Ibra: "Mijn rol is niet belangrijk, het belangrijkste is Milan. Ik wil het team en de club beschermen"

De eerste gedachte van Zlatan Ibrahimovic in Riyadh: "Als we terugkomen, nemen we de trofee mee naar Casa Milan. We maken een foto met iedereen. Want iedereen heeft het recht om deze trofee te zien, niet alleen de spelers."

Lang, gedetailleerd en breedvoerig interview buiten de kaders met Zlatan Ibrahimovic, door GQ Italia : "Net als op het veld is ook hier teamspel het allerbelangrijkste", aldus Ibra . "Dat is wat ik tegen Gerry Cardinale zei toen ik akkoord ging om met hem te werken. Ik zei hem ronduit: 'Dit is geen one-man show meer. Ik ben hier niet om iemand te redden. Als jij dat vindt, laten we het dan maar meteen laten varen . Ik ben hier niet om de dag te redden. Ik ben hier om van anderen te leren en hen te helpen hun beste zelf te zijn. Leren. Helpen. Teamwork.'"

Toch belandde Zlatan Ibrahimovic tussen tientallen mannen in stropdassen die net hun MBA-diploma hadden gehaald. De foto ging viraal. Ibra zelf vindt het absurd. "Ik zei tegen Gerry dat ik waarschijnlijk de enige persoon op die site ben die niet naar Harvard is gegaan. Ik kom eigenlijk van de straat. Hij lachte. Hij zegt dat hij mij ook daarvoor wil."

"Het was allemaal dankzij Gerry. Toen ik stopte met spelen was ik 42. Ik zei tegen mezelf: Luister, je moet realistisch zijn. Je moet accepteren dat je niet meer dezelfde bent als voorheen . Het grootste probleem, het echte probleem dat elke voetballer heeft, is precies dit: de realiteit accepteren en het ego opzijzetten . Begrijpen dat je over je houdbaarheidsdatum heen bent. Ik deed het. Ik accepteerde het. En zo vond ik mijn rust. Sindsdien ben ik kalm. En dat was het moeilijkste."

Zlatan: "Ik probeer in balans te blijven, niet gestrest te raken. Want in deze baan, bij Casa Milan, besef je niet dat je gestrest bent... totdat je tegen een muur aanloopt. En als dat gebeurt, kan het te laat zijn. Daarom probeer ik alles in balans te houden. Ik heb bijvoorbeeld geen kantoor. Ze wilden me er een geven, maar ik heb ervoor gekozen dat niet te doen. Een bureau is geen bewijs van effectiviteit. Voor mij is het al mijn moeite steken in het doen van wat nodig is . Stop. Of het nu hier bij Casa Milan is of bij Milanello".

"Do you know how we won the last Scudetto, when I was playing? With the mentality. Because with the right motivation, with the right mentality, an athlete is capable of anything. We weren't the strongest team, but we won because we were mentally stronger. That's what I try to bring, always. It's different, obviously, at Milanello and at Casa Milan, because when I see a player, I know what to do to motivate him, I know who I have to hug, I know who I have to smile at, I know who I have to look askance at, I know who I have to raise my voice with . I know that locker room very well. With the business part, it's more subtle. The thing I care about most is the idea of ​​uniting these two worlds, because there is not the team over there, at Milanello, and the club, here, at Casa Milan. There is only one thing, there is only Milan. And I want to unite these worlds. That's how we work. A new player arrives? He comes with me. They tell me: Ibrahimovic, it would be nice if Walker visited Casa Milan . I Ik antwoord: Maak je geen zorgen, hij zal elke verdieping bezoeken en iedereen begroeten. Hij zal het doen . En dat deed hij. Het was ongelooflijk. Zo ziet hij het hele systeem: het bedrijf, de verkoop, het team, het personeel. Allemaal samen."

Over alle andere onderwerpen: "Als voetballer loop je altijd in een trainingspak, in sportkleding, wat je maar wilt. Ik heb het team in het begin beloofd: jullie zullen mij nooit in een jasje en stropdas zien. En in plaats daarvan veranderde alles snel. Draag ik graag een pak? Nee. Ik geef het toe. Ik voel me niet op mijn gemak. Ik ben een atleet, een sportman. Maar elke keer als ik me wil kleden zoals ik wil, kijkt Helena me aan en zegt: 'Vandaag moet je een pak dragen'. Ik antwoord: 'Waarom?'. En zij zegt: 'Omdat je een persconferentie hebt. Dus doe een stropdas om en hou je mond. Laten we gaan'. Maar ik begrijp het ook: vandaag kleed ik me niet om te vertegenwoordigen wie ik ben. Ik kleed me voor de rol die ik heb: vandaag vertegenwoordig ik Milan, ik vertegenwoordig RedBird".

