraklasa. Er kwam niets concreets uit, en toen het aanbod van Bytom kwam, dacht ik dat het een verstandige zet zou zijn. Was degradatie naar de derde divisie een soort vagevuur voor mij? Dat was het zeker, want er spoken op dit niveau veel gedachten door mijn hoofd. Vooral als je net in de Ekstraklasa hebt gespeeld. Ik herinner me dat ik snel geblesseerd raakte in de derde divisie, en dat is wanneer serieuze zorgen en gedachten over wat ik vervolgens moest doen echt de kop opsteken. Als mijn partner me niet bij de hand had genomen en me had laten zien hoe ik moest leven, was het moeilijk geweest. En toen werd ik een beetje verliefd op dat harde werk. En misschien is het maar goed dat ik even van de radar verdween, want er was tijd voor rustig werk en heropbouw. Ik heb altijd de drang gehad om terug te keren en de uitdaging op een hoger niveau aan te gaan. Ik besef hoe oud ik ben, en ik weet dat er niet veel meer van dit soort kansen zullen komen.

Je bent in een trein gestapt die onherroepelijk voor je neus had kunnen vertrekken.

Ik lachte een beetje dat hij alweer aan het wegglippen was, maar ik wist hem toch in te halen. Maar de gedachten kwamen wel terug, zelfs na een paar wedstrijden in de derde klasse. Je denkt dat je alles moet opgeven. Vooral als je aan de andere kant van het land zit en geen fortuin verdient, maar gewoon het landelijk gemiddelde. En door in jezelf te investeren, draag je soms echt bij aan de zaak. Gelukkig heb ik het weer opgebouwd en ben ik tevreden met waar ik nu sta.

De activisten van Polonia Bytom verrasten hem enorm. "Het is een soortgelijk project als Raków."

Wat overtuigde je van Polonia Bytom?

Ik probeer veel dingen in deze omgeving bij te houden. Ik lees veel artikelen en heb de ontwikkeling van deze club al gevolgd. Ik heb veel gehoord over de coaches en mensen die bij Bytom werken. Ik zal niet ontkennen dat ik een beetje verrast was, omdat ik eerder veel kritiek had gekregen op mijn defensieve tekortkomingen. En ik weet dat dat fundamenteel is bij Polonia. Tijdens het eerste introductievideogesprek werd het tot in detail gepresenteerd tegen de achtergrond van het team. Ze lieten ook zien wat ik Polonia te bieden had. Ze wezen er ook op wat ik moest verbeteren om een betere speler te worden. Ik had zelf vergelijkbare gevoelens.

Ik was erg onder de indruk van het niveau van ons gesprek. Na die ontmoeting wist ik dat dit de juiste weg voor me was. Ik had het gevoel dat ik niet bij een team terechtkwam dat me niet helemaal kende, maar op me wilde wedden vanwege mijn cijfers. Ik had het gevoel dat Polonia me goed had gescreend, en dat was geen toeval. Bovendien wist ik welke kant de hele club opging, en dat was niet het laatste woord. Er speelden hier veel dingen mee.

Jarenlang ging het gezegde rond dat Raków een universiteit voor voetballers was. Is Polonia ook zo'n plek geworden op het hoogste niveau?

Dat was ook een van de redenen waarom ik voor Polonia Bytom heb gekozen. Ik vond het een vergelijkbaar project als Raków. Ik wil niet hetzelfde zeggen, maar ik zie veel overeenkomsten. Na mijn tijd in Częstochowa wist ik dat ik terug wilde naar een vergelijkbaar project. Ik wilde er weer mee in contact komen, want in Bytom hebben we alles wat we nodig hebben. We zijn goed voorbereid op wedstrijden. We hebben een goede infrastructuur. Qua herstel valt er ook niets te klagen. Bovendien is er een fitnessruimte in de club. En dat alles maakt dat je hier wilt blijven en werken. En ik kan ook zeggen dat er, vergeleken met Raków, meer individuele analyse is. Veel dingen zijn echt op Ekstraklasa-niveau.

Is Łukasz Tomczyk een coach die zijn spelers binnen een rigide tactisch kader houdt? Of geeft hij ze juist de vrijheid? Je vertelde in een van jullie gesprekken dat coach Marcin Sasal je meer vrijheid gaf in je aanvallende acties.

Ik denk niet dat hij daar zo streng in is. Hij wijst vaak op mijn succesvolle moves en zegt dat ik me ook zo moet gedragen. Het is geen rigide aanpak waarbij je maar één move hoeft te doen en dat is alles. Mijn succesvolle moves zijn inbegrepen in het werkpakket op het veld. Met coach Sasal waren veel dingen eigenlijk gebaseerd op intuïtie op het veld. Hoewel dit ook herhaalbare dingen waren die we ontwikkelden.

