Hoe de zes Zuid-Amerikaanse giganten het club-WK hebben gered

Brazilië heeft interesse getoond in het organiseren van de volgende editie van het FIFA Club World Cup-toernooi . Halverwege de eerste editie met 32 ​​teams lijkt het al een geschikte locatie voor 2029.

Het nieuwe initiatief van FIFA zou wel eens mis kunnen gaan: er zijn al talloze wedstrijden gespeeld voor een schamel publiek, wedstrijden zijn onderbroken vanwege de weersomstandigheden en de brandende hitte zou in de laatste fase van dit toernooi nog wel eens zijn tol kunnen eisen. Maar het WK voor clubs wordt, zowel op als naast het veld, gered door de zeskoppige Zuid-Amerikaanse selectie.

Fans uit Brazilië en Argentinië zijn met trots en passie naar de VS gekomen om de twijfelaars een luide boodschap te sturen: dit is belangrijk. Neem ze mee en de hele competitie zou zomaar eens in elkaar kunnen storten. En de meegereisde supporters hebben genoeg reden tot juichen gehad. Met nog één ronde groepswedstrijden te gaan, staan ​​vijf van hun teams – alle vier de Braziliaanse deelnemers, plus River Plate – momenteel bovenaan hun groep. En als het overgebleven team, Boca Juniors , op de derde plaats staat, dan hebben ze binnen hun beperkingen met meer succes gespeeld dan velen hadden gevreesd.

Was de Zuid-Amerikaanse prestatie tot nu toe een verrassing? Weinigen zagen de epische overwinning van Botafogo op Paris Saint-Germain aankomen, en Fluminense heeft de verwachtingen overtroffen. Maar met hun contrasterende speelstijlen zijn Flamengo en Palmeiras min of meer waar ze verwachtten te zijn. Hun ogen zijn stevig op de prijs gericht.

Het idee achter dit nieuwe toernooi is een droom die uitkomt voor het Zuid-Amerikaanse clubvoetbal. De continentale versie van de UEFA Champions League , de Copa Libertadores , begon in 1960 als een expliciete reactie op de geboorte en snelle consolidatie van de Europacup. Europa heeft een kampioen, zo dachten ze, dus nu moeten we onze eigen kampioenen hebben en hen dus uitdagen voor een wedstrijd. De zoektocht om het op te nemen tegen de beste spelers van Europa zit diep in de ziel van het Zuid-Amerikaanse voetbal.

De jaarlijkse Intercontinental Cup is de laatste jaren een beetje een schande geworden voor Zuid-Amerika. Ze geven er zo veel om en winnen zo weinig. Maar ze staan ​​in het nadeel. De actie vindt plaats in december, aan het einde van een slopend Zuid-Amerikaans seizoen.

Deze keer zit alles mee. Hun fans laten het aanvoelen als een thuiswedstrijd, de hitte werkt in hun voordeel en ze zitten midden in het seizoen en zijn vol energie. En net als een Olympische atleet die zich voorbereidt op de Spelen, hebben de topspelers zich voorbereid om op dit moment hun hoogtepunt te bereiken.

toneelstuk

Maresca: We wisten dat Flamengo een goed team was

Chelsea-manager Enzo Maresca reageert op de verrassende 3-1 nederlaag van Chelsea tegen Flamengo op het WK voor clubteams.

Flamengo flirtte met een ramp in de Libertadores. Een spervuur ​​van hun keeper Agustín Rossi voorkwam een ​​vernederende uitschakeling in de groepsfase. Het was een berekend risico, waarbij trainer Filipe Luis zijn team probeerde te managen om een ​​burn-out te voorkomen. En de komst van middenvelder Jorginho lijkt het ontbrekende puzzelstukje. De voormalig Serie A- en Premier League -speler kan het tempo controleren en scherpe passes geven aan de vele talentvolle vleugelspelers van het team.

