Als ik Bayern en Kane zie feesten, krijg ik een slecht gevoel

Zeven overwinningen in zeven wedstrijden, nu de 2-1 zege op Dortmund: Bayern maakt de Bundesliga saai – en hun sterspits wordt steeds beter. Columnist Pit Gottschalk zegt: goed voor Engeland – en misschien slecht voor Duitsland?
Een onschuldige zin over Harry Kane en twee figuren gooide me zaterdagavond van mijn stuk. Ten eerste de zin van Bayern München-trainer Jan-Christian Dreesen: "Als iemand ons had verteld dat Harry elk seizoen beter zou worden, hadden we waarschijnlijk nog meer betaald."
Hoe moet het op één na beste team in de Bundesliga een spits verdedigen als hij niet op de plek staat waar je hem verwacht? " Ik heb nog nooit zo diep gespeeld ," grapte Kane na afloop, maar: "Dat was een van de beste wedstrijden uit mijn carrière." Zijn teamgenoot Kimmich voegde eraan toe: "Wat hij het team geeft, is geweldig."
Om een voorbeeld te noemen: tot nu toe zagen we alleen een geweldige pass vanaf eigen helft als die van Harry Kane, voordat de tweede goal werd gescoord door legendes als Günter Netzer of Toni Kroos.
Dit maakt me kapot: eerst heeft Bayern onze Bundesliga-titelstrijd verpest met hun dominantie (zeven overwinningen in zeven wedstrijden). En nu moeten we het ergste vrezen voor onze nationale ploeg.
Want als Bayern Harry Kane blijft verbeteren, worden zelfs de traditioneel onsuccesvolle Engelsen favoriet voor het WK van 2026. Duitsland heeft simpelweg geen nationale speler meer zoals Kane, Netzer of Kroos.
Ik zie Duitsland nog steeds juichen bij de eerste goal van de jonge spits Nick Woltemade in zes interlands in de 1-0 zege tegen Noord-Ierland. Ter vergelijking: Harry Kane was dit seizoen al betrokken bij 22 doelpunten in elf wedstrijden voor Bayern. En ook voor Engeland scoort hij vrijwel altijd: 95 doelpunten in 106 interlands. Dat is fenomenaal.
Een voormalig trainer van FC Bayern heeft reden om te vieren: Thomas Tuchel als bondscoach van Engeland. Met Kane als aanvoerder won Engeland moeiteloos de WK-kwalificatie met zes overwinningen in zes wedstrijden – zonder een doelpunt tegen. Hij kon het stellen zonder Jude Bellingham (Real Madrid). Maar niet zonder Kane van FC Bayern (Tuchel gaf hem slechts kort rust).
Ik heb hier een slecht voorgevoel over. Bayern-trainer Vincent Kompany probeert tactische manoeuvres uit met Kane zoals geen enkele andere trainer ooit heeft gedurfd. Collega's van mij vergelijken Kane nu met een "Zwitsers zakmes" – hij kan straks alles. Zelfs verdedigend werk. Tuchel kan hem straks overal en altijd inzetten, op het WK.
Het stomme vanuit Duits perspectief: Kane is nu 32 – en nog steeds niet aan zijn limiet? Toen hij in 2023 overkwam van Tottenham Hotspur, betaalde Bayern de transfersom van € 100 miljoen voor zijn schotvermogen. Als hij een vrije schotkans heeft of op de penaltystip staat, klinkt het net zo precies als het luiden van de Big Ben in Londen.
Het plan was dat Kane Robert Lewandowski zou vervangen, de doelpuntenmachine uit Polen die eerst het Bundesliga-record van Gerd Müller verbrak (41 doelpunten in één seizoen) en vervolgens somber naar Barcelona vertrok. Nu weten we: Kane is de nog betere Lewandowski. Een Zwitsers zakmes, zeg maar.
Twaalf doelpunten in zeven Bundesliga-wedstrijden betekent dat hij er aan het einde van het seizoen 60 heeft gescoord. Maar het feit dat hij nu zelfs verdedigend werk verricht, spelmakend vermogen toont in zijn passing game en bovendien een ontzettend aardige kerel is, maakt Dreesens uitspraak begrijpelijk: Kane is vandaag de dag meer dan 100 miljoen waard.
Goed voor Bayern. Goed voor Engeland. Maar misschien ook een beetje jammer voor Duitsland.
FOCUS