Bij mijn terugkeer naar Milaan als manager : "Ik was niet eens op zoek naar iets om te doen. Geen uitdaging, niets. Ik zei tegen mezelf: 'Neem je tijd. Kijk wat er gebeurt. Doe het rustig aan. Wen aan het nieuwe leven'. En na drie maanden kwam ik de jongens hier bij Milaan bezoeken. Ik sprak met Furlani, de CEO. Hij vond ons gesprek leuk en zei tegen me: 'Je zou Gerry Cardinale moeten ontmoeten'. Dus ik ontmoette hem. We spraken. Hij wilde meer over me weten, wat ik wil, wie ik ben. Mij beter leren kennen. Toen zei hij tegen me: 'Ik wil dat je bij RedBird komt. Niet bij Milaan. Bij RedBird. Ik wil dat je bij Milaan gaat werken. Neem je ervaring mee. Leer de andere kant van voetbal kennen, die je niet op het veld ziet. De financiën, de cijfers, hoe alles werkt'”.

Zlatan en de nieuwe uitdagingen : "Ik ben iemand die van grote uitdagingen houdt. Als ik iets doe, moet het iets groots zijn. Anders voel ik de adrenaline niet, de druk niet. En ik heb de druk nodig. Ik hou niet van normale dingen. In eerste instantie zei ik nee, ik ben niet geïnteresseerd. Ook omdat toen mijn agent Mino Raiola een paar jaar geleden overleed, ik de kans kreeg om bij zijn bedrijf te komen, agent te worden. Ik dacht erover na. En ik was duidelijk tegen Gerry: ik zei, luister, ik heb deze kans, en ik heb ook degene die jij me aanbiedt, maar in werkelijkheid... ik wil geen van beide. Omdat mijn leven op dat moment zo mooi was. Ik was van niemand afhankelijk. Geen schema om te volgen. Geen wekker om zeven uur. Het enige plan dat ik had, waren mijn twee ninja's, mijn twee jongens en Helena. En dan natuurlijk het leven thuis, trainen. En toen, wat gebeurde er? Het was Gerry, zoals ik je al vertelde. Hij pusht. Hij pusht hard. Nu begrijp ik waarom hij succesvol is: hij geeft nooit op. Hij is de echte Wolf van Wall Street. Hij krijgt altijd wat hij wil. Uiteindelijk gaf hij mij een kans die ik niet kon afslaan. En toen zei mijn vrouw ook tegen mij: 'Als ik je goed ken, weet ik dat je je na een tijdje gaat vervelen. Je hebt een uitdaging nodig. Ga, doe wat je moet doen en wees jezelf.' En ze kent mij goed. En nee, het heeft niets met geld te maken. Omdat ik niet door Milan betaald word, begrijp je? Ik ben geen werknemer van Milaan. Ik werk voor RedBird. Maar mijn verantwoordelijkheid is duidelijk: AC Milan brengen waar het hoort. WINNEN".

Over de zin van de baas : "Ik heb een grap gemaakt, een van die klassieke, van Ibra, toch? Maar het hangt er altijd vanaf met wie je de grap maakt. Als ik met jou praat, zou ik het misschien niet zeggen. Maar er waren oud-spelers, dus ik zei: 'Ik ben de baas en iedereen werkt voor mij'. De eerste keer zei ik het in een interview in het Engels, maar voegde eraan toe dat het een grap was. Omdat ik toen ook mijn rol als adviseur, vertegenwoordiger van het eigendom, en al de rest verduidelijkte. Maar toen ik speler was, werd zo'n grap natuurlijk op een bepaalde manier opgevat. Nu? Iedereen interpreteert het zoals hij wil. Er zijn mensen die zeggen: 'Zlatan is arrogant'. En dan wordt alles uitgewerkt en versterkt. Voorzichtig zijn met wat ik zeg, hoort bij de verandering van rol. Voordat ik speler was, vertegenwoordigde ik mezelf. Nu vertegenwoordig ik iets veel groters. Ik vertegenwoordig RedBird. En ik spreek elke dag met Gerry. Omdat zoveel mensen zeggen: 'Cardinale is de eigenaar, maar hij is er niet altijd'. Gerry heeft nog veel meer dingen waar denk je, toch? Hij zegt vaak: 'Dit is niet mijn dagelijkse werk.' Maar hij geeft wel om je, en wel heel veel. Hij is erg gehecht aan Milan, hij wil succesvol zijn. Milan staat absoluut centraal in de plannen van RedBird. Hij wil Milaan terugbrengen naar waar het hoort te zijn. Op zijn eigen manier, met zijn visie, zijn ambitie. En wij volgen dat pad. Hij heeft de juiste mensen aangesteld om Milaan te leiden. En het geeft je verantwoordelijkheid, maar in ruil daarvoor wil het één ding: resultaten."

Over Milaan als werkomgeving : "Er gebeuren hier altijd nieuwe situaties. Ik ben nog niet aan alles gewend, dus ik observeer, leer, doe ervaring op. Ik heb mijn zegje als het nodig is, maar als ik me niet zeker voel, vertel ik anderen niet wat ze in hun vakgebied moeten doen. Als het niet mijn vakgebied is, vertrouw ik de persoon tegenover mij. Hij moet de juiste beslissing nemen. Maar één ding is duidelijk: ik verwacht resultaten. Alles wat we doen, moet resultaten opleveren. Wij zijn geen liefdadigheidsinstelling. Wij zijn een voetbalclub. En in het voetbal tellen resultaten. Want ik zeg altijd: 'Milan speelt niet om een ​​wedstrijd te winnen. Ze spelen niet om trofeeën te winnen. Milan schrijft geschiedenis'".