Coach Tomczyk is een begrip geworden in het hele land. Coach Marek Papszun zag hem zelfs in zijn staf. Wat onderscheidt hem van de andere coaches in zijn staf?

Ik denk dat het de nauwgezetheid en de aandacht voor details zijn. Ik zou ook de drang om koste wat kost te winnen willen noemen. Hij brengt ons dit bij, en dan gaat het team ermee akkoord en spreekt namens de coach. Een team met karakter weerspiegelt de coach. Je voelt dat niemand klaagt. Iedereen is verliefd geworden op dit dagelijkse werk. Ik was enorm onder de indruk van het feit dat dit team hun coach door het vuur volgt. En dat gebeurt niet altijd in elke kleedkamer. Soms is het team verdeeld en klagen de spelers. Je hoort dan geen enkel slecht woord tussen de spelers.

Hij schrijft zijn doelen op een papiertje. "De Ekstraklasa is niet zo ver weg."

Hoe vaak heb je het woord "proces" in de club gehoord?

Veel, zeker, maar het heeft geen zin om na twee nederlagen alles op zijn kop te zetten. Ik denk dat we van de tien wedstrijden tegen Stal Rzeszów negen keer hadden gewonnen. Zo gaat dat nu eenmaal. In veel wedstrijden, met zoveel voorzetten, standaardsituaties en kansen in het strafschopgebied, win je gewoon. In de wedstrijd tegen ŁKS, vooral in de eerste helft, speelden we goed. De eerste goal van de tegenstander was een beetje een toevalstreffer. Na de tweede goal zakte ons spel wat in, maar de 0-5-stand zegt niet alles over de wedstrijd. Ik denk dat we zelfs iets beter waren dan de tegenstander, maar we konden ze niet genoeg bedreigen om te scoren.

Was je meer teleurgesteld door de 0-5 nederlaag tegen ŁKS of door de 0-1 nederlaag tegen Stal Rzeszów?

De nederlaag in Łódź deed me veel pijn. Ik was daar erg ontevreden, want ik vond echt dat we een goede wedstrijd speelden, en we verloren met 5-0. Tegen Stal deed het me pijn omdat het een thuisnederlaag was na zo lang te hebben gewacht op de eerste competitiewedstrijd in Bytom. Bovendien domineerden we, we hadden de overhand. In de tweede helft kwam de tegenstander misschien wel twee keer over de middenlijn. Als ik de twee wedstrijden met elkaar vergeleek, waren de gevoelens vergelijkbaar. Alleen om andere redenen. Het perspectief was compleet anders.

Ben je de stemming aan het temperen, die waarschijnlijk te optimistisch was na twee overwinningen aan het begin van het seizoen?

De stemming is zeker ingetogen, maar aan de andere kant kennen we onze waarde en de specifieke kenmerken van de hele Eerste Divisie. We zullen de play-offs niet veel missen. En met systematische aanpak zal het na verloop van tijd makkelijker worden.

We hebben het erover gehad dat je een talisman bent, dus ik zou graag willen vragen wanneer de Ekstraklasa naar Bytom zou kunnen komen? Omdat de sportieve vooruitzichten zo zijn dat ik denk dat het in de komende jaren een mogelijkheid zou kunnen zijn.

Voorlopig pakken we het hele project wedstrijd voor wedstrijd aan. We pakken het stap voor stap aan en aan het einde van de ronde zullen we zeker naar de ranglijst kijken en zien wat er gebeurt. Ik denk dat de Ekstraklasa niet zo ver weg is dat we er niet van kunnen dromen. Elke speler moet dromen en ernaar streven om in de elitecompetitie te spelen, en gewoon hongerig zijn naar succes.

Schrijf je je doelen nog steeds op? Zo ja, wat staat er nu op?

Ik had weliswaar doelen op papier staan, maar in Grodzisk Mazowiecki heb ik die relatief snel weten te bereiken. Ik was waarschijnlijk pessimistischer, omdat ik ze voor het einde van het seizoen moest bijstellen om mezelf een extra zetje te geven. Nu heb ik ook verdere doelen op papier staan, zowel persoonlijk als voetbaltechnisch. Ik wil er niet openlijk over praten, maar ik heb de lat behoorlijk hoog gelegd. Die zal ik waarschijnlijk niet snel halen. Er is een algemeen doel dat misschien pas aan het einde van het seizoen uitkomt.