Hoe verlaat je het stadion voor het einde?

Over hetzelfde onderwerp:

Van tijd tot tijd komt het pijnlijke probleem van fans die het stadion verlaten voordat de wedstrijd afgelopen is, weer ter sprake in het nieuws. Deze keer is het de beurt aan de Inter-fans , maar we weten allemaal dat het een dwarsdoorsnede is van het kwaad, dat vooral de fans van de zogenaamd grote teams vergiftigt, waarbij een belachelijk gevoel van superioriteit de fan doet geloven dat hij meer weet dan de realiteit voor ogen heeft: ik vertrek, deze jongens scoren toch nooit .

Maar hoe mooi is het dan als de realiteit hen een mooie inhaalmanoeuvre van achteren geeft, precies zoals dinsdagavond in San Siro. Het stadion verlaten voor het einde is als een halfvol biertje op de bar in de kroeg laten staan , als een ruzie met je vriendin opgeven door niet meer te redeneren, alleen maar omdat ze zegt "het is jouw schuld", als de televisie uitzetten na witte rook.

Erger nog dan de Vaticanisten die ons verzekerden dat de Paus Tizio of Caio zou zijn, zijn de fans die vroegtijdig vertrekken schuldig aan hybris. Bovendien hebben ze nog steeds niet begrepen wat voetbal is. U zult zeggen dat negen van de tien keer de laatste poging mislukt en dat degenen die als eerste afslaan, in ieder geval niet in de file terechtkomen. Mijn mond, wees niet stil: het spel moet hoe dan ook ten volle worden beleefd, al is het maar voor een sprankje hoop, of om in ieder geval te kunnen applaudisseren (of fluiten) aan het einde. Laten we eerlijk zijn: deze klootzakken zijn er altijd al geweest, maar hun aantal is de afgelopen decennia toegenomen, naarmate de voetbalwedstrijd meer een evenement, een belevenis en een vorm van entertainment is geworden .

Mensen die naar het stadion gaan voor de zitjes om hun kontje op te warmen, het buffet, de muziek tijdens de warming-up, de selfie om te maken en te posten of het filmpje om de feeds van anderen te vullen , kortom voor de sfeer om te beleven en vast te leggen op social media en niet voor de wedstrijd om te beleven met vrienden die hen aanmoedigen, hebben er geen belang bij om tot het laatste fluitsignaal te blijven. En wat als er in de laatste minuten niets gebeurt? Wat maakt het uit.

In San Siro gebeurde “alles” , zoals de voetbalinstagrampagina’s zeggen om betrokkenheid te creëren, ook als er niets gebeurt. In het Parc des Princes gebeurde er echter weinig tot niets: de kikkervreters met de keffiyeh verdienden het om te winnen van Arteta’s Arsenal, dat volgens de traditie aan het einde van het seizoen zonder energie kwam te zitten, net als een biertje dat te lang in de mok heeft gestaan.

Geen Engelse teams in de finale in Monaco, maar twee in de Europa League (en zes Premier League-clubs in de Champions League van volgend jaar) en één in de Conference. We zullen een positief beeld moeten schetsen van de slechte situatie, net als die Amerikaanse Roma-fan die donderdag werd verkozen.

Meer over deze onderwerpen: