Van de belediging aan het adres van Sonia Bermúdez tot de stilte van Uribes: de verontwaardiging van coaches neemt toe.

Vorige week maakte de Koninklijke Spaanse Voetbalbond (RFEF) bekend dat de nieuwe coach van de regerend wereldkampioen Sonia Bermúdez is, een coach met beperkte ervaring in het coachen van het jeugdelftal van Real Madrid en verschillende nationale teams uit lagere divisies. Het ergste – of beter gezegd, als je het humoristisch uitdrukt – is natuurlijk dat de directeur vrouwenvoetbal van de RFEF, Reyes Bellver , de raad van bestuur verzekerde dat "de coach ook geen toptalent hoeft te hebben."

Degenen die niet blij waren met de benoeming van Bermúdez en de opmerking van Bellver, waren de elf coaches , gegroepeerd rond de Professional Associated Football Coaches (EFA Pro), die gezamenlijk beroep aantekenden bij de RFEF (Regionale Voetbalbond), omdat ze het illegaal achtten om hen te onderwerpen aan een "herwaardering" van hun UEFA Competence Recognition Certificates. "Wat is er aan de hand? Wordt er van ons gevraagd om ervaring die de bondscoach van het nationale vrouwenelftal niet heeft?", vraagt de eerder genoemde EFA Pro zich af.

Naar aanleiding van de overeenkomst die eerder dit jaar werd bereikt tussen Rafael Louzán , voorzitter van de RFEF, en Miguel Galán , van CENAFE, werden deze coaches fit verklaard na het aantonen van hun professionele ervaring in het buitenland. Op 3 juni ontvingen ze echter een bericht waarin hun certificering werd ingetrokken en hen werd gevraagd een nieuwe procedure te starten. De gedupeerden beweren dat een beperkende maatregel met terugwerkende kracht wordt toegepast , wat in strijd is met de rechtszekerheid en het non-retroactiviteitsbeginsel.

"Wat is er aan de hand? Wordt er van ons ervaring gevraagd die het nationale vrouwenelftal niet heeft?" vraagt EFA Pro.

Begin 2025 dienden deze coaches hun aanvraag voor erkenning van UEFA-competities in , conform RFEF-circulaire 63/2025. Nadat de wettelijke termijn van drie maanden was verstreken zonder een uitdrukkelijke beslissing, begrepen ze dat deze was afgewezen vanwege negatieve administratieve stilte , aangezien het antwoord dat ze ontvingen een eenvoudige informatieve nota was die via een niet-ondertekende e-mail was verzonden vanaf een algemeen RFEF-account.

Bijna een maand nadat het beroep bij de CSD werd ingediend

Zoals hun juridische dienst uitlegt: "Dit vermeende ontslag geeft recht op beroep bij de Hogere Sportraad (CSD), de bevoegde instantie voor federaal toezicht." En inderdaad, dat deden ze op 20 juli per e-mail, aangezien ze problemen hadden met de website van de CSD . Ze kregen echter te horen dat dit niet geldig was en dat ze het per aangetekende post moesten indienen, wat ze ook deden.

Echter, bijna een maand later, en zoals dat gaat met andere beroepen of klachten die onvermijdelijk via de handen van de afwezige José Manuel Rodríguez Uribes moeten gaan , hebben ze nog steeds niets van de CSD vernomen, althans niet over de belangrijkste kwestie, namelijk een mogelijke voorzorgsmaatregel .

"De uitvoering van de bestreden handeling wordt als opgeschort beschouwd indien er een maand is verstreken sinds het verzoek om opschorting", waarschuwen zijn advocaten.

In dit verband wijzen de juridische diensten erop dat "het belangrijk is om in gedachten te houden dat, overeenkomstig artikel 117.3 van de LPAC, de uitvoering van de bestreden handeling als opgeschort wordt beschouwd indien de instantie die verantwoordelijk is voor de behandeling van het beroep, binnen een maand vanaf de datum waarop het verzoek om opschorting is geregistreerd in het elektronisch register van de administratie of het orgaan dat bevoegd is om hierover te beslissen, geen uitdrukkelijk besluit hierover heeft genomen en bekendgemaakt."

Uribes, die bekendstaat als staatssecretaris van Sport en niet alleen om wat Florentino Pérez hem ook maar vraagt, is een expert in administratieve stilte. Dit is precies wat de coaches beweren dat de RFEF heeft gedaan . "Ons beroep is gebaseerd op negatieve administratieve stilte, dat wil zeggen een schending van het beginsel van behoorlijk bestuur en een gebrek aan motivatie van de RFEF met betrekking tot de uitgifte of weigering van sportlicenties die van openbare aard zijn."

"Ons beroep is gebaseerd op negatief administratief stilzwijgen, een schending van het beginsel van behoorlijk bestuur."

"De latere wijziging van de criteria via circulaire 91/2025 kan niet worden toegepast op aanvragen die al zijn afgehandeld onder circulaire 63/2025. En dan is er nog het vrije verkeer van werknemers binnen de Europese Unie ", vervolgen ze. Het ontbreken van erkenning van het certificaat verhindert de beroepsuitoefening in andere lidstaten, wat in strijd is met artikel 48 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie en de jurisprudentie van het Hof van Justitie, met de beroemde zaak Bosman .

Zoals uitgelegd, "wordt de CSD verzocht het recht te erkennen om het UEFA RoC-certificaat te verkrijgen in overeenstemming met de regelgeving die van kracht was op het moment van de aanvraag, en om elke actie op te schorten die een herbeoordeling of intrekking van de reeds verleende erkenning met zich meebrengt. De maximale termijn voor het uitvaardigen en bekendmaken van de beslissing is drie maanden. Na deze termijn kan het beroep als afgewezen worden beschouwd ."

En ze concluderen: "Als de CSD het verzoek afwijst, bedraagt de termijn voor het indienen van een administratief beroep twee maanden . Als er niet wordt gereageerd, kan het beroep als afgewezen worden beschouwd en bedraagt de termijn voor het indienen van het beroep zes maanden."

"De RFEF heeft deze coach vrijelijk gekozen, prima, maar laten we er zelf ook van leven", verzoekt EFA Pro.

Deze groep coaches, die ernaar streeft om hun groep vrij te laten bewegen – voor de allerjongsten, net zoals voetballers in 1995 bereikten met de Bosman-wet – eist "wat we altijd hebben verdedigd: dat het de clubs of federaties zijn die ons werk waarderen en dat de RFEF niet mag beslissen of we klaar zijn om buiten Spanje te gaan coachen. Ze hebben deze coach vrij gekozen, perfect, maar ze moeten ons wel de kost laten verdienen."

De waarheid is dat de eis niet moeilijk te begrijpen lijkt. Tenzij je dat niet wilt, natuurlijk. En dit is wat er lijkt te gebeuren in de trainerswereld van de RFEF . Zal iemand het Louzán vertellen, of blijft de Galiciër vertrouwen op degenen die hem alleen maar problemen bezorgen, terwijl hij oplossingen aandraagt?