Trumps anti-drugsbeleid is erop gericht om ‘Latijns-Amerika naar zijn hand te zetten’

BOGOTA ( Proceso ).- Het militaristische anti-drugsbeleid van de Amerikaanse president Donald Trump is ondergeschikt aan het geopolitieke project van de Republikeinse leider. Wat hij probeert te doen is "Latijns-Amerika naar zijn maatstaven te herordenen", aldus Estefanía Ciro, onderzoeker van veiligheids- en coca-economische kwesties.

In een interview met Proceso betoogt de socioloog van de UNAM en kenner van de link tussen de strijd tegen drugs en geopolitiek dat wat Trump in gang heeft gezet met de militaire inzet voor de kust van Venezuela en de aanvallen op schepen die zogenaamd geladen zijn met drugs in het Caribisch gebied en de Stille Oceaan, “een interventie” in de regio is.

En de aanvallen, voegt hij toe, zullen in intensiteit toenemen en hun operatiegebied uitbreiden.

Ciro stelt dat de regio te maken heeft met ‘de Trump-doctrine’, wat niet alleen een terugkeer betekent naar het motto van de Monroe-doctrine van een eeuw geleden, ‘Amerika voor de Amerikanen’, maar ook naar een persoonlijker concept: ‘Amerika voor Trump’.

De bomaanslagen op boten in het Caribisch gebied en de Stille Oceaan, waarbij tot en met donderdag 70 doden vielen, "zijn een eerste stap in de richting van een militaire, territoriale interventie", waarbij mogelijk chirurgische ingrepen worden uitgevoerd tegen posities van drugskartels in Mexico, Colombia en Venezuela, aldus de academicus die in Mexico en Colombia woont.

Trump heeft de mogelijkheid opengelaten om bomaanslagen in Venezuela uit te voeren en heeft nooit uitgesloten dat hij dat ook in Colombia en Mexico doet.

Afgelopen maandag meldde NBC News dat de president gedetailleerde plannen heeft gemaakt voor de inzet van troepen en inlichtingendiensten in Mexico om drone-aanvallen uit te voeren op drugslabs en drugskartelleden.

Afgelopen donderdag sloot president Claudia Sheinbaum Amerikaanse interventie in Mexico uit, omdat er met dat land een "kader van overeenstemming" bestaat waarin inmenging niet is opgenomen.

Maar op 27 oktober vernietigden de Verenigde Staten drie boten in de Stille Oceaan , naar verluidt met drugs. Een van die boten werd aangevallen op een maritieme locatie 830 kilometer ten zuidwesten van Acapulco, volgens coördinaten die de Amerikaanse kustwacht aan de Mexicaanse marine had verstrekt om een ​​overlevende te helpen.

Sheinbaum zei dat de operatie weliswaar in internationale wateren plaatsvond, maar "op de breedtegraad- en lengtegraadlocatie van ons land."

Voor het eerst veroordeelde de president de aanvallen die sinds september vorig jaar door de regering-Trump werden uitgevoerd op schepen die volgens de president drugs vervoeren in de buurt van Venezuela, Colombia en nu ook Mexico.

Geopolitieke heroriëntatie

Ciro betoogt dat er in feite al sprake is van een 'interventie die al gaande is', en dat ook Mexico wordt betrokken.

Sheinbaum verklaarde vorige week zelf: "Wij zijn het niet eens met deze ingrepen."

Wat nog onduidelijk is, is hoeveel van de zes aanvallen in de Stille Oceaan tot en met woensdag 29 oktober plaatsvonden voor de Mexicaanse kust en hoeveel in de equatoriale Stille Oceaan, voor de Colombiaanse kust. Daarnaast hebben vliegtuigen van het Pentagon acht schepen vernietigd in het Caribisch gebied, nabij Venezolaanse wateren.

Dit offensief heeft tot nu toe geleid tot de vernietiging van 17 schepen en de dood van 70 bemanningsleden, waaronder Venezolanen, Colombianen en waarschijnlijk ook Ecuadoranen en Mexicanen. De regering-Sheinbaum probeert dit laatste punt nog steeds te bevestigen bij Washington.

De Hoge Commissaris voor de mensenrechten van de Verenigde Naties, Volker Türk, noemde de dood van vermoedelijke drugshandelaren bij de aanslagen op het Pentagon vorige week ‘buitengerechtelijke executies’ en riep de regering-Trump op om dergelijke acties onmiddellijk te staken.

Estefanía Ciro is van mening dat het in het geval van Venezuela "onvermijdelijk" lijkt dat er grondaanvallen zullen plaatsvinden om het vertrek van Chavista Nicolás Maduro af te dwingen, terwijl in Mexico en Colombia militaire acties gericht zouden kunnen zijn op het aanwakkeren van onderhandelingen.

