Pogacar, Vingegaard en de snelste Tour uit de geschiedenis

In 1993 was Miguel Indurain onverslaanbaar. Zijn tijdritprestaties en zijn vermogen om de zwaarste beklimmingen van de Tour de France te beklimmen terwijl hij zich stevig aan zijn stuur vastklampte, maakten hem tot een bovennatuurlijk wezen. Maar wat toen ongehoord was, is nu achterhaald. De cijfers bevestigen dit. Na de eerste 17 etappes van die Tour reed de grootste legende van de Spaanse wielersport met een gemiddelde snelheid van 37,14 km/u. Dertig jaar later is dat cijfer met bijna zes kilometer per uur gestegen tot 42,95 km/u. Qua atletische prestaties is het een afgrond.

In deze Tour race je niet, je vliegt. De meeste ploegleiders worden nooit moe van die uitspraak. En ze hebben gelijk. Nooit eerder hebben renners zo hard en zo lang gereden. Dit is een absoluut record, dat zelfs de toch al hoge gemiddelden van recente edities overtreft. De vergelijking met het afgelopen decennium is evenzeer veelzeggend. In 2016 lag de snelheid op 39,72 km/u. In 2021 steeg deze naar 41,54. In 2022 werd voor het eerst de 42 km/u-grens bereikt. En in 2025 is elke eerdere grens doorbroken.

Ik heb nog nooit meegemaakt wat er allemaal gebeurt, de snelheid waarmee alles gaat, de eisen van elke dag. Er is geen moment van rust." Gorka Gerrikagoitia Directeur van Cofidis

Een paar dagen geleden wankelde het record op de Hautacam, in handen van Bjarne Riis, maar drie dagen later boog de recordhouder op de Mont Ventoux wél door de knieën. Niet alleen voor Jonas Vingegaard, de snelste, maar ook voor Tadej Pogacar, Primoz Roglic en Florian Lipowitz. Technologische vooruitgang, krachttraining, gepersonaliseerde voeding, geoptimaliseerd herstel, ultralichte materialen, agressievere strategieën, betere verharde wegen – er zijn veel redenen. Maar er is één factor die het verschil maakt: Tadej Pogacar.

De Sloveense wielrenner voert niet alleen met gezag het algemeen klassement aan. Hij herdefinieert de manier waarop we concurreren. Zijn invloed wordt niet alleen gemeten in overwinningen, maar ook in hoe hij anderen aanzet tot koersen. Zijn aanwezigheid alleen al versnelt de race. Zijn onverwachte aanvallen, zijn consistentie in het hooggebergte, zijn dominantie in de tijdrit...

Vroeger moesten fietsers ervaring hebben om te leren, nu vervangen we het woord ervaring door informatie. Joxean Fernández Matxin Directeur van de VAE

"Vroeger hadden wielrenners ervaring nodig om te leren. Nu hebben we het woord ervaring vervangen door informatie", legt Joxean Fernández Matxin, directeur van de VAE, uit aan dit medium. "Iedereen heeft die informatie om het wattage van zijn rivalen te kennen en de tijd die ze winnen, en door meer informatie te hebben, hoeven ze niet op ervaring te vertrouwen. Daarom is iedereen wat betreft prestaties voorbariger dan voorheen", legt hij uit.

Elke keer dat Pogacar accelereert, wordt het hele peloton gedwongen te reageren. Zelfs als hij de etappe niet wint, dynamiseert zijn constante agressie elke poging tot controle. Hij racet alsof elke kilometer telt. En aan zijn zijde heeft UAE Emirates een team samengesteld dat met chirurgische precisie reageert. "De superioriteit die ze laten zien en de terughoudendheid van het peloton, wetende dat het onmogelijk is om hen te verslaan als je de slotklim bereikt, betekent dat we anders racen en proberen voor te komen, want anders zien we dat hij een bijna onverslaanbare renner is", legt Gorka Gerrikagoitia, directeur van Cofidis, uit. "Ze rijden sneller dan ooit in de eerste uren van de wedstrijd, totdat de kopgroepen zich vormen. Je ziet dat deze nieuwe generatie een stap voor is. We hebben het over uitrusting en voeding, maar de verschillen tussen de beste wielrenners ter wereld en de rest zijn enorm", besluit hij.

De Tour is de beste, iedereen wil winnen en vooraan rijden.” José Joaquín Rojas, sportdirecteur van Movistar

En hij voegt eraan toe: "Ik heb nog nooit meegemaakt wat er gebeurt, de snelheid waarmee we rijden, de eisen van elke dag, er is geen moment van rust. Ik denk dat de ongeschreven regels die er waren in deze Tour worden overtreden. Er is niet meer zoveel respect als voorheen", bekritiseert Gorka Gerrikagoitia, directeur van Cofidis.

Voor José Joaquín Rojas, sportdirecteur van MoviStar, hebben de weinige bergetappes ook impact. "De Tour is het ultieme; iedereen wil winnen en vooraan rijden. Alles is zo competitief dat je elke etappe optimaal moet benutten. Voor ploegen zoals de onze worden de kansen steeds kleiner, waardoor de strijd steeds heviger wordt."

Deze Tour heeft overgangsdagen afgeschaft. Actieve rusttijden bestaan niet meer. Elke dag kan worden onderbroken. Elk profiel wordt doorslaggevend. Vraag is de norm geworden. En gemiddelde snelheid is niet alleen een technische statistiek: het is de weerspiegeling van een diepgaande transformatie. En centraal staat een renner die glimlacht terwijl hij de geschiedenis verandert. Tadej Pogacar wint niet alleen een Tour: hij herdefinieert hoe die wordt gewonnen.