De jeugdsector en Milan Futuro : "We brengen een nieuwe cultuur, op onze eigen manier. Zoals het idee om Milan Futuro te creëren, wat erg belangrijk voor ons is. Voor mij is de Academie fundamenteel. Zonder de basis is er geen top. De top, het eerste team, is ongelooflijk, omdat het het hart is. Maar het is de basis die het hart vasthoudt. Het is het bloed. Het bloed dat circuleert en het hart laat werken. Milan moet een geweldige Academie hebben. En zo stuiteren ideeën, discussiëren we, proberen we nieuwe dingen. We zijn ook veel jongere managers dan het gemiddelde in Italië, en ik verzeker je dat als je ons naast andere teams ziet, je het merkt. Onze aanpak is om dingen op onze manier te doen. En het is niet dat ik het bevel voer en de anderen volgen, nee. We praten, we discussiëren. We zijn hier om iets nieuws op te bouwen. Zonder angst. Dit is het echte antwoord, als je me vraagt ​​wat mijn rol is. Ik zal je nog een voorbeeld geven. Voor het eerst bracht ik het hele team naar San Siro. Ze moesten afscheid nemen van de hele Academie, van iedereen. Omdat ik wil dat de jongens van het jeugdelftal het eerste elftal zien. En ik wil dat het eerste team ziet wie ze vertegenwoordigen. Voor hen die spelen, voor wie ik een voorbeeld ben. Het is een kwestie van mentaliteit. En voor kinderen? Wauw. Mensen worden gek. Vroeger kwamen er maximaal twee spelers langs om gedag te zeggen. Nu? Iedereen".

On Milan : "In the end, my role doesn't matter. What matters is Milan. We want Milan to be successful. Everything we do here, we do for Milan. There is no ego, at least for me. I said, it's not a one-man show. I prefer to stay in the shadows, I don't even want to take any credit. Believe me, I told the guys: 'I don't even want to be in the photos or videos'. Then I understood that they have to exploit certain dynamics, and I respect that. But trust me: if it were up to me, you wouldn't see me. I would just work. Work, work, work. Milan is the star. Not me. I'm here today, I'm here tomorrow, okay. But the day after tomorrow? Maybe I'm no longer here. Milan, on the other hand, continues to exist. And I do it for Milan, not for myself. Milan gave me happiness the first time. And it gave me happiness the second time too. But I don't do it for personal interest. I don't need this. I'm famous, I don't need money, and I don't je hebt niet eens volgers nodig. Ik doe het voor Milaan, en omdat ik nieuwe dingen wil leren. Toen ik speelde, draaide alles om mij. Vandaag ben ik de lijfwacht: als ze iemand moeten neerschieten, laat ze dan mij neerschieten. Ik wil het team en de club beschermen. Het maakt mij niet bang, want ik schiet twee keer terug. Dan zou ik het doelwit kunnen zijn. Ik heb tien jaar oorlog gehad. En als je een oorlog op de Balkan meemaakt, bellen ze je niet om te vertellen hoe het gaat. Jij bent degene die wacht op de oproep, om te weten wat er gebeurt. Om erachter te komen of het goed gaat met je familie. Elke dag belt iemand je huilend op en je weet niet of diegene morgen nog leeft. En er is niets wat je kunt doen. Als iemand tien jaar zo leeft, is hij voor niemand bang. Want dat is iets anders. Dat is de echte angst. En wat als de media over mij praat? Het raakt mij niet. Gedurende 25 jaar als voetballer werd ik elke dag aangevallen. Waarom? Omdat ik de beste was. Of ze nu goed of slecht over je praten, als ze over je praten, betekent het dat je de koning te rijk bent. En hier is het hetzelfde: iedereen heeft het altijd over Milaan. Waarom? Omdat wij de beste zijn."

Over RedBird's Milan : "Milan is de beroemdste club van Italië. Wij vertegenwoordigen het Italiaanse voetbal in de wereld. DNA, mentaliteit, afkomst. De cijfers spreken voor zich. Iedereen praat over ons. En als ze over ons praten, betekent het dat we iets groots doen. Een nieuwe mentaliteit. Ons management is jong, internationaal. Mensen met verschillende visies, verschillende ambities: er is honger. En dat is ongelooflijk. Wij zijn niet bang. Dat is onze kracht. Wij doen waar we in geloven, zonder angst, zonder grenzen, we doen dingen op onze eigen manier. We kijken niet naar anderen. We gaan vooruit, altijd. Welke muur we ook voor ons vinden? We breken hem af. En geloof me: we zijn rock and roll. Altijd gericht op resultaten. Wij zijn de nieuwe school".