Trump, zo beweert Ciro, heeft geen prohibitionistisch standpunt over drugs en zijn echte doel is ook niet om de kartels aan te vallen. Het is eerder zijn doel om een ​​gunstige positie te verwerven bij de heronderhandelingen over de USMCA, om de uitbreiding van China in de regio te voorkomen, om Chinese auto's en Chinese fabrieken in Mexico te verbieden en om migratie naar de Verenigde Staten aan te pakken.

"In de eerste plaats", betoogt hij, "is Trump een onderhandelaar en wat hij doet is iedereen deze interventie voor hem laten regelen door een militaristisch, krachtig anti-drugsbeleid op te leggen, door de Mexicaanse regering te dwingen meer politie te sturen om migratie te stoppen, en door iedereen te laten doen wat hij zegt."

Hij zegt dat Sheinbaum en de Colombiaanse president Gustavo Petro in zekere zin "de beheerders van die interventie zijn; Trump plaatst hen in die positie omdat ze beiden reageren met het strafbeleid tegen drugs dat Washington wil."

Ciro, auteur van een uitgebreid werk over de relatie tussen de strijd tegen drugs en de conflicten in Latijns-Amerikaanse samenlevingen, stelt dat Trumps doel geopolitiek is en meer te maken heeft met dan met drugs, met Venezolaanse olie, met de aansluiting van Mexico bij het Amerikaanse concept van nationale veiligheid en met de bouw van een muur tegen China in de regio.

Wat nog moet worden afgewacht, zo wijst de socioloog, econoom en historicus erop, is in hoeverre linkse leiders in Latijns-Amerika “de beheerders van deze invasie zullen worden”, die ook een sterke politieke en ideologische achtergrond heeft, omdat het duidelijk is dat achter de president “de extreemrechtse Republikeinse beweging van Miami en de Verenigde Staten” staat.

Het extreemrechtse verenigd

Ciro herinnert zich dat minister van Buitenlandse Zaken Marco Rubio, de congresleden Carlos Giménez, Mario Díaz-Balart en María Elvira Salazar uit Florida en de Colombiaans-Amerikaanse senator Bernie Moreno oude vijanden zijn van alle linkse politici in Latijns-Amerika.

Ze worden ook verenigd door hun afkeer van de Mexicaanse 4T, van de presidenten Luiz Inácio Lula da Silva van Brazilië, Gabriel Boric van Chili en Gustavo Petro van Colombia, en van de totalitaire regimes van Venezuela, Cuba en Nicaragua.

"Dit is niet alleen Trumps agenda, maar een agenda van de Latijns-Amerikaanse en Amerikaanse rechtervleugel die erop gericht is het sterkste blok van de Latijns-Amerikaanse linkerzijde te breken", zegt hij.

Dit heeft interne politieke voordelen voor extreemrechtse Republikeinen met Latijns-Amerikaanse achternamen en voor Trump, die Latijns-Amerika ondergeschikt wil maken "met de Trump-doctrine", betoogt de Colombiaans-Mexicaanse academicus.

Sommige leiders in de regio zijn al duidelijk ondergeschikt aan Trump, zoals Javier Milei van Argentinië, Nayib Bukele van El Salvador en Daniel Noboa van Ecuador. Deze laatste heeft een referendum gepromoot, dat op 16 november gehouden zal worden, waarin onder andere de vraag zal zijn of de heropening van Amerikaanse militaire bases in Ecuador moet worden toegestaan.

Ciro geeft aan dat het voorwendsel voor de bases de strijd tegen drugshandel is, maar dat het in werkelijkheid onderdeel is van Washingtons plan om zijn militaire aanwezigheid in de regio te versterken en zo te reageren op de opmars van China als strategische partner van Zuid-Amerikaanse landen.

De academicus betoogt dat het debat over de illegaliteit van operaties tegen vermeende 'narcoterroristische' doelen ook plaatsvindt in Amerikaanse overheidsinstellingen en in het Congres, waar Democratische sectoren de vernietiging van boten en de moord op hun bemanningsleden hebben omschreven als flagrante schendingen van het internationaal recht.

En het gaat om een ​​discussie die nog niet eens is beslecht in een land dat, hoewel het misschien niet altijd zo lijkt, zeer heterogeen is, benadrukt hij.

Afgelopen donderdag verwierp de Amerikaanse Senaat, gecontroleerd door de Republikeinen, met 51 stemmen voor en 49 stemmen tegen een resolutie van beide partijen die Trump verbood militaire actie te ondernemen op Venezolaans grondgebied zonder goedkeuring van het Congres.

De president ontsnapte aan die wetgevende controle, maar het was opvallend dat zelfs twee Republikeinse senatoren voor het voorstel stemden.