Palmeiras is een goed geleide club die ongewoon veel geld heeft uitgegeven op zoek naar roem. SpitsVitor Roque , overgenomen van Barcelona , ​​is de duurste aanwinst in de geschiedenis van de Braziliaanse clubsport. Er zijn anderen gekomen, en de club heeft ervoor gezorgd dat de naar Chelsea vertrekkende Estêvão tot het einde van deze competitie behouden blijft. Ze zagen er tot nu toe misschien niet bijzonder aantrekkelijk uit, maar dat is de stijl van hun zeer intelligente Portugese coach Abel Ferreira, die overkomt als een jongere versie van José Mourinho.

Palmeiras zal moeilijk te stoppen zijn -- en Botafogo bewees dat hetzelfde voor hen geldt met die beroemde overwinning op de glamoureuze, net gekroonde Europese kampioen, PSG. Botafogo had geluk tegen de Seattle Sounders , maar nam het op tegen PSG met een ander systeem en een andere aanpak, verdedigend met zoveel discipline dat ze weinig momenten van echt gevaar ondervonden. En met Igor Jesus als een eenmansaanvalslinie als een moderne versie van Didier Drogba, waren ze voortdurend in staat om vanuit de verdediging te spelen, op adem te komen en zich te hergroeperen. Als er niets anders was, zou die wedstrijd voorgoed een einde moeten maken aan de onjuiste indruk dat de Braziliaanse wedstrijd een soort Carnaval op schoenen was, waarbij iedereen zich wilde uiten en niemand zich druk maakte om verdedigen. Het hele Botafogo-team dekte, rende, tackelde, blokkeerde en ruimde op alsof hun leven ervan afhing.

De grote vraag is nu of ze dat ook tegenAtlético Madrid kunnen doen. Het enige wat ze hoeven te doen is een nederlaag met drie doelpunten te voorkomen, en de hitte van Pasadena lijkt in hun voordeel te zijn. Maar als ze vroeg tegen krijgen, kunnen de zenuwen wel eens opspelen.

Flamengo heeft zich al verzekerd van een plek in de knock-outfase. Botafogo en de anderen zouden het goed moeten doen, maar ze staan ​​een paar interessante dagen te wachten. Als Palmeiras door de hitte van hun laatste wedstrijd is uitgeput, zouden ze het moeilijker kunnen krijgen om zich te verdedigen tegen Lionel Messi en zijn ploeggenoten van Inter Miami CF , en in het geval van een (onwaarschijnlijke) nederlaag zouden ze kwetsbaar kunnen zijn op basis van doelsaldo voor de winnaar van de wedstrijd tussen FC Porto en Al Ahly . En Fluminense, die in hun vorige wedstrijd tussen uitstekend en vreselijk wisselde, zal een nederlaag tegen de gevaarlijke Mamelodi Sundowns moeten voorkomen.

De kans is dus groot dat er vier Braziliaanse teams in de laatste 16 zitten. En twee uit Argentinië? Boca Juniors is uitgeschakeld als Benfica gelijk speelt tegen Bayern München . Als Benfica verliest, zitten ze in een soort 'turkey shootout', waarbij ze tegen Auckland City zoveel mogelijk doelpunten moeten maken en Nashville als stadion hebben om ze over de streep te trekken. River Plate staat er beter voor, maar staat voor een lastige wedstrijd tegen Internazionale . River-coach Marcelo Gallardo geeft de voorkeur aan een expansieve wedstrijd, waarbij beide backs naar voren spelen. Het is niet eenvoudig om het team in balans te houden. Ze hebben veel kaarten op het middenveld verzameld en het hele centrale trio van de wedstrijd van zaterdag tegen Monterrey is geschorst voor de beslissende wedstrijd tegen Inter.

Maar wat de stand van zaken ook is, River Plate en de andere Zuid-Amerikanen kunnen erop rekenen dat ze de handen uit de mouwen steken en vechten voor de zaak, aangevuurd door een muur van geluid die hen vanaf de tribunes tegemoet komt. Wat er de komende dagen ook gebeurt, de beelden van dit toernooi zullen het voor een intelligent persoon onmogelijk maken om ooit nog de gevreesde uitspraak te doen: "niemand geeft om het WK voor clubs."