Valentín Perrone was 18 duizendsten van een seconde verwijderd van de overwinning in de Moto3, maar behaalde wel het beste resultaat uit zijn carrière: "Ik weet niet hoe ik niet ben gecrasht."

"Ik weet niet hoe ik niet ben gevallen, hoe ik niet op de grond ben beland." Valentín Perrone (KTM) , die een Spaanse achtergrond heeft maar ook het Argentijnse hart dat hij van zijn vader erfde, die na de economische crisis in het land in 2001 emigreerde , behaalde zondag zijn beste resultaat in de Moto3, het tweede MotoGP-supportevenement, door als tweede te eindigen in de Grand Prix van Hongarije , nadat hij tot de laatste ronde aan de leiding had gelegen en slechts 18 duizendste van een seconde achter de Spanjaard Máximo Quiles (KTM) , de winnaar van de race, was geëindigd.

DE BESTE FINISH VAN HET JAAR! Valentín Perrone en Máximo Quiles vochten tot de laatste seconde en bezorgden ons de meest spannende Moto3-finish. 😱🔥De Spanjaard won met 0,018 duizendste van een seconde. 😳

📺 Bekijk het MotoGP-kampioenschap met het #DisneyPlus Premium Plan. pic.twitter.com/WthxucoZLM

— ESPN MotoGP (@MotoGP_ESPN) 24 augustus 2025

Het was een spannende finish, want in die laatste bocht probeerde Quiles Valentín Perrone te evenaren tijdens het remmen op het rechte stuk, maar dat lukte hem niet. Hij bleef hem volgen en in bocht vijf probeerde hij het opnieuw, dit keer met succes. De Argentijn gaf niet op en zocht naar een manier om de eerste plaats terug te winnen, zelfs tot in de laatste bocht , waar hij op gelijke hoogte kwam met Quiles, die uiteindelijk met een schamele 0,018 seconde won, met David Muñoz als derde.

"Ik had me dat einde voorgesteld omdat ik ze op het scherm kon zien en wist dat Máximo me zou inhalen. Mijn strategie was om zo lang mogelijk vast te houden tot hij me inhaalde en dan aan het einde een gokje te wagen, want iedereen reed op zachte banden en ik op medium. Een riskante gok, maar wel eentje die zijn vruchten afwierp. We probeerden het 's ochtends en de zachte band ging na acht ronden kapot, dus kozen we voor de medium. Die is in de eerste paar ronden wat harder en langzamer. Dat maakte het lastig. Ik zat op mijn limiet, ik weet niet hoe ik niet ben gecrasht, maar ik bleef kalm, dacht na, gebruikte mijn verstand en in de laatste ronde gaf ik alles, ik gaf alles wat ik had, maar ik zat 0,018 achter op de overwinning. Ik heb veel geleerd", legde Perrone uit in een verklaring aan ESPN.

"Dat hij zo sterk was in Oostenrijk ( hij behaalde pole position, maar viel door een ongelukkige aanraking van het podium af ) en nu hier is, bevestigt dat ik er alle vertrouwen in heb dat ik in elke race kan strijden, tenzij er een circuit voorbijkomt dat wat moeilijker voor me is," concludeerde de 17-jarige Catalaan, die in juni nog derde werd op het circuit van Assen, de 'kathedraal' van de sport in Nederland.

'Coyote' Perrone eindigde als zevende in het klassement van het wereldkampioenschap met 92 punten , vóór leider José Antonio Rueda (Spanje) met 250 punten, die als vijfde eindigde in Hongarije.

Voor de Spanjaard Quiles (KTM) was het zijn tweede overwinning van het seizoen als Moto3-rookie en de bekroning van een geweldig weekend waarin hij zaterdag poleposition had veroverd. Het was dan ook geen verrassing dat hij de leiding behield, met Ángel Piqueras op zijn hielen, ondanks een kleine botsing met David Muñoz.

Quiles probeerde vanaf de eerste meters van de race hard te pushen en hield daarbij de Argentijn Perrone (KTM) dicht bij zijn wiel. Daarmee wist hij zich los te maken van een eerste trio bestaande uit Ángel Piqueras, David Muñoz en Álvaro Carpe (KTM) en een tweede trio met de Italiaan Guido Pini (KTM), de Australiër Jakob Roulstone (KTM) en de leider José Antonio Rueda.

Quiles reed altijd vooraan in de race en in de derde ronde had de achtervolgende groep een achterstand van meer dan 1,7 seconde, met zijn landgenoot Adrián Fernández (Honda) en de Japanner Taiyo Furusato (Honda) op kop.

Met een recordrondetempo van 1:45.763, zelfs onder de beste trainingstijd (1:46.060), rekte Máximo Quiles het tempo van de race op een 'brutale' manier op, waarbij hij het touw tot het uiterste rekte.

Door het razendsnelle tempo van de Spanjaard konden vijf renners hem voorbijsteken, terwijl anderen langzaam maar zeker achterop raakten. José Antonio Rueda deed er echter alles aan om in contact te blijven met de kopgroep.

Quiles reed altijd voorop, gevolgd door Ángel Piqueras, Perrone en David Muñoz, terwijl Pini en Rueda hen op een paar meter afstand probeerden in te halen.

Perrone nam halverwege de twintig ronden tellende race de leiding over, toen hij Máximo Quiles inhaalde, die wellicht even wilde pauzeren om de uitslag te kunnen verwerken.

Valentín Perrone behield de leiding, terwijl achter hem de wisselingen en inhaalacties vrijwel non-stop doorgingen, zoals gebruikelijk in deze categorie.

De Catalaan, die bewust een Argentijn is, leek slechts drie tienden van een seconde voorsprong te hebben op zijn achtervolgers. Ondanks dat hij tot het einde probeerde er het maximale uit te halen, slaagde hij daar door de eerder genoemde afloop niet in.

Achter de drie op het podium stond vervolgens Ángel Piqueras, die in de WK-stand de achterstand op José Antonio Rueda met twee punten verkleinde. De zesde plaats ging naar Adrián Fernández, voor David Almansa, Joel Kelso, Álvaro Carpe en Jakob Roulstone, die de top tien completeerden.