Atlético's onweerstaanbare scorende kracht aan het einde van de wedstrijd

Normaal gesproken heeft Diego Pablo Simeone de gewoonte om de coach van de tegenpartij niet te groeten aan het einde van de wedstrijd, omdat hij dan naar de kleedkamertunnel rent. Dinsdagavond kwam hij in Montjuïc Hansi Flick tegen en gaf hem een knuffel. Naast de fouten die ze bij hun teams zagen, leken beide coaches zichzelf te feliciteren met het spelverloop en de doelpunten die ze maakten. Een historische wedstrijd die een eerbetoon was aan de duels uit de jaren 90 tussen het blauwe en rode team, die garant stonden voor doelpunten en veranderingen op het scorebord.
Voor Atlético was het gelijkmaken van de achterstand van twee doelpunten voor Barcelona in de laatste tien minuten opnieuw een voorbeeld van een algemene trend dit seizoen. Van de 81 gescoorde doelpunten zijn er 28, meer dan een derde, na de 80e minuut gescoord. De rood-witten zijn het team in de vijf grote competities dat de meeste doelpunten scoort in die laatste reeks wedstrijden, vóór PSG (20) en Bayern München (19). “Het team heeft een competitieve geest waar ik van hou, het zijn gladiatoren. En we bewijzen het nog maar eens. "We gingen voor de 4-3, we hadden een kans voor Correa en via Sorloth scoorden we de 4-4", aldus een opgetogen Simeone in de perszaal op Montjuïc. “Ze hebben vier doelpunten tegen ons gemaakt en als verdediger maak ik me zorgen. Maar ik ben blij om te zien hoeveel drive we in het team hebben. We hebben laten zien dat degenen die in de tweede helft invallen net zo belangrijk zijn als degenen die vanaf het begin invallen. “Het is onze kracht”, zei Giménez.
Van de 28 doelpunten die na de 80e minuut werden gescoord, waren er 16 beslissend, 11 voor de winst en 5 voor een gelijkspel. De twee doelpunten van Llorente en Sorloth, waarmee Barça de 4-2 op het scorebord zette, zijn het zoveelste voorbeeld van een team dat in opstand komt na een nederlaag, zoals we dat zelden hebben gezien.
Simeone steekt zijn tevredenheid niet onder stoelen of banken, want hij ziet een team waarin de vastberadenheid om wedstrijden niet te verlaten en een team waarin de solvabiliteit hoog is, gemengd. Op Montjuïc waren Sorloth en Correa opnieuw de grootste exponenten van de kracht van de vervangers waarover de Argentijnse tuner beschikte. Samen scoorden ze 15 doelpunten vanaf de bank, acht voor de Noor en zeven voor de Argentijn. Niemand heeft in Europa meer doelpunten gescoord dan Sorloth als invaller. Op Montjuïc was hij degene die in de verlenging het doelpunt maakte dat Atlético de zege in de competitiewedstrijd bezorgde. Dinsdag maakte hij, opnieuw op het laatste moment, gelijk. Twee andere doelpunten van hem op de grens zorgden ervoor dat het 2-1 werd tegen Leganés en 1-1 tegen Celta.
Correa scoorde niet, maar gaf wel de assist voor Llorente voor de 4-3. De Argentijn scoorde in de laatste minuten beslissende doelpunten, zoals de doelpunten die leidden tot de overwinning op Athletic (0-1) en PSG (1-2) of het 1-1 gelijkspel in de derby in het Metropolitano. Dinsdag introduceerde Simeone hem op het veld voor De Paul. Een weddenschap waarvan de coach zelf al aannam dat die riskant was. “Rodrigo [De Paul] gaf net een fantastische pass naar Griezmann, en nog een die net naast ging. Dus ik zei: 'Ik maak een fout.' Maar ik begreep dat we met Llorente een been in het midden nodig hadden en ik zette Correa op rechts om ons de diepte en de moed te geven om met meer spelers aan te vallen", legde Simeone uit.
Sorloth en Correa vormden de ideale aanvulling op het spel van Julián Alvarez. Hij steunde Atlético op hun slechtste momenten, omdat hij altijd een bedreiging vormde voor de verdediging van Barcelona. Hij was degene die het beste de ruimtes kon inschatten en zo continuïteit kon geven aan het aanvalsspel of individuele runs kon leiden.
“Julian Alvarez speelde een ongelooflijk spel. "Hij rende over het hele veld, als spelmaker, als vleugelspeler, als spits", prees Simeone hem. De Argentijnse spits was ook verantwoordelijk voor de beslissende doelpunten in de slotfase van de wedstrijd. Hij scoorde de 0-1 in Vigo en schreef geschiedenis door twee doelpunten te maken in de comeback tegen Leverkusen (2-1) toen Atlético met minder man speelde.

Bevat nieuws over Atlético de Madrid en het Spaanse nationale team. Sinds 2012 werkt hij bij EL PAÍS. Daarvoor werkte hij bij Dinamic Multimedia (PcFútbol), As en Público en bij Canal+ als internationaal voetbalcommentator. Medewerker aan RAC1 en diverse internationale tijdschriften. Afgestudeerd in communicatiewetenschappen aan de Europese Universiteit.
EL PAÍS