'Er was enige controverse': Carey over het kiezen van Cian Lynch midden in zijn eindexamenceremonie

De meeste tieners brengen hun eindexamenweek door met het proberen te onthouden van Hamlet-citaten of met het doorworstelen van wiskundetoetsen. Cian Lynch? Hij was bezig zijn schoenen aan te trekken om tegen Clare te spelen in een Munster Championship-wedstrijd onder 21 in 2014, terwijl zijn oom, Ciaran Carey, hem had geselecteerd om voor zijn county te spelen.

Carey, zelf een legende in het hurlingteam van Limerick, vertelde in de Electric Ireland Minor Moments- podcast een verhaal over de tijd dat hij manager was van het Limerick U21-team, toen hij voor een moeilijke beslissing stond die dicht bij huis lag.

Er was wat controverse. We speelden tegen Clare en Cian Lynch zat diezelfde week in zijn eindexamenjaar. Ik kwam bij Cian langs en zei: 'Kijk, geen druk. Het is helemaal aan jou. Als je groen licht krijgt om te spelen, "dan rijd ik door en kies ik je." Politiek gezien is het verkeerd en zal iedereen op me afkomen... maar ik zal hard genoeg zijn om die beslissing te nemen. Je kunt je de ruzie en het geschreeuw daarna wel voorstellen!

Carey, de oom van Lynch, had geen enkele twijfel over de beslissing of over de toekomst van de speler uit Patrickswell in het spel.

Ik zag altijd al dat hij een bijzondere speler zou worden.

En hoewel Limerick die avond met negen punten verloor, wist de tiener toch nog een score te behalen; een punt dat op den duur zou worden gezien als het begin van een van de meest glansrijke carrières van de hurlingsport.

Een paar jaar later is die voorspelling meer dan uitgekomen. Lynch speelde een centrale rol in Limericks historische All-Ireland overwinning in 2018, hun eerste in 45 jaar, een dag waarop Ciaran Carey toegeeft dat hij er tranen van in zijn ogen kreeg.

Ik was bij mijn vrouw toen het gebeurde en ik heb echt een traantje gelaten. Ik had die familieband, ten eerste. Ik kende een paar spelers, ten tweede. En Tom Condon was getrouwd met mijn dochter Sarah, ten derde. Dus ja, het was een emotionele achtbaan... om de juiste redenen.

Een verhaal dat het stille vertrouwen vastlegt dat Ciaran Carey in zijn neefje had, zelfs op zo'n jonge leeftijd. Het combineren van examens en kampioenschapshurling zou voor de meesten een uitdaging zijn, maar Lynch deed het met dezelfde kalmte die een kenmerk van zijn carrière zou worden. Het talent was onmiskenbaar, net als het vertrouwen dat een van Limericks grootste talenten zou helpen vormen.