Ledecky verlengt haar heerschappij op de 800 meter vrije slag

Ledecky verlengt haar heerschappij op de 800 meter vrije slag
Van de redactie
Krant La Jornada, zondag 3 augustus 2025, p. een11
De koningin was niet te stoppen tijdens de wereldkampioenschappen zwemmen in Singapore. De Amerikaanse legende Katie Ledecky is nog steeds de regerend kampioen langeafstandszwemmen. Ze won een epische finale op de 800 meter vrije slag en behaalde daarmee haar zevende wereldtitel op dit onderdeel.
Met een tijd van 8:05.62 minuten versloeg de 28-jarige Ledecky de Australische Lani Pallister (8:05.98) en de andere grote ster van het kampioenschap, de 18-jarige Canadese Summer McIntosh (8:07.27). Dit gebeurde in een van de beste races ooit, waarbij alle drie de zwemmers op de eerste 600 meter onder het wereldrecord bleven.
"Ik denk niet dat ik op dit punt in mijn carrière iets te verliezen heb. Ik geniet gewoon van het publiek en van het zwemmen tegen de besten
", aldus Katie.
Hoewel Ledecky het wereldrecord dat ze in mei bij de Amerikaanse kwalificatiewedstrijden had neergezet (8:04.12) niet kon verbeteren, zette ze wel de op twee na beste tijd in de geschiedenis neer, achter McIntosh, die die afstand in juni bij de kwalificatiewedstrijden voor haar land in 8:05.07 zwom.
Ledecky heeft 23 gouden medailles gewonnen op wereldkampioenschappen en 30 in haar carrière; ze heeft negen Olympische titels en in totaal 14 medailles.
Ik zei tegen mezelf dat ik in mezelf moest blijven geloven. Vanavond wilde ik gewoon van het moment genieten
, voegde de Amerikaan eraan toe.
Wereldrecord
De Amerikanen Jack Alexy, Patrick Sammon, Kate Douglass en Torri Huske behaalden het wereldrecord op de 4x100 meter vrije slag wisselslag estafette in een tijd van 3 minuten en 18,48 seconden.
Het neutrale team pakte zilver met een tijd van 3:19.68, een nieuw Europees record. Het Franse kwartet completeerde het podium met een tijd van 3:21.35, waarmee ze de bronzen medaille van Italië met 0,001 seconde verschil versloegen.
Het vorige record stond op 3:18.83 en werd in 2023 behaald door Australië.
In andere resultaten bevestigde de Australiër Cameron McEvoy zijn status als snelste zwemmer ter wereld na het winnen van de finale op de 50 meter vrije slag in een tijd van 21,14 seconden, vóór de Brit Benjamin Proud (21,26) en de Amerikaan Jack Alexy (21,46). McEvoy heeft in totaal elf wereldtitels op zijn naam staan, waarvan drie op deze afstand.
Gretchen Walsh uit de Verenigde Staten won de 50 meter vlinderslag in 24,83 seconden en behaalde daarmee haar tweede individuele gouden medaille op de wereldkampioenschappen. Alexandria Perkins uit Australië won zilver (23,51) en Roos Vanotterdijk uit België brons (25,43).
De Australische Kaylee McKeown, de regerend kampioen en wereldrecordhoudster, won opnieuw goud met een tijd van 2:03.33 op de 200 meter rugslag. De Amerikaanse Regan Smith behaalde haar vierde zilveren medaille in Singapore (2:04.29) en het brons ging naar haar landgenote Claire Curzan (2:06.04).
Maxime Grousset uit Frankrijk behaalde zijn tweede gouden medaille door de 100 meter vlinderslag te winnen in 49,62 seconden. Daarmee bleef hij net onder het wereldrecord van 49,45 seconden van de Amerikaan Caeleb Dressel.
