Ronde van Frankrijk 2025 | Merlier wint na de illusie van Van der Poel

Trots is iets vreemds. Het is niet altijd positief; soms brengt het je in serieuze problemen. Soms zorgt het er gewoon voor dat je reageert en je aanzet tot betere prestaties. Andere keren zorgt het ervoor dat je meer dan 170 kilometer een frisse neus haalt terwijl je fietst op jacht naar een overwinning waarvan zelfs de meest optimistische ouder je niet zou vertellen dat die binnen handbereik is. Zelfs niet als je Mathieu van der Poel heet en een professioneel wielerkampioen bent .

Thierry Gouvenou, technisch directeur van de Tour de France – de man die de routes ontwerpt – zegt al dagen dat het onmogelijk is om de sprintersetappes volledig in groepen te zien rijden, zonder dat iemand probeert te ontsnappen. Als renner heeft Thierry Gouvenou talloze vlakke ontsnappingen gehad, maar hij is nooit in de buurt van de overwinning gekomen. Maar naarmate je ouder wordt, vergeet je wie je was, de ontberingen en dromen die je ooit had. En hij begon de renners te bedreigen: "Ik denk dat de sprintersploegen de tak afsnijden waarop ze zitten, en dat we binnenkort niet meer zo'n spektakel kunnen bieden," vertelde hij aan Eurosport.

Kortom: let op, lopers, want als jullie zo doorgaan, pakken we de sprintfinishes af.

Voor een team dat draait om snelheid zoals Alpecin-Deceuninck, leken de woorden van Thierry Gouvenou waarschijnlijk beledigend. Zeker oneerlijk.

O ja, je wilt onze sprints afpakken? Nu laten we het je zien , moeten ze gedacht hebben.

En zo, op slechts enkele kilometers van de start van de negende etappe van de Tour de France 2025, Chinon-Châteauroux, 174,1 kilometer, braken Jonas Rickaert en Mathieu van der Poel weg uit het peloton, op zoek naar wat onmogelijk voor te stellen was: spanning toevoegen aan een etappe zonder bergcategorieën en met 900 hoogtemeters. En dat lukte.

Gedurende minstens een uur van de drie uur, achtentwintig minuten en tweeënvijftig seconden die de renners richting Châteauroux fietsten ( dat ze voor de gelegenheid Cavendish City noemden, aangezien Mark Cavendish het niet kon laten om in Châteauroux te winnen ), had niemand in het peloton met absolute zekerheid kunnen zeggen dat minstens één van de twee renners vooraan niet eerder dan het peloton de finish had kunnen bereiken. En om de simpele reden dat toen het peloton het tempo opvoerde, de koplopers het ook opvoerden, en de minuten voorsprong veel minder afnamen dan verwacht. Aan de andere kant is Jonas Rickaert een rouleur die gewend is honderden kilometers te rijden, en hij had een goede reden om vandaag al zijn energie te verbruiken: als Mathieu van der Poel er vandaag als eerste in was geslaagd over de finish te komen, was dat een prestatie geweest . En zonder overdrijving. Want winnen voor de sprinters in een sprintersrit na een kopgroep van 174 kilometer, dat is pas een prestatie.

Tussen de 164e en 166e kilometer van de negende etappe van de Tour de France 2025 verhoogde Jonas Rickaert zijn traptempo: na 165 kilometer in de kopgroep te hebben gereden met een gemiddelde snelheid van tachtig kilometer per uur, is vier seconden inlopen op een groep die op volle snelheid de kopgroep inhaalde iets bijzonders. Het was het laatste cadeau dat hij zijn kopman kon geven. Terwijl hij uitgeput wegreed, probeerde zijn blik de Nederlander verder te duwen. Kom op, Mathieu, kom op, ik heb vertrouwen in je .

Na een tijdrit van 165 kilometer begon Mathieu van der Poel aan een proloog van zes kilometer. De voormalig wereldkampioen strekte zich uit op de fiets, trapte zo hard als hij kon en werd met nog zevenhonderd meter te gaan opgeslokt door het peloton.

De sprint was al begonnen, nog steeds zonder kopman, zoals gebruikelijk lijkt te zijn bij deze Grande Boucle. Jonathan Milan nam de leiding zonder de juiste snelheid, Tim Merlier kwam terug, sloot aan en passeerde hem een paar meter voor de finish .

Meer over deze onderwerpen: