Nieuws: Leroy Sané, BVB-trui, Pat Jennings

Een collega zorgde onlangs voor een lachbui tijdens onze redactievergadering. Voor het eerst in zijn leven, zei hij, voelde hij sympathie voor Bayern. De reden: de spelers van München droegen weer shirts met lange mouwen – een bijna vergeten stijl. Jarenlang waren wijde mouwen vrijwel uitgeroeid in de Bundesliga en waren de shirts hooguit verkrijgbaar in de fanshop. In plaats daarvan dragen deze watjes liever compressieshirts of, erger nog, shirts met korte mouwen en handschoenen in de winter. De naam van hun toekomstige ex-vrouw, gekerfd in hun onderarm, de mandala op hun elleboog of de QR-code op hun pols die leidt naar een herbelevenis van hun eigen watergeboorte, móét immers zichtbaar zijn. Maar dat gold niet voor de spelers van München in het seizoen 2024/25. Ze zetten een nieuwe trend in de hele competitie. De pionier van de nieuwe, oude stijl met lange mouwen was: Leroy Sané, nota bene. Hij staat er niet om bekend dat hij gevoel voor traditie heeft of zelfs maar iets uit het verleden herinnert. Hoe dan ook, men zoekt tevergeefs naar een citaat over zijn geboortestad Wattenscheid; er is nauwelijks een woord te vinden over Schalke, over Pep, die hem promoveerde, Löw, die hem afdankte, of over Claude Le Roy, naar wie zijn vader Souleyman hem 29 jaar geleden vernoemde. Hij zal waarschijnlijk ook geen woord over FC Bayern zeggen als hij binnenkort naar Galatasaray Istanbul verhuist. En dat is prima. Toch zullen mensen zich aan het einde van zijn Bundesliga-carrière afvragen waar Leroy Sané, een man zonder publiekelijk zichtbare kwaliteiten, eigenlijk voor stond. En daar zal voorlopig geen antwoord op komen. Behalve dan dat hij de shirts met lange mouwen terugbracht.