Vázquez en García, ver van de medailles
De Mexicaanse schoonspringsters Aranza Vázquez en María Fernanda García eindigden net niet op het wereldpodium bij de drie meter plank en eindigden respectievelijk op de 9e en 12e plaats.
Vázquez, tweevoudig Olympiër en meervoudig medaillewinnaar op de Amerikaanse National Collegiate Athletic Association (NCAA) kampioenschappen, haalde haar derde wereldmedaille niet met 297,45 punten. García kwam tot een totaal van 270,55.
De competitie werd gedomineerd door China. Yiwen Chen won goud met 389,70 punten en zijn landgenote Jia Chen pakte zilver (356,40). Het brons ging naar de Italiaanse Chiara Pellacani met 323,20.
Tot nu toe heeft Mexico één gouden, vier zilveren en twee bronzen medailles gewonnen. Daarmee overtreft het de prestatie van Doha in 2024, toen het zes medailles won: één gouden, één zilveren en vier bronzen.
Met informatie van AP en AFP
Del Toro, zonder podium in San Sebastián
Juan Manuel Vázquez
Krant La Jornada, zondag 3 augustus 2025, p. een11
Wielrennen is een sport met een ongeëvenaarde logica. Rivalen kunnen elkaar steunen alsof ze in hetzelfde team zitten, en degenen die een wedstrijd domineren, winnen niet altijd.
Dat overkwam gisteren Isaac del Toro, de Mexicaan die gestaag stijgt in de wielertop. Nadat hij bijna de hele wedstrijd aan kop had gereden in de San Sebastián Classic, begaven zijn benen het op de laatste beruchte klim op slechts een paar kilometer van de finish, waardoor hij nog mee kon doen om de overwinning. Hij eindigde op een respectabele vijfde plaats in deze eendaagse wedstrijd.
Giulio Ciccone, een Italiaanse klimmer, profiteerde van zijn verbeterde vermogen om een positie te verdedigen die hij door ervaring en hard werken had verdiend en won de race in San Sebastian. Gedurende een groot deel van de 211 kilometer wisselde hij de Mexicaan van de UAE-ploeg af alsof ze teamgenoten waren, en ze wisten tot een minuut voorsprong op het peloton te pakken.
Op een eendaagse route val je vanaf het begin aan. De tactiek is om agressief te zijn en vanaf het begin te proberen je bovenaan te positioneren. Del Toro deed dit voortreffelijk in combinatie met zijn rivaal Ciccone. Beiden wisten dat ze alleen op deze manier een scenario konden creëren dat uiteindelijk zou leiden tot een mogelijke uitkomst waarin ze twee outlaws tegen elkaar zouden uitspelen.
Maar de plot bood een onverwachte wending. Het onverschrokken duo Del Toro en Ciccone trotseerde de imposante Murgil-Tontorra, een muur die moest bepalen wie een gewone sterveling is en wie in de buurt komt van, of in ieder geval kan tippen aan, de categorie heldendom. Tien kilometer van de finish in San Sebastián rijst deze bergpas op, met een helling van zo'n 100 meter die je benen zou kunnen verbrijzelen.
Ciccone vertrok met het gemak van iemand die weet hoe hij op de pedalen moet dansen met het oog op de afgrond. Del Toro, eveneens een kei in klimmen, verloor vaart en begon achterop te raken. Kort voor het vlakke stuk, acht kilometer van de finish, viel hij uit zijn positie naast de Italiaan. Toen kwam de Zwitser Jan Christen in de achtervolging, een kamikaze gestuurd door het UAE Team om Ciccone te verslaan en de Mexicaan te helpen zijn positie terug te winnen.
Christen keek nerveus om zich heen om te zien of Del Toro eraan kwam, maar hij kon ze niet inhalen. Ciccone kwam vlot over de finish met een voorsprong van negen seconden op de Zwitser, terwijl de Belg Maxim van Gils als derde finishte, 19 seconden achter de winnaar. Del Toro finishte als vijfde, maar reed een spannende race.
jornada